PEDAGOJİK FORMASYON PROGRAMI ÖĞRENCİLERİNDE TEMEL BENLİK DEĞERLENDİRMESİ, BAŞA ÇIKMA STRATEJİLERİ VE YAŞAM DOYUMU

Author:

Year-Number: 2016- 48
Yayımlanma Tarihi: null
Language : null
Konu : Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık
Number of pages: 125-139
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Bu araştırmada, Eğitim Fakültesi dışındaki, diğer fakültelerden mezun veya lisans düzeyindeki öğrencilere öğretmenlik bilgi ve becerisini kazandırmaya yönelik, pedagojik formasyon programına, devam eden öğretmen adaylarında, Temel Benlik Değerlendirmesi ve Başa Çıkma Stratejilerinin, yaşam doyumunu yordayıp yordamadığının incelenmesi amaçlanmıştır. Pedagojik formasyon programları, 2010–2011 öğretim yılından itibaren çeşitli fakültelerden mezun olan ya da üçüncü sınıfta öğrenim gören öğrencilere, 2.5 not ortalaması şartı ile verilmeye başlanmıştır. Çalışma grubu, 2015-2016 Eğitim-Öğretim yılı, 1. döneminde, Düzce Üniversitesi Eğitim Fakültesi pedagojik formasyon programına devam eden 186 öğrenciden oluşmaktadır. 186 öğrencinin, 49’u erkek,137 ‘si ise kız öğrencidir. Bu öğrencilerin 28’i 1’inci, 33’ü 2’nci, 17’si 3’üncü, 20’si 4’üncü, 41’i 5’inci, 21’i 6’ncı ve 26’sı ise 7’nci grup öğrencisidir. Grupta en genç katılımcı 22, en yaşlı katılımcı 45 yaşındadır. Grubun yaş ortalaması 30’dur. Araştırmada veri toplama aracı olarak; Temel Benlik Değerlendirmesi Ölçeği, Başa Çıkma Stilleri Ölçeği-Kısa Formu ve Yaşam Doyumu Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin istatistiksel analizinde, Temel Benlik Değerlendirmesi ve Başa Çıkma Stratejilerinin yaşam doyumunu yordayıp yordamadığının belirlenmesi amacıyla, regresyon analizi tekniği kullanılmıştır. Yapılan analiz sonucunda, Temel Benlik Değerlendirmesi ve Başa Çıkma Stratejileri ile yaşam doyumu arasında orta düzeyde ve anlamlı ilişkilerin olduğu bulunmuştur. Başa Çıkma Stratejileri ve Temel Benlik Değerlendirmesi birlikte, yaşam doyumundaki varyansın varyansın yaklaşık % 28’ini açıklamaktadır. Yordayıcı değişkenlerin, yaşam Doyumu üzerindeki önem sırası, Temel Benlik Değerlendirmesi ve Başa Çıkma Stratejileri şeklindedir.

Keywords

Abstract

In this study, it is aimed to determine whether core self evaluations and coping strategies predict life satisfaction of pedagogical formation program students or not. The pedagogical formation program was designed to give special subjects, teaching experiences to students who graduate or been a student different departments apart from faculty of education in order to gain the teaching knowledge and skills. The study group includes the pedagogical formation program students of Faculty of Education at Duzce University’s at first semestr of 2015--2016 Academic year. The study group contains the students with age ranges from 22-45, 49 of whom are males,137 of whom are females, 186 in total, selected with cluster sampling method randomly and participate in the study voluntarily. The Core -Self Evaluations Scale, Cope Inventory –Short Form, Satisfaction With Life Scale (SWLS) was used to collect data for the current study. In order to determine whether core self evaluations and coping strategies predict life satisfaction or not, regression analysis was conducted. The results of which indicate that Core Self Evaluations and coping styles have a significant predicting role on life satisfaction. Core Self Evaluations and Coping strategies clarify 28 % of variance in life satisfaction.Ranking of predicting variables on the life satisfaction according to their importance was firstly core self evaluations and then coping styles.

Keywords