Author :
Abstract
Okullar sağlığın geliştirilmesini sağlamak için en uygun ortamlardan biri olarak görülmekte ve bu durum dünya çapında insanlar için çalışmakta Dünya Sağlık Örgütü ve UNESCO tarafından da savunulmaktadır. Sağlığı geliştirme ve sağlık eğitimi okullar ve okulların sahip oldukları görevler tarafından desteklenmektedir. Okullarda, çocukların fiziksel, zihinsel, sosyal ve duygusal alanları olduğu gibi akademik başarıları da öğretmenler tarafından geliştirilmektedir. Bu durum özellikle okul öncesi dönemde önemli görülmektedir. Öte yandan, akademik beceriler geliştirme, bilimsel ve sanatsal yeterlilikler geliştirme, sosal, tarihsel ve kültürel konuları öğretmen gibi okulun pek çok işlevini yürüten öğretmenler için çocukların sağlıklarının geliştirilmesi ve sağlık eğitimi konularına katkıları konusunda fikre sahip olmaları kolay bir durum değildir. Sağlığın geliştirilmesi konusunda yapılmış olan uluslararası çalışmalar, başarıyı sağlamada öğretmenlerin önemini vurgulamakta fakat ek öğretmen eğitimlerinin yapılamasını gerekli görmektedirler. Araştırmalar, sağlığı geliştirme konusunda ek eğitim alan öğretmenlerin sağlığı geliştirme projelerinde daha sık yer aldıklarını ve sağlık eğitimine karşı olmulu bir yaklaşıma sahip olduklarını göstermektedir. Bu çalışmada, okul öncesi öğretmenliği lisans programına devam eden öğretmen adaylarının kendi sağlıkları ve iyi olma hallerini nasıl algıladıkları ve okul öncesi çocuklarının sağlık ve iyi olma hallerini nasıl geliştirebileceklerini incelemek amaçlanmıştır. Bu çalışma, nitel bir araştırma olarak yürütülmüştür. Verileri toplamak için araştırmacılar tarafından öğretmen adaylarının sağlık ve iyi olma hallerine yönelik algılarını ve bu alanda sahip oldukları bilgileri uygulamalarına nasıl yansıttıklarını belirlemek için bir görüşme formu hazırlanmıştır. Görüşme formuyla toplanan veriler içerik analizi yöntemiyle analiz edilmiştir. Araştırmanın sonuçlarına göre, öğretmen adaylarının sağlığı fiziksel ve duygusal boyutu ile ve iyi olma halini ise zihinsel boyutu ile algıladıkları tespit edilmiştir. Ayrıca, sahip oldukları sağlık ve iyi olma haline ilişkin bilgileri uygulamalarında çok düşük bir düzeyde uyguladıkları belirlenmiştir.
Keywords
Abstract
Schools have been considered as one of the proper environment for supporting health promotion and this has been advocated by WHO and UNESCO, world-wide institution for human being. Health promotion and health education among children are endorsed by means of schools and their roles. In the schools, the development of children’s physical, mental, social and emotional development as well as their academic development are considered by teachers, particularly in the early childhood setting. However, for a teacher, who have many priorities of schooling, including building academic skills; developing scientific and artistic competencies; teaching societal, historical and cultural subjects, having a clear view of his or her own contribution to health education and promotion of children is not simple way to accomplish. International researchers in health promotion field indicate the significance teachers’ role in ensuring achievement, but suggest additional teacher training. Research state that teachers receiving additional training related to health promotion oriented to be involved in health promotion projects and have a more positive approach to health education. In this study, it is aimed to explore how trainee preschool teachers perceive their own health and wellbeing as well as how they might improve the health and wellbeing of their future preschool children. The study is conducted as a qualitative study. For data collection, the interview form is prepared for to find students’ perception of the health and well-being, also how they apply health knowledge to their practice. After, the collected data were analyzed by use of content analysis. According to the results of the study, trainee preschool teachers perceived health with emotional and physical dimensions. On the other hand, their well-being perception focused on mental health. Also, they applied health knowledge to their practice, at a minimum level.
