8. SINIF ÖĞRENCİLERİNİN RUTİN OLMAYAN PROBLEM BAĞLAMINDAKİ DURUMLARININ ARAÇ/NESNE DİYALEKTİĞİ VE ÇERÇEVE DÖNÜŞÜMÜ AÇISINDAN İNCELENMESİ
Author :
Abstract
Bu çalışmanın amacı 8. sınıf öğrencilerinin rutin olmayan problem bağlamındaki durumlarının araç/nesne diyalektiği ve çerçeve dönüşümü açısından incelenmesidir. Çalışma Trabzon ilinde yer alan bir devlet ortaokulunda gerçekleştirilmiştir. Çalışma grubu, “benzeşik (homojen) örnekleme” yöntemi ile seçilen üç öğrenciden oluşmaktadır. Bu öğrencilerin ikisi kız, biri erkektir. Çalışma nitel araştırma yaklaşımlarından “özel durum çalışması” desenine göre tasarlanmıştır. Veri toplama aracı olarak rutin olmayan problem çözme etkinliği ve video kayıt cihazı kullanılmıştır. Öğrencilerin çözüm süreci Douady’nin (1986) açıklamalarından yararlanılarak iki farklı şekilde analiz edilmiştir. Analizin birinci aşamasında eğer kavram; bir problemin çözümünde kullanılıyorsa "araç", problem çözümünde kullanılmıyor da genel bir tanım olarak göz önüne alınıyorsa "nesne" olarak değerlendirilmiştir. İkinci olarak da, öğrencilerin problem çözümlerinde; bilinmeyen ve cebirsel işlemler kullanıp sonuca varmaları “cebirsel çerçeve”, herhangi bir bilinmeyen kullanmadan sadece sayısal işlemler yapıp sonuca ulaşmaları “aritmetik çerçeve”, kartezyen koordinat sisteminden yararlanarak sonucu elde etmeleri ise “analitik çerçeve” olarak ele alınmıştır. Elde edilen bulgulara göre, öğrencilerin uygulama sürecinde; dört işlem (toplama, çıkarma, çarpma ve bölme), bilinmeyen, denklem kurma ve çözme gibi matematiksel araçlar kullandıkları görülmüştür. Buna rağmen, öğrencilerin problem çözme aşamalarında herhangi bir kavramın tanımından yararlanmadıkları ve bu nedenle nesne bileşenini kullanmadıkları belirlenmiştir. Öğrenciler problemi ilk önce aritmetik çerçevede, daha sonra buldukları sonucun doğruluğunu garanti altına almak adına, ikinci bir yoldan ise cebirsel çerçeve kullanarak çözmüşlerdir. Bununla birlikte, öğrencilerin problem çözme süreci içinde “analitik çerçeve” ye geçiş yapamadıkları tespit edilmiştir.
Keywords
Abstract
The purpose of this study is to examine 8th grade students' conditions in the context of non-routine problem in terms of tool / object dialect and change of framework. The study was conducted in a state secondary school in the province of Trabzon. The study group consists of three students selected by the "homogeneous sampling" method. Two of these students are girls and one is a boy. The study was designed from the qualitative research approach to the "case study" design. Non-routine problem solving activity and video recorder were used as data collection tool. The solution process of the students was analyzed in two different ways, using the explanations of Douady (1986). In the first phase of the analysis, if a concept was used in solving a problem, it was considered as a “tool”; if the concept was not used in problem solving but it was considered as a general definition it was evaluated as an “object”. Secondly, in problem solutions of the students; it was treated as “algebraic framework”, which uses unknown and algebraic operations; as an “arithmetic framework” by performing only numerical operations without useing any unknown, and as an “analytical framework” by using the cartesian coordinate system. According to the findings obtained, during the application process of the students; it has been seen that they have used mathematical tools such as four operations (addition, subtraction, multiplication and
