Author:
Abstract
Bu çalışmanın amacı 60-72 aylık çocuğa sahip annelerin bağlanma stillerini ve bu bağlanmayı etkileyebilecek faktörleri belirlemektir. Tanımlayıcı araştırma olarak planlanan bu çalışma, Karaman ilindeki 60-72 aylık çocuğa sahip annelerde gerçekleştirildi. Araştırmanın evrenini özel iki kreşte eğitime devam eden 210 çocuğun annesi oluşturdu. Örneklem büyüklüğü, G*Power 3.1.5 programı ile bilinen puan (3,47±0,58) dikkate alınarak %85 güçle, 0,05 önemlilik seviyesinde, %10 fark ile hesaplandı. Örneklem büyüklüğü 186 olarak belirlendi. Veriler araştırmacılar tarafından geliştirilen anket formu, Ayrılık Kaygısı Değerlendirme Ölçeği - Ebeveyn Formu (SAAS-P), Yakın İlişkilerde Yaşantılar Envanteri (YİYE) ile Ebeveyn Rolüne İlişkin Kendilik Algısı (ERKA) Ölçeği kullanılarak toplandı. Annelere veri toplama araçları verildi ve kendilerinin doldurması sağlandı. Elde edilen veriler tanımlayıcı istatistikler, bağımsız gruplarda t testi, ANOVA, Tukey ve Pearson Korelasyon Analizi kullanılarak değerlendirildi. Annelerin %54,8’i güvenli bağlanma yaşamakta iken %26,9’u saplantılı, %12,4’ü korkulu ve %5,9’u kayıtsız bağlanma yaşamakta idi. Bağlanma stillerini çocuğa ait demografik özellikler ve annenin kendilik algısı etkilemezken, çocuğun kaygı düzeyini (SAAS-P, Yalnız Kalma ve Terk Edilme Korkusu Alt Boyutu) etkilemekte idi. Güvenli bağlanma gösteren annelerin çocukları (14,02±5,02), korkulu bağlanma (19,96±5,66) gösteren annelerin çocuklarına göre daha az terk edilme korku yaşamakta idi. Sonuç olarak; 60-72 aylık çocuğa sahip annelerin çoğunlukla güvenli bağlanma stiline sahip olduğu sonucuna varıldı. Annenin bağlanma stili çocuğun ayrılık ya da terk edilme korkusunu etkilemektedir.
Keywords
Abstract
The purpose of this study is to determine the attachment styles of the children of 60-72 month olds to their mothers and the factors that may affect this bonding. This descriptive study was carried out in children and their mothers between the ages of 5 and 6 in Karaman. The population of the study consisted of 210 children at two private nursery school. The sample size was calculated with G * Power 3.1.5 program with 85% power, considering the known score (3,47 ± 0,58), with a significance level of 0.05, with a 10% difference. The sample size was set at 186. Data were collected using a questionnaire form developed by the researchers, the Separation Anxiety Assessment Scale-Parent Form (SAAS-P), the Close Relatives Experience Inventory (WBS) and the Parental Role Related Self-perception Scale (ERKA). Data collection tools were provided to the annelies and they were provided to fill. The obtained data were evaluated using descriptive statistics, t test in independent groups, ANOVA, Tukey and Pearson Correlation Analysis. While 54.8% of the annelles had secure attachment, 26.9% were obsessed, 12.4% fearful and 5.9% were indifferent bond. Attachment styles were affected by the child's demographic characteristics and the mother's anxiety level (SAAS-P, Fear and Abandonment Fear Lower Dimension) while the mother's self-perception was not affected. Mothers who showed secure attachment had lower fear of abandonment than children of mothers who showed children (14.02 ± 5.02) and fearful attachment (19.96 ± 5.66). As a result; It was concluded that mothers with children aged 60-72 months mostly had a safe attachment style. The attachment style of the mother affects the child's fear of separation or abandonment.