Sanayi Devrimi, bilimsel ve teknolojik gelişmelerin yanı sıra zamanın ekonomik ve sosyal değişimlerinin de etkisiyle ilk kez İngiltere’de ortaya çıktı. Kısa zamanda el zanaatlarının yerini fabrikalar aldı. Üretim teknolojisindeki gelişme, seri üretim, ucuz mallar, ticarette büyüme ve daha fazla kârı beraberinde getirdi. Nitekim bu durum, 1800’lerde İngiltere’nin daha zengin bir ülke haline gelmesini sağladı. Ancak Sanayi Devrimi, çalışma şartlarını daha iyi hale getirmediği gibi çalışanların yaşam standardının yükselmesini de sağlamadı. İşçiler, devrimin bu ilk döneminde sağlıksız ve çoğunlukla tehlikeli fabrikalarda uzun saatler boyunca çalışmak zorunda kaldı. Buna karşılık aldıkları ücretler son derece yetersiz oldu. Üstelik hızla çoğalan fabrikalar, sanayi öncesinin vasıflı işçilerini geçim kaynaklarından mahrum bıraktı. Bir el dokumacısının bir makine ile rekabet etmesi mümkün değildi. Binlerce el dokuma ustası, makineler yüzünden ücretlerinin düştüğüne ya da işlerini tamamen kaybettiklerine şahitlik etti. Nitekim kendilerine “Luddist” ismini veren çoğunlukla dokuma işçilerinden oluşan yetenekli İngiliz emekçileri, hızla değişen koşullara makineleri yok ederek tepki verdi. 1811 yılında başlayan Luddist başkaldırı, kısa bir süre içerisinde Nottinghamshire, Derbyshire, Leicestershire, Lancashire, Cheshire ve Yorkshire gibi yerleşim yerlerine yayıldı ve neredeyse İngiltere’nin tüm merkezi üretim bölgelerini kapladı. Yeni düzeni tehlikeye atan bu isyan hareketi, Hükümet ile iş dünyasının liderlerini ciddi şekilde korkuttu. Sonunda Hükümet, isyanı kontrol altına almak için askerî tedbirlere başvurmak zorunda kaldı.
The Industrial Revolution first appeared in England with the impact of scientific and technological developments as well as economic and social changes of the time. In a short period of time, factories replaced the handicraft methods. The development of production technology has brought mass production, cheap goods, growth in trade and more profits. As a matter of fact, this situation enabled England to become a richer country in the 1800s. However, the Industrial Revolution did not make working conditions better, nor did the standard of living of employees rise. Workers had to work long hours in unhealthy and mostly dangerous factories during this first period of the revolution. However, the fees they received were extremely insufficient. Moreover, the rapidly proliferating factories deprived the pre-industrial skilled workers of their livelihoods. It was impossible for a hand weaver to compete with a machine. Thousands of hand-woven craftsmen witnessed that their wages fell or lost their jobs completely. As a matter of fact, talented British laborers, mostly weaving workers, who called themselves “Luddites”, reacted to rapidly changing conditions by destroying machines. The Luddist uprising, which began in 1811, soon spread to settlements such as Nottinghamshire, Derbyshire, Leicestershire, Lancashire, Cheshire and Yorkshire, and occupied almost all of England's central production sites. This rebellion, which jeopardized the new order, seriously frightened the Government and business leaders. Eventually, the Government had to resort to military measures to control the rebellion.