Author :
Abstract
İnsanlığın yaradılışından beri var olan, ancak bir bilim dalı olarak önemi yeni anlaşılmaya başlayan yönetim; "bir grup insanı belirlenmiş amaçlara doğru yöneltme, aralarında iş birliği ve koordinasyonu sağlama çabalarının bütününü içeren bir süreç” olarak ifade edilir. Strateji kavramı askeri terminolojiyle kullanılmaya başlanmış olsa da kavramın tarihini insan hayatının başlangıcına kadar götürmek mümkündür. İnsanın düşünerek veya düşünmeden, aldığı ve uyguladığı kararlar vardır. Bu noktada strateji; insanın düşünerek aldığı ve uyguladığı kararlar çerçevesinde kendi yerini bulabilmektedir. İçinde bulunduğumuz bilgi çağında işletmelere rekabet üstünlüğü sağlamada tek ayırt edici güç olan insan kaynağının stratejik önemi hiç bu kadar merkezi bir nokta da olmamıştır. Dinamik yapıda faaliyet gösteren kurumlar sürekliliklerini sağlamak ve sundukları hizmetlerde kaliteyi yakalamak için doğru ve kritik kararlar almak mecburiyetindedirler. Bu yüzden bir kurumun varlığını koruyabilmesi ve geleceğe taşıyabilmesi için stratejilerini zamanında geliştirebilmesine bağlıdır. Stratejik planlama olgusu da bir anlamda bu problemleri çözmenin bir aracı olarak ortaya çıkmıştır. Ayrıca strateji kavramının oluşabilmesi için stratejik düşüncenin de sistemin içinde yer alması gerekmektedir. Dolayısıyla bu makalede; kurumsal yönetimlerin geleceğinin şekillenmesinde stratejik planlama ve buna bağlı yönetim anlayışının özel ve kamu kurumlarında uygulanması gerekliliği üzerinde durulmuştur. Stratejik düşünme kabiliyetine değinilmiş ve sistem düşüncesi bağlamında stratejik kararların alıcıları ile stratejik düşünme arasındaki ilişki kurgulanmalı mıdır sorunsalına yanıt aranmıştır.
Keywords
Abstract
Management, which has existed since the existence of humanity, but whose importance as a science has just begun to be understood; It is expressed as "a process that includes all the efforts to direct a group of people towards determined goals and to ensure cooperation and coordination among them". Although the concept of strategy has begun to be used with military terminology, it is possible to trace the history of the concept back to the beginning of human life. At this point, strategy can find its place within the framework of the decisions that people take and implement by thinking. The strategic importance of human resources, which is the only distinguishing power in providing competitive advantage to businesses in the information age we live in, has never been such a central point. they have to make the right and critical decisions in order to ensure the quality of the services they provide and to achieve the quality in the services they provide. Therefore, it depends on the timely development of strategies for an institution to protect its existence and carry it to the future. The phenomenon of strategic planning is also a In a sense, it has emerged as a tool to solve these problems. In addition, in order for the concept of strategy to be formed, strategic thinking must also be included in the system. Therefore, in this article; In shaping the future of corporate governance, the necessity of applying strategic planning and related management approach in private and public institutions has been emphasized. Strategic thinking ability has been mentioned and an answer has been sought for the question of whether the relationship between strategic decision-makers and strategic thinking should be established in the context of systems thinking.
Keywords
- Alkan, A. D. (2021). Türkiye’ de Kamu Kesiminde Stratejik Yönetim Yaklaşımının Uygulanabilirliğini Etkileyen Faktörlerin İncelenmesi. Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, C/S. 3 (1): 2.
- Aşçı, B. (2017). Stratejik Yönetici Stratejik Düşünür mü: Sistem Yaklaşımı Bağlamında Cevap Arayışı. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırma Dergisi, C/S.4 (11): 11,12,13,15,16,18,19,21,22,23.
- Aydın, M. (2012). Kamu Yönetiminde Stratejik Planlama ve Stratejik Plan Hazırlama Süreci, Mali Hizmetler Araştırma Raporu. Ankara: T.C. Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı Strateji Geliştirme Başkanlığı.
- Bayat, B. (2008). İnsan Kaynakları Yönetiminin Stratejik Niteliği. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, C/S. 10 (3): 67,68,69,70,73,74.
- Bircan, İ. (2002). Kamu Kesiminde Stratejik Yönetim ve Vizyon. Planlama Dergisi, S. (özel sayı): 13.
- Canpolat, H. (2010). İl Düzeyinde Stratejik Planlama ve Sivas İli Uygulamalarının Değerlendirilmesi. Maliye Dergisi, S. (159): 4.
- Coşkun, S. ve Gündüz, O. (2020). Bir Kamu Politikası Transferi Örneği Olarak, Türk Kamu Yönetiminde Stratejik Planlama. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, C/S.20 (1): 8.
- Doğan, S. ve Demiral, Ö. (2008). İşletmelerde Stratejik Yönetimin Etkinliğini Artırmada Önemli Bir Araç: Benchmarking. Z.K.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, C/S.4 (7): 16,18.
- Efe, M. N. (2019). İş Dünyası ve Üniversiteler Arasındaki İş Birliği ve Stratejik Yönetim. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, C/S. 7 (2): 5.
- Erbaş, M. S. (2021). Stratejik Plan, Bireysel Performans Değerlendirmesi İlişkisine Dair Algı Hakkında Bir Araştırma. Strategic Public Management Journal, C/S. 7 (13): 11,19.
- Genç, F. N. (2015). Türk Kamu Yönetiminde Stratejik Planlama. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, S. (23): 5.
- Güven, A. (2014). Kamu Yönetiminde Geleceğin İnşasında Stratejik Bakış. Marmara Üniversitesi Siyasal Bilimler Dergisi, C/S.2 (2): 63-77.
- Kahraman, İ. (2011). Kamu İdarelerinde Stratejik Planlama ve Karaman İl Özel İdaresinde Bir Araştırma. Karaman: Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Küçüktığlı, A. T. ve Aydın, V. (2017). Yeni Kamu Yönetimi Bağlamında Stratejik Planlama Anlayışı. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, S. (28): 473-476,483-485,487-489.
- Nalcı Arıbaş, N. (2013). Kamuda Stratejik Planlamanın Katılımcılık Boyutu. Akademik Yaklaşımlar Dergisi, C/S.4 (1): 89.
- Önder, M. ve Aydın, G. (2020). Türk Kamu Yönetiminde Planlama: Mevcut Durum, Sorunlar ve Çözüm Önerileri. Ankara: Nobel Yayınevi.
- Özdemir, S.S.; Polat, E. ve Özdemir, M. (2017). Kamu Sektöründe Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi, Dünya’dan ve Türkiye’den Örnekler. Meriç Uluslararası Sosyal ve Stratejik Araştırmalar Dergisi, C/S.1 (1): 70-80.
- Öztürk, A. T. (2020). Stratejik Yönetimde Denetim Sürecinin Çarpan Etkisinin İncelenmesi. IBAD Sosyal Bilimler Dergisi, S. (6): 174,176,177,179,180,182.
- Poister, H. T. (2010). The Future Of Strategic Planning in the Public Sector: Linking Strategic Management and Performance, Public Administration Review. ResearchGate, C/S. 70 (1): 247.
- Söyler, İ. (2007). Kamu Sektöründe Stratejik Yönetim Uygulanabilir mi? Maliye Dergisi, S. (152): 104.
- Şencan, H. (2016). Stratejik insan kaynakları nelerdir? İstanbul: İstanbul Ticaret Üniversitesi.
- Taner, A. (2015). Kamuda Stratejik Yönetim ve Bütçe. Sayıştay Dergisi, S. (99): 34,36.
- Usta, A. (2014). Kamu Kurumlarında Stratejik Planlama: Önemi, Bileşenleri, Evreleri ve Uygulanabilirliği. ASSAM Uluslararası Hakemli Dergi, S. (2): 33.
- Vatan, Ö. (2012). Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi ve Firma Performansı. Akademik Bakış Dergisi, S. (32): 1-14,16-18.
- Yenipınar, Ş.; Göksoy, S. ve Bal Kusnacı, S. (2016). Okullarda Stratejik Eğitim Uygulamaları. Ihlara Eğitim Araştırma Dergisi, C/S.1 (2): 6-9,13,16,17,22,23.
