PARÇALANMIŞ VE TAM AİLEYE SAHİP ERGENLERİN AKADEMİK BAŞARI, ÖZNEL İYİ OLUŞ VE YALNIZLIK DÜZEYLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI
Author :
Abstract
Ergenlik çocukluk ile yetişkinlik arasında geçiş dönemidir ve bu dönemde birey bedensel, bilişsel, duygusal, sosyal ve cinsel yönden hızlı bir değişim içine girer. Yapılan alan yazın taramasında ergenler ile ilgili birçok araştırma yapıldığı anlaşılmaktadır. Ancak parçalanmış ve parçalanmamış ergenleri akademik başarı, öznel iyi oluş ve yalnızlık düzeylerini birlikte ele alan bir çalışmaya rastlanmamıştır. Bu nedenle bu çalışmada parçalanmış ve parçalanmamış aileye sahip ergenlerin akademik başarı, öznel iyi oluş ve yalnızlık düzeyleri açısından karşılaştırmalı olarak incelenmesi amaçlanmıştır. Bu araştırma, ilişkisel tarama modelinde betimsel bir çalışmadır. Bu çalışmanın evrenini 2013-2014 eğitim-öğretim yılında Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı resmi liselerde 9, 10. 11, ve 12. sınıfta öğrenim görmekte olan tüm öğrenciler oluşturmaktadır. Bu araştırmanın çalışma gurubunu iç Anadolu bölgesinde bir ilden kolayda örneklem yolu ile seçilen 162 erkek ve 145 kız olmak üzere toplamda 307 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırma da veri toplama araçları olarak; Tuzgöl- Dost (2004) tarafından geliştirilen Öznel İyi Oluş Ölçeği, aslı DiTommaso, Brannen ve Best (2004) tarafından geliştirilen ve daha sonra Çeçen (2007) tarafından Türkçe’ye uyarlanan SELSA ölçeği ve ayrıca araştırmacı tarafından hazırlanan kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Verilerin analizi için “İlişkisiz Örneklemler İçin t–testi” ve “Pearson Momentler Çarpımı Korelasyon” analizleri kullanılmıştır. Yapılan analizler sonucunda; araştırmaya katılan öğrencilerin akademik başarı düzeyleri ile toplam yalnızlık düzeyleri arasında [r= .16 p
Keywords
Abstract
In this study it was aimed to compare the academic success, subjective well-being and their loneliness levels of the adolescents having both broken and unbroken families. The research is a descriptive study in relational screening model. The population of the study is formed by students studying in public high schools in 9th, 10th, 11th and 12th grades in 2013-2014 Education and Training Period which are adhere to National Education Ministry. A total of 307 students with 162 male and 145 female chosen through simple sampling forms the working group of the research. In this study, subjective well-being scale developed by Tuzgöl-Dost (2004), SELSA scale the original of which was developed by DiTommaso, Branned and Best (2004) and later adapted into Turkish by Çeçen (2007) and personal information form were utilized as data collection instruments. T-test for Independent Samples and Pearson Product Moments Correlationanalysis were used for data analysis. According to results, a negative meaningful relationship between the academic success and thetotal loneliness levels [r= .16 p
