Bu çalışmanım amacı Muhibbî mahlasıyla şiirler yazan cihan padişahı Kanûni’nin Muhibbî Divanı’ndaki ilk üç yüz şiiri kişi kadrosunu tespit etmek ve bu kişileri şiirlerindeki işlevleri bakımından değerlendirmektir. Muhibbî, Divanında bulunan iki bin yedi yüz doksan dokuz gazeliyle Türk edebiyatının en çok gazel söyleyen şairlerinden biridir. Bir cihan sultanı oluşunu aksettiren söyleyişleri yanında devrindeki diğer şairler gibi yaşadığı ve mensup olduğu dînî, ahlakî ve geleneksel değerlerini kısacası sosyal hayata ait unsurları çokça kullanmıştır. Bu unsurları dile getirirken yaşadığı ve hükmettiği coğrafyadan dînî, efsanevi kahramanlardan yararlanmıştır. Divanında yer adlarından, önemli dînî, efsanevi kişi ve kavimlerden söz eden şiirlere rastlanır. Bu çalışmada iki bin yedi yüz doksan dokuz gazelin ilk üç yüzü incelenmiş ve değerlendirilmiştir. Yapılan değerlendirme sonucunda şiirlerde yer alan kişi kadrosu şöyle tasnif edilmiştir: 1. Osmanlı sahası dışındaki devlet adamları 2. Şairler 3. Sanatkârlar 4. Tarihi, efsanevî şahsiyetler 5. Masal, hikâye kahramanları 6. Dini kişiler Bu kişiler arasında şiirlerde yer alma oranı en yüksek Mecnûn ve Leyla olurken, en düşük oran ise Mani ve Calinus’ta görülür.
The study aims to categorize the characters in the first 300 poems of Suleyman the Magnificent which he wrote under the pseudonym of Muhibbî and to evaluate them in terms of their functions in the poems. After the evaluation, the characters were categorized as follows: 1. The statesmen outside the Ottoman Empire 2. Poets 3. Artists 4. Historical, mythical people 5. Tale, story heroes 6. Religious people Among these characters, the most frequently mentioned ones are Mecnun and Leyla, and the least Mani and Calinus. .