ÖRGÜTSEL BAĞLILIĞI BELİRLEYİCİ BİR FAKTÖR OLARAK İŞYERİ ARKADAŞLIĞININ İNCELENMESİ ÜZERİNE EMNİYET TEŞKİLATINDA BİR ARAŞTIRMA
Author:
Abstract
Çocukluk arkadaşı, okul arkadaşı, yol arkadaşı, hastane arkadaşı, asker arkadaşı, hayat arkadaşı derken insanoğlu geçip giden zaman çemberi baskısı altında artık hayatını işyerinde yaşamaya başladıkça işyeri arkadaşından bahseder hale gelmiştir. Günümüz iş yaşamında, çalışanlar, zamanın büyük bir bölümünü “iş”te geçirmektedir ve bu bağlamda kaçınılmaz bir şekilde sosyalleşme ihtiyacına bağlı olarak işyeri arkadaşlıkları oluşmaktadır. İşyeri arkadaşlığının pozitif örgütsel çıktıları desteklediği yazında belirtilmektedir. Dolayısıyla pozitif örgütsel çıktılar ele alındığında, işyeri arkadaşlığının, yazında oldukça fazla incelendiği görülen kavramlardan biri olan örgütsel bağlılığı belirleyici bir faktör olup olmayacağı sorusu akla gelmektedir. İşyeri arkadaşlığı ve örgütsel bağlılık arasındaki ilişkiye yönelik teorik bulgular üzerinde durulmasına rağmen bu kavramlar arasındaki olası ilişkileri açıklamaya çalışan ampirik araştırmaların oldukça az olduğu dikkat çekmektedir. Bu noktada, araştırmanın temel tartışma konusu işyeri arkadaşlığının örgütsel bağlılık üzerinde pozitif etkileri olduğunu ileri sürmektedir. Bu problemi çözümlemek üzere çeşitli hipotezler oluşturulmuş ve regresyon analizi aracılığıyla test edilmiştir. Araştırmada yer alan hipotezler arasında işyerinde arkadaşlık fırsatının örgüte duygusal bağlılık ve devamlılık bağlılığı üzerinde etkileri olduğu desteklenmiş ancak normatif bağlılık üzerinde etkisi olmadığı tespit edilmiştir. Elde edilen bulgular yazın ile de uyumludur ve bu araştırma işyeri arkadaşlığı ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişkilere yönelik ileride yürütülecek çalışmalara temel oluşturacaktır. Böylece işyeri arkadaşlığının örgütsel bağlılığı belirleyici bir faktör olarak kabul edilebileceği ifade edilebilir.
Keywords
Abstract
The mankind who has begun to live out his life in the workplace under the pressure of the passing time circle has now become mentioning about workplace friendship while he used to speak about their childhood friend, schoolmate, travel friend, hospital friend, army friend or spouse. During the work life of this century, employees have to spend much of their time at work and in this sense inevitably there appeared workplace friendship due to their socialization needs. In the literature, it is claimed that workplace friendship leads to positive organizational outputs. Therefore, when positive organizational outcomes taken in hand the question comes to mind is whether workplace friendship is a determining factor of organizational commitment (which can be seen as one of the concepts examined very much in the literature). Despite the focus on theoretical findings regarding the relationship between workplace friendship and organizational commitment it is noteworthy that empirical researches which attempt to explain the possible relationship between these concepts were very few. At this juncture, the main argument of this research suggest that workplace friendship has effects on organizational commitment positively. In order to sort this problem out several hypothesis are compesed and tested via regression analyses. Among the hypothesis of the research it is supposed that friendship opportunities in the workplace have effects on the affective and continuance commitment to organization but not on the normative commitment to organization. These findings are also compatible with the literature and this research will constitute the base for future studies about the relations between workplace friendship and organizational commitment. Thus, workplace friendship can be regarded as a determining factor of organizational commitment.