EDWARD ALBEE’NİN HAYVANAT BAHÇESİ’NİN GEORGES POLTI’NİN KANONİK DRAMATİK DURUMLAR LİSTESİNDEN İLK DURUM BAĞLAMINDA YENİDEN DEĞERLENDİRİLMESİ: AYRIKSI VE ALEGORİK BİR OKUMA
Author :
Abstract
Hayvanat Bahçesi Jerry ve Peter’ın Central Park’ta rastlantı sonucu karşılaşmalarını hikaye eder. Olumsuz kahramanın özelliklerini taşıyan ve karşıt kültürün bir ferdi olan Jerry, toplumun kayıtsızlığından ve insana özgü şefkatin yokluğundan yorgun düşmüştür. Huzursuzluğunu başarısız bir biçimde kendini hiç bir şeye adamayan mağrur Peter’a anlatmaya çalışır. Peter’ın kişisel alanının işgali ve Jerry’nin sözlü tacize ve psikolojik saldırıya yönelmesi, Peter’ın istemeden Jerry’e fiziksel olarak saldırısıyla sonuçlanır. Hayvanat Bahçesi, özellikle Georges Polti’nin kanonik Otuz Altı Dramatik Durum’u bağlamında yeniden yorumlandığında modern izleyiciye olduğu gibi bugünün seyircisinin beğenisine de hitap eder. Eserde, iddia edilen tüm dramatik durumları kapsaması açısından İtalyan oyun yazarı Carlo Gozzi’ye borcunu tasdik eden Polti, muhtelif değişiklikleri ve terkipleriyle bütün olası durumları veciz bir biçimde içerdiğini öne sürdüğü otuz altı dramatik durum belirler. Eserde, ilk dramatik durum Yalvarış’ın Shakespeare ve Corneille gibi edebiyatçılar tarafından yeterince işlenmediğinden modern seyircinin zevkine hitap etmediği öne sürülür. İlk durumun unutulduğunu iddia ettikten sonra Polti bir sonraki duruma aceleyle geçer ve ilkinin önemini göz ardı eder. Bu çalışmada, Polti’nin iddiasının aksine, ilk durumun Albee’nin modern oyunuyla örtüştüğü ileri sürülür ve çalışma Hayvanat Bahçesi’ni ilk durum açısından yeniden irdelemeyi dener. Oyunun ilk durumla uyumlu olarak geniş kapsamlı mecazi ve alegorik imalara sahip oluşu gösterilerek, çalışmada Polti’nin durumlarının ayrıksı okumalarının canlandırıcı gücünün de gösterilmesi amaçlanır.
Keywords
Abstract
The Zoo Story narrates the incidental encounter of Jerry and Peter in Central Park. Jerry, who is a counter-culture antihero, is exhausted out of the indifference of society and its lack of human affection. He tries unsuccessfully to relate his uneasiness to non-committal smug Peter. His invasion of Peter’s personal space first leads him verbal abuse of and psychological assaults to Peter, which ends up with the unintentional physical attack by Peter himself. The Zoo Story still addresses to the taste of the present day audience as it did for that of the modern particularly when it is re-interpreted in the context of Georges Polti’s canonical The Thirty-Six Dramatic Situations. In it, Polti, who acknowledges his debt to Italian playwright Carlo Gozzi in the encapsulation of all the alleged dramatic situations, have found thirty-six dramatic situations which he argues that they succinctly include all the potential situations with their multifarious modifications and combinations. In it, it is put forward that the first dramatic situation Supplication is not ripe for the taste of the modern audience since it was not cultivated enough by such men of letters as Corneille and Shakespeare. Claiming that the first situation has been forgotten, Polti hastily skips the next situation and omits the significance of the first one. As opposed to Polti’s assertion, in the study, it is argued that the first situation complies with Albee’s play and it attempts to re-visited The Zoo Story in terms of the first situation. By demonstrating that the play has far-reaching metaphorical and allegorical intimations in accordance with the first situation, the study also aims to display revitalizing power of the
