Çağdaş eğitim programlarında, başarılı öğrencinin kazanması gerekli olan becerilerin tanımlanmasında; iletişim kurabilme, bilimsel, akılcı ve mantıklı düşünme becerisine sahip olma, teknolojiyi kullanabilme, araştırmacı ve üretken olabilme, bilgiyi paylaşabilme, insanlık değerlerine sahip çıkmanın yanı sıra problem çözme becerisinin de yer aldığı görülmekte ve problem çözme becerisi kazanılması gereken bir beceri olarak ele alınmaktadır. Bu bağlamda çalışmanın amacı, ilköğretim matematik öğretmenliği bölümü öğrencilerinin problem çözme becerilerini bazı değişkenlere göre incelemektir. Çalışma tarama modelinde ve betimseldir. Çalışmanın evrenini Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İlköğretim Matematik Öğretmenliği bölümünde öğrenim gören öğrenciler oluştururken, bu evrenden yansız olarak seçilen 77 öğrenci çalışmanın örneklemini oluşturmaktadır. Çalışmada veri toplama aracı olarak Problem Çözme Envanteri’nin (Heppner ve Petersen, 1982) Türkçeye uyarlanmış hali (Şahin, Şahin ve Heppner, 1993) kullanılmıştır. Bu çalışmanın verileri ile envanterin geneli için Cronbach alpha katsayısı .87 olarak hesaplanmıştır. Çalışmadan elde edilen sonuçlara göre; değerlendirici yaklaşım boyutunda ailesinin aylık geliri 1000 TL ve altı olan öğrencilerin, yine değerlendirici ve planlı yaklaşımlar boyutlarında baba öğrenim düzeyi ortaokul ve altı olan öğrencilerin ilgili problem çözme boyutlarındaki algılarının anlamlı biçimde daha yüksek olduğu, ancak öğrencilerin problem çözme beceri algıları arasında cinsiyetlerine, öğrenim gördükleri sınıf düzeyine, mezun oldukları lise türüne, anne öğrenim düzeyine göre anlamlı fark bulunmadığı, genel not ortalamaları ile problem çözme beceri algıları arasında anlamlı bir ilişkinin olmadığı belirlenmiştir.
It is noted in contemporary curricula that successful students should have certain skills and abilities such as effective communicating, thinking scientifically and logically, taking advantage of technology, being productive and investigative, sharing the knowledge as well as having problem solving skills. In this context, this study focuses on problem solving skills of students of primary school math teaching department in terms of some variables. This descriptive study is designed as a survey model. The sample of the study consists of 77 students randomly chosen among the population of primary school math teaching department at Kahramanmaraş Sütçü İmam University in 2011-2012 educational years. Turkish version of problem-solving inventory (Şahin, Şahin and Heppner, 1993) developed by Heppner and Petersen (1982) is used in this study as data collection tool. Cronbach’s alpha coefficient of the whole inventory is calculated with the data of this study and found to be .87. Following results are found in the study: In terms of approach of evaluating, the students whose family have monthly income of 1000 TL and lower, and in terms of approaches of evaluating and planned, the students whose fathers graduated from secondary school and lower have significantly higher problem solving ability perceptions. However, no significant difference is found between students’ problem solving ability perceptions according to the variables of gender, grade they study at, type of high school they graduated from and mother’s education level while there is also no significant relationship between students’ grade point averages and problem solving skill perceptions.