Ermeniler Ruslarla ilk kez ticari sebeplerden ötürü 10. yüzyılda temasa geçtiler. Ermeniler, Rusları önce kendilerini Müslüman devletlerin hakimiyetinden kurtaracak bir kurtarıcı daha sonra ise bağımsız bir Ermeni Devleti kurma yolundaki en büyük yardımcı olarak gördü. Rusya ise Ermenileri İran ve Osmanlı devletleriyle yaptığı savaşlarda bir müttefik olarak kullandı. II. Katerina, 1746 yılında Ulusal Ermeni Yasasını kabul ederek uygulamaya koydu. Bu yasayla Ermeniler bazı vergilerden muaf tutuldu ve onlara kendi mahkemelerini kurma hakkı verildi. Bu ise onlara kendi mahkemelerini oluşturmanın yanında iç yönetim hakkını veriyordu. Ermenilere verilen haklar artarak devam etti. Ancak 19. yüzyılın son çeyreğinde Ermeniler, çeşitli ihtilal hareketleri gösterince, Rus-Ermeni çatışması başladı.
Armenians, that have contacted Russians for the first time at 10th century because of commercial reasons, considered them firstly as a savior to save them from the domination of Muslim countries, then as a greatest help on the way to establish an independent Armenian state. And Russia, used the Armenians to break off lands from The Persian and Ottoman Empire during its wars with and the Ottomans. In 1746 Katerina II. Accepted the National Armenian Law, and put it into practice. With this law Armenians were exempt from certain taxes, and were given power to establish their own courts. That also was meaning the right to internal audit for them. The concessions granted to the Armenians continued to increase but in the the last quarter of the 19th century, when Armenians showed the various revolutionary movements, the Russian-Armenian conflict began.