SİYASAL PAZARLAMA KAPSAMINDA 24 HAZİRAN 2018 TÜRKİYE CUMHURBAŞKANLIĞI SEÇİMİNE KATILAN ADAYLARIN SEÇİM ÖNCESİ KAMPANYALARINDA KİŞİSEL VEYA PARTİ WEB SİTELERİ İLE SOSYAL MEDYA KULLANIMLARININ İÇERİK ANALİZİ YÖNTEMİYLE İNCELENMESİ
Author :
Abstract
Bu çalışma, siyasal pazarlama kapsamında Türkiye’de ilk defa yapılan ve başkanlık sistemine geçiş süreci çerçevesinde 24 Haziran 2018 tarihinde ülke genelinde gerçekleştirilen cumhurbaşkanlığı seçimine katılan cumhurbaşkanı adaylarının seçim öncesi kampanyalarında gerçekleştirdikleri siyasal pazarlama faaliyetleri ile tutundurma çabaları ve pazarlama iletişimi çerçevesinde değerlendirilerek, kişisel veya parti web siteleri ile sosyal medya kullanımları içerik analizi yöntemiyle incelenerek, hazırlanmıştır. 01-24 Haziran 2018 tarihleri arasında, cumhurbaşkanı adaylarının kişisel veya parti web sitelerinin yanı sıra facebook, twitter, instagram hesaplarında yaptıkları paylaşımların değerlendirilmesi neticesinde elde edilen veriler ve bilgiler doğrultusunda içerik çözümlemesi yöntemi yapılarak sonuçları değerlendirilmiştir. Araştırma daha önce bu alanda çalışma yapılmaması ve ileride bu alanda yapılabilecek araştırmalara ışık tutması açısından önemlidir. Bu çalışmanın araştırma evrenini, 24 Haziran 2018 tarihindeki seçimlere katılan toplam 6 cumhurbaşkanı adayının kişisel veya parti web siteleri ile facebook, twitter, instagram hesaplarında yaptıkları fotoğraf, video, slogan ve her türlü sözlü paylaşımları oluşturmaktadır. Elde edilen veriler tam sayım yöntemine göre değerlendirilmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde, bazı tanımlayıcı istatistiklerden faydalanılmıştır. Araştırma sonucunda, cumhurbaşkanı adaylarından Recep Tayyip ERDOĞAN’ın twitter, instagram ve facebook hesaplarında diğer adaylara göre daha fazla takipçisi olmasına rağmen, cumhurbaşkanı adaylarından Muharrem İNCE ve Meral AKŞENER’in, sosyal medya hesapları olan twitter, instagram ve facebook sayfalarını siyasal pazarlama faaliyetleri ile tutundurma araçları çerçevesinde diğer adaylara göre daha aktif, yoğun ve etkili kullandığı sonucu ortaya çıkmıştır. Ayrıca, seçime katılan cumhurbaşkanı adaylarının tamamının, kişisel veya parti web sitesi ile sosyal medya hesapları olan twitter, instagram ve facebook sayfalarını siyasal pazarlama faaliyetlerinde çoğunlukla miting fotoğrafları, özçekim (selfie) fotoğrafları ile miting yapılan yer ve zaman reklamı/ afiş-ilan-duyuru veya miting videolarının tamamının yayınlanması sebebiyle kişisel veya parti web sitesi ile sosyal medya hesaplarını sanal bir miting alanı olarak kullanılması şeklinde algılanması sonucu gözlemlenmiştir.
Keywords
Abstract
This study, the scope of political marketing evaluated in the framework of promotional efforts and marketing communications with political marketing activities they perform in the pre-election campaign of the participating presidential candidate in the presidential election held across the country on June 24, 2018 in the framework of the transition period for the first time made and the presidential system in Turkey, personal or party web The use of social media and social media is analyzed by content analysis method. Between the dates of June 01-24, 2018, the results of the content analysis were evaluated in accordance with the data and information obtained as a result of evaluations of the presidential candidates on their personal or party websites as well as their facebook, twitter and instagram accounts. Research is important in terms of not working in this field before and shedding light on the researches that can be done in this area in the future. The research universe of this study consists of 6 presidential candidates participating in the elections on 24 June 2018 with photos, videos, slogans and all kinds of verbal shares on their personal or party websites and facebook, twitter, instagram accounts. The data were evaluated according to the complete counting method. Some descriptive statistics were used to evaluate the data. As a result of the study, it was found out that the presidential candidates Muharrem İNCE and Meral AKŞENER were using their personal or party website and social media accounts as twitter, instagram and facebook pages more actively, intensively and effectively in terms of their political marketing activities and promotion tools than other candidates. In addition, all of the presidential candidates participating in the election, personal or party website and social media accounts, twitter, instagram and facebook pages are mostly rally photos in political marketing activities, selfie photos and self-advertisement / posters / announcements / announcements Because of the publication of all the rally videos, it was observed that personal or party website and social media accounts were used as a virtual rally area.
Keywords
- AKYILMAZ, B. ve UÇAR, M., (2015). Türkiye Cumhurbaşkanlığı Seçiminin Politik Pazarlama Stratejileri Açısından Analizi, Sakarya İktisat Dergisi, 4(1), 70-88.
- ARSLAN, S. ve SEÇİM, H., (2015). Bir Siyasal İletişim Aracı Olarak Facebook’un Seçmenlerin Oy Verme Kararı Üzerindeki Etkileri: KKTC 2013 Milletvekilliği Erken Genel Seçimleri Örneği. Folklor/Edebiyat, (84), 9-32.
- ATTOUF, Z. ve ÖZDEMİR, E, (2016). Politik Pazarlama İletişimi: 2015 Genel Seçimleri Öncesinde Türkiye’deki Siyasi Partilerin Web Sitelerinin İçerik Analizi Yöntemiyle İncelenmesi, PARADOKS Economics, Sociology and Policy Journal, Ocak /January, Cilt/Vol: 12, Sayı/ Num: 1, Page: 87-106.
- BABACAN, M, (2012). Pazarlama Mevzuatı, Detay Yayıncılık, Ankara.
- BALCI, Ş. ve SARITAŞ, H., (2015). Facebook ve Siyasal Katılım: 2014 Yerel Seçimleri Araştırması, Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 1(37), 511-535.
- BALOĞLU, Ş. ve PEKCAN, Y., A., (2006). The Website Design and Internet Site Marketing Parctices of Upscale and Luxury Hotel in Turkey, Tourism Management, Vol. 27, No. 1, pp. 171-176.
- COURSARIS, C, K. ve PAPAGINANNIDIS, S, (2009). Online Political Marketing in Greece: An Evalution of The 2007 National Election and Two Case Studies, Computers in Human Behavior, Vol. 25, Issue 4, pp. 853-861.
- ÇAKIR, H. ve TUFAN, S., (2016). Siyasal İletişim Sürecinde Sosyal Medya: Türkiye’de Siyasi Liderlerin İnstagram Kullanım Pratikleri Üzerine Bir İnceleme. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 30(41), 7-28.
- DARI, B., A., (2018). Sosyal Medya ve Siyaset: Türkiye’deki Siyasi Partilerin Sosyal Medya Kullanımı, Al- Farabi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, ISSN - 2564-7946, Vol. 1/1.
- DEMİRTAŞ, M., C. ve ORÇUN, Ç, (2015). Siyasal Pazarlama Uygulamalarının İlk Kez Oy Kullanacak Seçmenler Üzerindeki Etkilerine Yönelik Bir Araştırma, KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi 17 (28): 41-48.
- DİVANOĞLU, S., U., (2008). Seçim Kampanyalarında Siyasal Pazarlama Karması Elemanlarının Yeri ve Önemi, Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt 1, Sayı 2, ss. 105-‐‐118.
- DOĞAN, A. ve ERTAN, T, (2016). Siyasal İletişim Aracı Olarak ABD Başkanlık Seçimlerinde Twitter’ın Kullanımı: Hillary Clinton ve Donalt Trump Örneği, Atatürk İletişim Dergisi, (11), 139-157.
- ELO, S. ve KYNGÄS, H., (2008). The Qualitative Content Analysis Process. Journal of Advanced Nursing, 62(1), 107-115.
- FLOREK, M., INSCH, A. ve GNOTH, J., (2006). City Council Websites as a Means of Place Brand Identity Communication, Place Branding, Vol. 2, No. 4, pp. 276-296.
- GULER, E. G. ve ÜLKER, E., (2010). Politik Pazarlama ve Örnek Bir Olay İncelemesi: Barack Obama. Social Sciences, 5(2), 92-107.
- GÜRBÜZ, E. ve İNAL, M., E., (2004). Siyasal Pazarlama Stratejik Bir Yaklaşım. Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
- GÜRKAYNAK, Ş., DOĞAN, N. S., BARUTÇU, S. ve HAŞILOĞLU, S. B., (2016). Sosyal Medya Uygulamalarının Kullanım Sıklıklarına Göre Değişim Süreci: Akademisyenler ve Öğrenciler Üzerinde Karşılaştırmalı Bir Araştırma. Pamukkale İşletme ve Bilişim Yönetimi Dergisi, (2), 1-10.
- HENNEBERG, S, C, (2006). Strategic Postures of Political Marketing: an Exploratory Operationalization, Journal of Public Affairs,6(1):15-30, Austin, USA.
- KAVANAGH, D., (1995). Election Campaigning: The New Marketing of Politics, Blacwell, Oxford, England.
- KAYA, F. ve YILMAZ, K., G., (2017). Politik Pazarlamada Tutundurma Faaliyetlerinin Orta Sınıfta Yer Alan Seçmenin Karar Verme Noktasındaki Düşünme Süresi Üzerine Etkisi: Ankara İlinde Bir Araştırma, Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, Yıl: 5, Sayı: 45, Mayıs 2017, s. 452-469.
- KHATİB, Fahed Salim, (2012). Factors Affecting Success of Political Marketing: A Jordaninan Electorate Point of View, Journal of Economic and Administrative Sciences, Vol. 28, No. 1, s. 4-27.
- KOTLER P. ve KELLER, K., (2009). Marketing Management, 13.th ed., Prentice Hall, Upper Saddle River, NJ, USA.
- KOTLER, P. ve KOTLER, N., (1999). Political Marketing. Generating Effective Candidates, Campaigns and Causes, in Newman, B. (Ed.), Handbook of Political Marketing, Sage Publications, Thousand Oaks, CA, pp. 3‐18.
- LEES-MARSHMENT, J., (2005). The Marketing Campaign: The British General Election of 2005, Journal of Marketing Management, Vol. 21, No: 9/10, s. 1151-1160.
- LİLLEKER, D., G., (2013). Siyasal İletişim Temel Kavramlar, (Birinci Baskı), Kaknüs Yayınları, İstanbul.
- OKAZAKI, S. ve SKAPA, R., (2009). Understanding Brand Website Positioning in the New EU Member States: The Case of the Czech Republic, S. (Ed.), Contemporary Reseach in e-Branding, Hershey, pp.193-215.
- ÖZDEMİR, E, (2012). City Branding and The Role of The City Websites in Building City Brands, In City Competitiveness and Improving Urban Subsystems: Technologies and Applications, ed. Melih Bulu, Hershey, PA, pp. 141-142.
- POLAT, C., GÜRBÜZ, E. ve İNAL, M., E., (2004). Siyasal Pazarlama Yaklaşımı, Ankara: Nobel Yayıncılık.
- SARITAŞ, A. ve BÜTÜN, R., U., (2016). Siyasi Pazarlama Faaliyetlerinin Seçmen Davranışları Açısından Önemi: Bir Uygulama, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (25), 127-156.
- SCAMMELL, M., (1999). Political Marketing: Lessons For Political Science. Political Studies, 47, 718- 739.
- SCHNEIDER, S., M. ve FOOT, K., A., (2002). Online Structure for Political Action: Exploring Presidential Campaing Web Site Form The 2000 American Election, Journal of The European Institute For Communication and Cultur, Vol. 9, No. 2, pp. 43-59.
- SHAMA, A., (1976). The Marketing of Political Candidates. Journal of The Academy of Marketing Science, 4(4), 764-777.
- SIMEON, R., (1999). Evaluating The Branding Potential of Web Site Strategies, Internet Research: Electronic Networking Application and Policy, Vol. 9, No. 4, pp. 297-308.
- SIMEON, R., (2001). Evaluating The Branding Potential of Web Sites Across Bordes, Marketing Intelligence and Planning, Vol. 19, No. 6, pp. 418-424.
- SÜTÇÜ, C., S., DÜVENCİ, A. ve AYTEKİN, Ç., (2013). Türkiye’deki Siyasal Yaşamda Sosyal Medya: Siyasi Partilerin Kullanım Düzeylerine İlişkin Bir Araştırma. And Algül & Neda Üçer (Eds.), Yeni Medyada Demokrasi: Sosyal Medyaya Dair Araştırmalar, İstanbul: Literatürk Yayınları, 165-204.
- TAN, A., (2002). Politik Pazarlama, Papatya Yayıncılık, İstanbul.
- TRAMMELL, K., D., WILLIAMS, A., P., POSTELNICU, M. ve LANDREVILLE, K., D., (2006). Evolution of Online Campaining: Increasing Interactivity in Candidate Web Sites and Blog Through Text and Technical Features, Mass Communication and Society, Vol. 9, No. 1., pp. 21-44.
- YENİÇIKTI, N., T., (2016). Halkla İlişkiler Aracı Olarak Instagram: Sosyal Medya Kullanan 50 Şirket Üzerine Bir Araştırma, Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 9(2), 92-115., Doi: 10.18094/si.84410.
- YILMAZ, K., G., (2016). Politik Pazarlama Karmasına Kavramsal ve Güncel Bir Bakış. İşletme Araştırmaları Dergisi, 8 (1), 413-431.
- https://www.etimolojiturkce.com/kelime/politika, Erişim Tarihi: 19.10.2018.
- https://www.ntv.com.tr/turkiye/secim-2018-24-haziran-secimlerine-dogru,TRQMCIteik 26CKPUuigBsA, Erişim Tarihi: 09.09.2018.
- https://www.uludagsozluk.com/k/cumhurba%C5%9Fkan%C4%B1-se%C3%A7ilme- %C5%9Fartlar%C4%B1/, Erişim Tarihi: 10.10.2018.
