KURULUŞTAN TANZİMAT’A OSMANLI İMPARATORLUĞU’NDA PARA KREDİ VE FAİZ POLİTİKALARI ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME
Author:
Abstract
Altı yüzyılı aşkın bir süre varlığını sürdüren Osmanlı İmparatorluğu ekonomik politikaları büyük ölçüde tarım ekonomisine dayanmakta idi. Esasında Osmanlı İmparatorluğu’nda şehirleşme ile birlikte loncalar aracılığıyla iş bölümü gelişmiş mübadele hacmi genişlemiş, tebaanın devlete vermek zorunda olduğu vergiler ve kamu masrafları dikkate alındığında parasal olaylara dayanan bir ekonomi söz konusuydu. Devlet, zaman zaman yüz yüze geldiği birçok tehdit ve tehlikeyi, pragmatizm, esneklik ve müzakere yöntemiyle aşmayı başarmıştı. Özellikle dış tehditler karşısında ayakta kalabilmiş olmasında normatif iktisat anlayışının payı büyüktür. Merkezi yönetim, mülkiyet ve toprak rejimi, vergilendirme, fiyat politikası ve sikke tashihi gibi somut politikaları bir yönüyle kurumsallaştırmıştı. XV. ve XVI. Yüzyıllarda Batı dünyasında olduğu gibi banka, kambiyo gibi gelişmeler söz konusu olmasa da buna benzer Osmanlı İmparatorluğu’nda yaygın bir uygulama alanı olarak ortaklıklar (mudaraba) yoluyla yatırımlar söz konusuydu. Ayrıca faizin bir şekilde kullanıldığı, kredi mektuplarının kullanımı, sarrafların faaliyeti ilkel bir tür bankacılık yapıldığı söz konusu idi. Bu değerlendirmeler çerçevesinde Osmanlılarda Banka, sigorta, poliçe ve faiz politikaları ile mali müesseselerin işleyişi üzerinde durulacak ve Batılı anlamda bu kurumların neden gelişmediğine yönelik değerlendirilmelerde bulunulacaktır.
Keywords
Abstract
The economic policies of the Ottoman Empire, which lasted for more than six centuries, were largely based on the agricultural economy. In fact, with the urbanization in the Ottoman Empire, the business division and the volume of exhange rate had devepoed expanded through the lonca, an economy based on monetary incidents was mentioned when the taxpayers had to give the state taxes and public expenses. The state had overcome many of the threats and dangers that were encountered from time to time with pragmatism, flexibility and negotiation. The role of normative economic understanding is great, when we consider especially that it survived against these external threats. The central government had institutionalized concrete policies such as property and land regime, taxation, price policy and coin adjustment. In 15th and 16th centuries, although there were not no developments such as banks and exchange as it was in the western world, there was a similar investment in the Ottoman Empire through partnerships (mudaraba) as a common application area. It was also the case that the interest was used in some way as the use of credit letters, and the activity of money laundries that were a primitive kind of banking. Within the framework of these evaluations, the study will focus on the banking, insurance, policy and interest policies and the functioning of financial institutions in the Ottoman Empire, and assess the reasons why these institutions do not develop as they develop in the Western sense