10-11 YAŞ ÇOCUKLARININ SALDIRGANLIK VE UMUTSUZLUK DÜZEYLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN BELİRLENMESİ

Author:

Year-Number: 2013-6 Issue 2
Yayımlanma Tarihi: null
Language : null
Konu : Eğitim
Number of pages: 879-889
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Saldırgan davranış, engellenme ile ortaya çıkabildiğinden, umutsuzluk da engellenme ile bağlantılı bir kavram olduğundan, umutsuzluğun saldırganlık ile bir ilişkisi olduğu düşünülmektedir. Bu nedenle bu araştırmada, 10-11 yaş ilköğretim çağı çocuklarının saldırganlık ve umutsuzluk düzeylerini ve aralarındaki ilişkiyi belirlemek amaçlanmıştır. Araştırma örneklemini Bursa ili Nilüfer, Osmangazi ve Yıldırım ilçelerindeki ilköğretim okullarına devam eden 73 kız, 106 erkek olmak üzere toplam 179 çocuk oluşturmaktadır. Öğrencilerin saldırganlık ve umutsuzluk puanlarını belirlemek için Saldırganlık Ölçeği ve Beck Umutsuzluk Ölçeği uygulanmıştır. Verilerin analizinde, t testi ve korelasyon analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, erkeklerin saldırganlık, motivasyon kaybı umutsuzluğu ve genel umutsuzluk puanlarının daha yüksek olduğu; saldırganlık ile cinsiyet, gelecekle ilgili duygulardaki umutsuzluk, motivasyon kaybından kaynaklanan umutsuzluk ve genel umutsuzluk arasında pozitif yönde anlamlı ilişki olduğu belirlenmiştir. Saldırganlık ile gelecekle ilgili beklentilerdeki umutsuzluk arasında anlamlı bir ilişki saptanmamıştır. Motivasyon kaybı umutsuzluğu ile gelecekle ilgili beklentilerdeki umutsuzluk, genel umutsuzluk ve cinsiyet arasında anlamlı ilişki olduğu saptanmıştır. Gelecekle ilgili beklentiler ile genel umutsuzluk arasında anlamlı ilişki olduğu; cinsiyet ile arasında ise anlamlı bir ilişki olmadığı belirlenmiştir. Umutsuzluk ile cinsiyet arasında ise anlamlı bir ilişki olduğu görülmektedir. Okullarda, rehberlik servislerinin saldırganlık ve umutsuzluğa ilişkin belirli aralıklarla etkili etkinlikler yapmaları, problem çözme becerileri kazandırmaları, çocukların sorunlarını şiddete başvurmadan ve umutsuzluğa kapılmadan çözebilmelerine yardımcı olacaktır.

Keywords

Abstract

Since aggressive behaviour may arise with prevention and hopelessness is a notion related with it, hopelessness is thought to be related to aggression. The purpose of the study, to determine primary school-age children which 10-11 years of aggression and hopelessness levels, and to determine the relationship between aggression and hopelessness. The data have been collected through 179 children, 73 of whom are girls and 106 of whom are boys, going to 10 schools from Nilüfer, Osmangazi ve Yıldırım district in Bursa. To determine students' aggressiveness and hopelessness scores have been used Aggressiveness Scale and the Beck Hopelessness Scale. T-test and correlation analysis was used for data analysis. As a result, it has determined that boy's aggression, hopelessness of loss of motivation and general hopelessness scores to be higher than girls; aggression between gender, hopelessness of feelings about the future, hopelessness of loss of motivation and general hopelessness were positively and significantly correlated. It was no significant relationship aggressiveness between hopelessness of expectations about the future. It has determined that hopelessness of loss of motivation between hopelessness of expectations about the future, general hopelessness and gender were significantly correlated. It was significant relationship between expectations about the future and general hopelessness; it was no significant between expectations about the future and gender. It is seen that it was significant between hopelessness and gender. School guidance services conducting periodical activities about aggression and hopelessness and bringing problem solving skills in children also help them solve their problems without resorting to violence getting desperate.

Keywords