Osmanlı devlet adamları sistemin eskisi gibi işlemediğinin farkına vardıklarında aksaklıkların giderilmesi için bir takım tedbirler aldılar. İlk ıslahat girişimleri öncelikle orduda başladı. Yapılan düzenlemelerin kalıcılığının sağlanabilmesi adına eğitimin araç olarak kullanılması kaçınılmazdı. Bu nedenle subay okulları açılmaya başlandı ve bu okullarda görev alacak, yeni sistemleri bilen, Batı’daki gelişmelerden haberdar olan eğitmenlere ihtiyaç duyuldu. Yurt dışından getirilecek hocaların bir süre sonra ülkeden ayrılacakları gerçeği göz önünde bulundurularak kalıcı bir çözüm arayışına girişildi. Bu noktada Osmanlı Devleti’nde yaşayan ve daimi olarak Osmanlı’da hizmet verebilecek eğitmenlerin yetişmesi için Avrupa’ya öğrenci gönderilmesine karar verildi. Gönderilecek öğrencilerin Avrupa’daki gelişmeleri yakından takip ederek, alacakları eğitim neticesinde edinecekleri bilgileri kendi ülkelerine aktarmaları hedefleniyordu. Ancak bunun gerçekleştirilmesi çok kolay olmadı. Devlet adamları arasında yeniliklere karşı durağan bir zihniyete sahip kimselerin varlığını devam ettiriyor olması, Avrupa’ya öğrenci gönderilmesi konusunda karşılaşılan ilk sorundu. Bâb-ı Âli’deki bazı kişiler karşı çıktığı için bu fikrin hayata geçirilmesi biraz zaman aldı. Bu ilk sorun aşıldıktan sonra ise, gönderilecek öğrencilerin ihtiyaçlarının nasıl karşılanacağı ile ilgili meseleler ortaya çıktı. Bahsi geçen öğrencilerin eğitimleri süresince barınma, yeme içme, yol ve kişisel masraflarının karşılanması gerekiyordu. Bu sorun ilk etapta Bâb-ı Âli’nin yardımları vasıtasıyla çözülmeye çalışıldı. Daha sonra vakıflar ve zengin esnaf grupları öğrencilerin harcama giderlerinin karşılanmasına destek oldular. Problemlerin aşılmasıyla öğrencilerin Paris, Londra gibi Avrupa şehirlerine gönderilerek eğitim almaları sağlandı. Bu öğrenciler yurda döndükleri zaman Bâb-ı Âli’nin üst kademelerinde çeşitli görevler aldılar.
Once Ottoman state officials realized that system doesn’t function as in the past, they took some measures. The first reforms started in the army. Using education as a tool to render these reforms permanent was inevitable. Therefore, Officer Schools were started to be open and new teachers who will be employed, know new systems and were aware of the developments in the West were needed. A permanent solution was started to be look for taking into account the fact that those teachers who will be invited from abroad will leave the country after a while. In order to raise teachers who live in Ottoman Empire and will serve permanently in Ottoman Empire, it was decided that students were sent to Europe. These students were supposed to follow new developments and transfer their gainings which were acquired through the education to their own country. However, it couldn’t be realized easily. Since there were still back warded minds against reforms among state officials, it was the first problem confronted. It took a little time to accomplish this idea since some people in Sublime Porte (Bâb-ı Âli) resisted. Once this problem was overcame, new problems concerning how to meet the expenses of students emerged. Cost of living, travel and i