Author :
Abstract
İçinde yaşadımız bilişim çağında, bilgisayar ve iletişim teknolojilerindeki gelişime toplumun parçası olan okullarda kayıtsız kalmamış ve sosyal medya araçları okul paydaşları tarafından yoğun bir şekilde kullanılmaya başlamıştır. Okul müdürleri de bu noktada öğretmenler ile sosyal medya araçları gibi farklı iletişim kanalları ile iletişim kurmaya başlamışlardır. Bu kapsamda çalışmanın amacı, okul yöneticilerinin yönetsel iletişimde sosyal medya araçlarının kullanımına ilişkin öğretmen görüşlerini belirlemektir. Araştırmada nitel araştırma desenlerinden fenomenoloji deseni kullanılmıştır. Örneklem türü olarak amaçlı örnekleme türlerinden maksimum çeşitlilik örneklemi kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, İstanbul ili Çekmeköy ilçesinde görev yapan 12 öğretmen oluşturmaktadır. Verilerin toplanmasında yarı yapılandırılmış görüşme formundan faydalanılmıştır. Toplanan veriler içerik analizi yöntemi ile analiz edilmiştir. Araştırmada elde edilen bulgulara göre, sosyal medya araçlarının okul yöneticileri tarafından kullanılması, sağladığı faydalar nedeniyle yönetsel iletişimde olumlu sonuçlar meydana getirdiği tespit edilmiş ancak bununla beraber bir takım iletişim sorunlarına da yol açtığı tespit edilmiştir. Sosyal medya araçlarının yönetsel iletişimde okul saatleri dışında kullanılması öğretmenlerin bir kısmına göre olağan karşılandığı, bir kısım öğretmenlere göre ise rahatsız edici olarak görüldüğü tespit edilmiştir. Sosyal medya araçlarının yönetsel iletişimde kullanılması, öğretmenler tarafından verilerin başka amaçlar için kullanılabilme ve verilerin yurt dışına gidebilme ihtimali gibi nedenlerden dolayı güvenilir bulunmamıştır. Ayrıca sosyal medya araçlarının bağımlılığı arttırdığı, bu durumun ise iletişimin bozulmasına ve çeşitli psikolojik rahatsızlıklara sebep olabileceği tespit edilmiştir.
Keywords
Abstract
Social media tools have been used intensively by the stakeholders in schools in line with the development in communication technologies in the information age. At this point, school principals started to communicate with teachers through different communication channels such as social media tools. In this context, the purpose of this study is to determine teachers' views on the use of social media tools in managerial communication of school administrators. The phenomenology design, one of the qualitative research designs, was used in the study.The maximum diversity sampling, one of the purposeful sampling types, was used as the sampling type. The working group of the research consists of 12 teachers working in Çekmeköy district of Istanbul province.Semi-structured interview form was used to collect the data. Collected data were analyzed by the content analysis method. According to the findings obtained in the study, it was determined that the use of social media tools by school administrators has positive results in managerial communication due to the benefits they provide, but it has also been found to cause some communication problems. It has been determined that the use of social media tools in managerial communication outside of school hours is considered normal according to some of the teachers and disturbing according to some teachers. It was not found reliable due to reasons such as the use of social media tools in administrative communication, the teachers' use of data for other purposes, and the possibility of data going abroad. In addition, it has been determined that social media tools increase addiction, which can lead to disruption of communication and various psychological disorders.
Keywords
- Alibec, C., &Sirbu, A. (2019). Managerial communication in english. Scientific Bulletin" Mircea cel Batran" Naval Academy, 22(1), 1-5.
- Ayyagari, R., Grover, V., & Purvis, R. (2011). Technostress: technological antecedents and implications. MIS Quarterly, 35(4), 831–858.
- Bell, R., & Roebuck, D. (2015). An increasing usefulness for managerial communication research on the main topics of management. Journal of Management Policy and Practice, 16(2), 71-108.
- Bauer, M. W. (2000). Classical content analysis: A review. In M. W. Bauer & G. Gaskell (Eds.), Qualitative researching with text, image and sounds (pp. 131–151). London, UK: Sage.
- Baruah, T. D. (2012). Effectiveness of social media as a tool of communication and ıts potential for technology enabled connections: A micro-level study. International Journal of Scientific and Research Publications, 2(5), 1-10.
- Billington, M. G., & Billington, P. J. (2012). Social Media Tools for Leaders and Managers. Journal of Leadership, Accountability and Ethics, 9(6), 11-19.
- Bryer, T. A., & Zavattaro, S.M. (2011). Social Media and Public Administration: Theoretical Dimensions and Introduction to Symposium. Administrative Theory & Praxis, 33(3), 325-340.
- Cox, D., & McLeod, S. (2014). Social media strategies for school principals. NASSP Bulletin, 98(1), 5-25.
- Creswell, J. W. (2002). Educational research: Planning, conducting, and evaluating quantitative (pp. 146-166). Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.
- Çalışır, G. (2015). Kişilerarası İletişimde Kullanılan Bir Araç Olarak Sosyal Medya: Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Öğrencilerine Yönelik Bir Araştırma. NWSA: Humanities, 9(6), 115-144.
- DeMarrais, K. (2004). Qualitative interview studies: Learning through experience. In K. deMarrais & S. D. Lapan (Eds.), Foundations for research: Methods of inquiry in education and the social sciences (pp. 51-68). Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
- Drahošová, M. and Balco, P. (2017). The Analysis of Advantages and Disadvantages of Use of Social Media in European Union. Procedia Computer Science, 109, 1005–1009.
- Erkek, S. (2016). Kamu Kurumlarında Sosyal Medya Kullanımı: Sağlık Bakanlığı Örneği. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (35), 141-150.
- Feyzioğlu, B.İ. (2016). Eğitimde sosyal medyanın kullanılmasına ilişkin okul yöneticileri ve öğretmenlerin görüşleri. Yayımlanmamış yüksek lisan tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Afyon.
- Gazi, M. A., Çetin, M. ve Çakı, C. (2017). “The research of the level of social media addiction of university students”. International Journal of Social Sciences and Education Research, 3(2), 549-559.
- Guba, E.G. (1981). Criteria for assessing the trustworthiness of naturalistic inquiries. Educational Resources Information Center Annual Review Paper, 29(2), 75-91.
- İliş, A., Gülbahçe, A. (2019). Sosyal Medya Bağımlılığı ile İletişim Becerileri Arasındaki Yordayıcı İlişkinin İncelenmesi. Ekev Akademi Dergisi, (78), 45-60.
- Joosten, T. (2012). Social media for educators: Strategies and best practices. Hoboken, NJ, USA: Jossey- Bass.
- Kocabaş, İ. (2016). Halkla İlişkiler Aracı Olarak Sosyal Medya: Arçelik ve Bosch Markalarının Kurumsal Facebook ve Twitter Hesapları Üzerine Bir İnceleme. Selçuk İletişim, 9 (2), 69-91.
- Kocel, T. (2013). İsletme yöneticiliği. İstanbul: Beta Basım Yayım Dagıtım.
- Labuschagne, A. (2003). Qualitative research: Airy fairy or fundamental?. The qualitative report, 8(1), 100- 103.
- Lunenburg, F. C. (2010). Communication: The process, barriers, and improving effectiveness. Schooling, 1(1), 1-10.
- Mathers, N. J., Fox, N. J., & Hunn, A. (1998). Using interviews in a research project. NHS Executive, Trent
- MEB. (2015). Millî Eğitim Bakanlığı Ortaöğretim Kurumları Yönetmeliği. Erişim Tarihi :20 Mart 2021,http://ogm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2016_11/01062228_meb_ortaogretim_kurumlari_ yonetmeligi_28_10_201629871.pdf
- Menteşe, M. (2013). Sosyal Medya Ortamı ve Araçlarının Eğitimde Kullanımına İlişkin Okul Yöneticilerinin ve Öğretmenlerin Görüşleri, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Nadaraja, R., Yazdanifard, R. (2013). Social Media Marketing: Advantages and Disadvantages. Center of Southern New Hempshire University, s. 1-10.
- Pauley, J. A. (2010). Communication: The key to effective leadership. Milwaukee, WI: ASQ Quality Press.
- Raush, E. R. (2011). Social Media: Revolutionizing the Business World.
- Ruleman, A. B. (2012). Social media at the university: A demographic comparison. New Library World ,113(7/8), 316–332.
- Sağar, M. E. (2019). Yetişkin Bireylerde Sosyal Medya Bağımlılığının İrdelenmesi. Sağlık Bilimlerinde Eğitim Dergisi, 2(1), 29-42.
- Savcı, M. ve Aysan, F. (2017). Teknolojik bağımlılıklar ve sosyal bağlılık: İnternet bağımlılığı, sosyal medya bağımlılığı, dijital oyun bağımlılığı ve akıllı telefon bağımlılığının sosyal bağlılığı yordayıcı etkisi. Düsünen Adam, 30(3), 202-216.
- Şahin, M. (2017). Okulun çevre unsuru olarak sosyal medyaya ilişkin yönetici, öğretmen ve veli görüşleri. Yayımlanmamış doktora tezi, İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
- Özmen, F., Aküzüm, C., Sünkür, M., & Baysal, N. (2011). Sosyal Ağ Sitelerinin Eğitsel Ortamlardaki İşlevselliği, 6th International Advanced Technologies Symposium (IATS’11), 16-18 Mayıs, Elâzığ.
- Vural, B. A. ve Bat, M. (2010). Yeni bir iletişim ortamı olarak sosyal medya : Ege üniversitesi iletişim fakültesine yönelik bir araştırma. Journal of Yaşar University, 5(20), 3348-3382.
- Williams, D. L., Crittenden, V. L., Keo, T. and McCarty, P. (2012). The use of social media: An exploratory study of usage among digital natives. Journal of Public Affairs, 12 (2), 127-136.
