MUHİBBİ DİVANI’NDA KİŞİ KADROSU

Author :  

Year-Number: 2012-5 Issue 2
Language : null
Konu : Eski Edebiyat
Number of pages: 1-13
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Bu çalışmanım amacı Muhibbî mahlasıyla şiirler yazan cihan padişahı Kanûni’nin Muhibbî Divanı’ndaki ilk üç yüz şiiri kişi kadrosunu tespit etmek ve bu kişileri şiirlerindeki işlevleri bakımından değerlendirmektir. Muhibbî, Divanında bulunan iki bin yedi yüz doksan dokuz gazeliyle Türk edebiyatının en çok gazel söyleyen şairlerinden biridir. Bir cihan sultanı oluşunu aksettiren söyleyişleri yanında devrindeki diğer şairler gibi yaşadığı ve mensup olduğu dînî, ahlakî ve geleneksel değerlerini kısacası sosyal hayata ait unsurları çokça kullanmıştır. Bu unsurları dile getirirken yaşadığı ve hükmettiği coğrafyadan dînî, efsanevi kahramanlardan yararlanmıştır. Divanında yer adlarından, önemli dînî, efsanevi kişi ve kavimlerden söz eden şiirlere rastlanır. Bu çalışmada iki bin yedi yüz doksan dokuz gazelin ilk üç yüzü incelenmiş ve değerlendirilmiştir. Yapılan değerlendirme sonucunda şiirlerde yer alan kişi kadrosu şöyle tasnif edilmiştir: 1. Osmanlı sahası dışındaki devlet adamları 2. Şairler 3. Sanatkârlar 4. Tarihi, efsanevî şahsiyetler 5. Masal, hikâye kahramanları 6. Dini kişiler Bu kişiler arasında şiirlerde yer alma oranı en yüksek Mecnûn ve Leyla olurken, en düşük oran ise Mani ve Calinus’ta görülür.

Keywords

Abstract

The study aims to categorize the characters in the first 300 poems of Suleyman the Magnificent which he wrote under the pseudonym of Muhibbî and to evaluate them in terms of their functions in the poems. After the evaluation, the characters were categorized as follows: 1. The statesmen outside the Ottoman Empire 2. Poets 3. Artists 4. Historical, mythical people 5. Tale, story heroes 6. Religious people Among these characters, the most frequently mentioned ones are Mecnun and Leyla, and the least Mani and Calinus. .

Keywords


  • AK CoĢkun (1987). Muhibbî Divanı, Ankara : Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları

  • AKKAYA Mehmet (1995). Dünya Padişahının Dünyaya Bakışı, Tarih ve Medeniyet S:14

  • AKKAYA Nevin (1999). Türk Halk Şiirinde Özel Adlar, Balıkesir: Balıkesir Akademi Dergisi Yayınları

  • GÜFTA Hüseyin. Divan Şiirinde Hz. Eyyûb. http://www.impark.com.tr/tsa/dergiler_pdf/2002/2002-Agustos/3.pdf (29.04.2012 tarihinde eriĢilmiĢtir.)

  • KARADAĞ Metin (1998). Türk Halk Şiirinde Anlam Çerçevesi, Balıkesir: Balıkesir Akademi Dergisi Yayınları

  • KURNAZ Cemal (1996). Hayâlî Bey Divânı’nın Tahlili, Ġstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları

  • KURNAZ Cemal (2003). Halk Şiiri ve Divan Şiirinin Müşterekleri. Ankara: Bizim Büro

  • LEVEND Agah Sırrı (1980). Divan Edebiyatı, Ġstanbul: Enderun Kitabevi

  • PALA Ġskender (1989). Ansiklopedik Dîvân Şiiri Sözlüğü I-II, Ankara: Kültür Bakanlığı

  • TUNÇ Semra. Muhibbî Dîvanî‟nda ġiir ve ġair ile Ġlgili Değerlendirmeler. http://turkoloji.cu.edu.tr/ESKI%20TURK%20%20EDEBIYATI/tunc_02.pdf (27.04.2012 tarihinde eriĢilmiĢtir.)

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics