Author :
Abstract
Stratejik yönetim kavramının temeli yönetim bilimleri alanından doğmaktadır. 1980 yıllarından itibaren yönetim kavramı konusunda her geçen gün gittikçe artan bir biçimde klasik yönetim kavramı anlayışından stratejik yönetim kavramı anlayışına doğru bir anlayış devam etmektedir. Belediyelerin yönetimsel kültüründe, kamunun idaresinde meydana gelen değişimlerin de etkisiyle ortaya çıkan arayışlar sonucunda kamu kaynaklarının hem etkin hem de verimli kullanılabilmesi için stratejik yönetim kültürünü oluşturmaya yönelttiği anlaşılmaktadır. Sonuçta bu durumda varlık amacı topluma hizmet vermek olan belediyelerin kamu kaynaklarını verimli ve etkin bir biçimde kullanmalarına sebep olmaktadır. Aksi halde ise, belediyelerin ileride kaliteye dönük gayretleri, raporlama sistematiği, bütçeleme, program değerlemesi ve kaynakların planlaması ile lüzumlu olan düzenlemelerin yapılmasını zorlaştırmaktadır.
Bu makalede Türkiye’de yerel yönetim sisteminin icra unsuru bulunan teknik, ekonomik ve sosyal anlamda ciddi görevleri üzerine alan belediyelerin 5018 Sayılı Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanunu ile ortaya çıkan stratejik yönetim geleneğini oluşturma yönündeki çalışmalar genellikle değerlendirilmiştir. Yerel ölçekte yurttaşların ihtiyaçlarını giderebilmek için gerekli kaynak planlaması, bütçeleme, süreç yönetimi ve raporlama görevlerini yerine getiren, stratejik yönetim döngüsü kapsamında izleme, değerlendirme ve raporlama işlevlerini yapmakta olan belediyelerin bahsi geçen planlama şekli ve yönetsel döngü ile sunulan hizmet kalitesinin ve çeşitliliğinin artırılmasını da benimsemiş oldukları görülmektedir. Makale kapsamındaki çalışma sonuçlarına göre; belediyelerin bahse konu amaçlarını gerçekleştirebilmek üzere yönetsel alanda süregelen değişim ve gelişmeleri göz önünde bulundurarak önlem almasının gerekliliğinin yanında var olan tehditler ve fırsatları ile güçlü ve zayıf yönlerini saptayarak geleceğini planlama hususuna bilhassa önem vermelerinin gerekli olduğu ortaya çıkmıştır.
Keywords
Abstract
The basis of the concept of strategic management arises from the field of management sciences. Since the 1980s, the concept of management has been continuing increasingly from the classical management concept to the strategic management concept. It is understood that because of the searches that emerged with the effect of the changes in the administrative culture of the municipalities, the changes in the administration of the public led to the creation of a strategic management culture to use the public resources both effectively and efficiently. As a result, in this case, it causes municipalities whose purpose is to serve the community to use public resources efficiently and effectively. Otherwise, the efforts of municipalities towards achieving quality in the future, reporting system, budgeting, program valuation, and planning of resources will be difficult to make the necessary arrangements.
In this article, the efforts to create a strategic management culture, which started with the Public Financial Management and Control Law No. 5018, in municipalities that are the executive element of the local government system in Turkey and undertake important economic, technical and social tasks are evaluated in general. Municipalities, which perform the necessary resource planning, budgeting, process management and reporting tasks in order to meet the needs of the citizens on a local scale, and carry out monitoring, evaluation and reporting functions within the scope of the strategic management cycle, have also adopted the increase in the quality and diversity of the services offered with the aforementioned planning style and administrative cycle. is seen. According to the results of the study within the scope of the article; In addition to the necessity of the municipalities to take precautions by considering the ongoing changes and developments in the administrative field in order to realize the aforementioned objectives, it has emerged that they should give particular importance to planning their future by determining the existing threats and opportunities, as well as their strengths and weaknesses.
Keywords
- Anonim. 2006a. DPT, Kamu Kuruluşları İçin Stratejik Planlama Kılavuzu. https://cdn.istanbul.edu.tr/FileHandler2.ashx?f=kamu-idareleri-icin-stratejik-planlama-kilavuz u-dpt-%E2%80%93-haziran-2004-(2.-surum).pdf. Erişim Tarihi: 13.01.2017.
- Anonim. 2006b. T.C. Maliye Bakanlığı, Stratejik Plan (2008-2012) Hazırlık Programı. http://www.sp.gov.tr/upload/xSpKutuphane/files/2qtZg+Maliyehazirlikprogrami.pdf. Erişim
- Tarihi: 10.01.2017.
- Anonim. 2017a. Pendik Belediyesi Web Sitesi: http://www.pendik.bel.tr/tr/tab.aspx ? tabid=512. Erişim Tarihi: 13.01 2017.
- Anonim. 2017b. T.C. Maliye Bakanlığı, Stratejik Plan (2008-2012) Hazırlık Programı.
- Anonim. 2017c. Web Sitesi: http://www.sp.gov.tr/default.asp. Erişim Tarihi: 13.01 2017.
- Anonim. 2017d. Web Sitesi: http://www.smallbusinessnotes.com/planning/ mission.html. Erişim Tarihi: 13.01 2017.
- Anonim 2017e. Web Sitesi: http://www.mindtools.com/pages/article/newLDR 90.htm. Erişim Tarihi:
- Akgemci, T. (2008). Stratejik Yönetim. Ankara: Gazi Kitabevi, 780 s.
- Aktan, C. C. (2008). Stratejik Yönetim ve Stratejik Planlama. Çimento İşveren Dergisi, 22(4); 4-21.
- Aşgın, S. (2006). Stratejik Yönetim. Web Sitesi: http://www.strateji.gov.tr/ortak_ icerik/ strateji/yazilar/Yay%C4%B1nlar/stratejik yönetimgiriskismi.pdf. Erişim Tarihi: 09.02. 2015.
- Aydemir, S. R. (2000). “Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Şartının Işığı Altında Türk Yerel Yönetimleri”, Yerel Gündem, 8:43-56.
- Aytaç, Ö. (2012). Bilincin Sosyolojik Analizi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, (4):4-21.
- Bakoğlu, R. (2010). Çağdaş Stratejik Yönetim. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım, 336 s.
- Barca, M. (2009). Stratejik Yönetim Düşüncesinin Gelişimi. Ankara Sanayi Odası Web Sitesi: http://www.aso.org.tr/b2b/asobilgi/sayilar/dosyanisanmayishaziran20091. pdf. Erişim Tarihi:
- Barutçugil, İ. (2002). Performans Yönetimi. İstanbul: Kariyer Yayıncılık, 1. Basım, 288 s.
- Barutçugil, İ. (2004). Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi. İstanbul: Kariyer Yayıncılık, 1. Basım, 499 s.
- Barutçugil, İ. (2011). Kültürler Arası Yönetim. İstanbul: Kariyer Yayıncılık, 1. Basım, 304 s.
- Barutçugil, İ. (2013). Stratejik Yönetim. İstanbul: Kariyer Yayıncılık, 1. Basım, 664 s.
- Bircan, İ. (2006). Kamuda Stratejik Yönetim ve A.B Politikaları. Web Sitesi: https://doc player.biz.tr/15497985-Kamu-kesiminde-stratejik-yonetim-ve-vizyon.html. Erişim Tarihi: 13.01.2017.
- Bood, R. ve Postma, T. (1997). Strategic Learning with Scenarios. European Management Journal, 663- 647.
- Cebecioğlu, C. (2006). SWOT Analizi ve Bir İşletme Üzerinde Uygulama. Yüksek Lisans Tezi, Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.
- Çakır, A. (2008). Kamu İdarelerinde Stratejik Yönetim Kapsamında Planlama ve Plan–Bütçe İlişkisi. Maliye Bakanlığı Strateji Geliştirme Başkanlığı, Maliye Uzmanlığı Yeterlilik Tezi. 88 s., Ankara.
- Çetinkaya, Ö. (2006). Rekabet Stratejilerinin Belirlenmesinde Portföy Analizi ve TARİŞ Üzerine Bir Araştırma. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 8(3): 57–76.
- Çınar, T., Çiner, C. U. ve Zengin, O. (2009). Büyükşehir Yönetimi Bütünleştirme Süreci. TODAİE Yayınları, 356 s., Ankara.
- Dinçer, Ö. (2013). Stratejik Yönetim ve İşletme Politikası. İstanbul: Alfa Yayınevi, 582 s.
- Dinler, A. M. (2009). Stratejik Yönetim Sürecinde Vizyon ve Misyon. Paradoks: Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi, 2:1–8.
- Durna, U. ve Eren, V. (2002). Kamu Sektöründe Stratejik Yönetim. Amme İdaresi Dergisi, 35(1): 55–75.
- Erdağ, R. ve Kardaş, T. (2012). Türk Dış Politikası ve Stratejik Kültür. Türk Dış Politikası Yıllığı, 67-90.
- Eren, E. (2013). Stratejik Yönetim ve İşletme Politikası. İstanbul: Beta Yayınevi, 546 s.
- Ertan, Y. (2010). Stratejik Yönetimin Kamu Yönetimi Alanında Uygulanması ve Sorunları, Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kamu Yönetimi Anabilim Dalı, 89 s., Konya.
- Gözler, K. (2013). 6360 Sayılı Kanun Hakkında Eleştiriler: Yirmi Dokuz İlde İl Özel İdareleri ve Köylerin Kaldırılması ve İlçe Belediyelerinin Büyükşehir İlçe Belediyesi Hâline Dönüştürülmesi Anayasamıza Uygun mudur?, Legal Hukuk Dergisi, 11(122): 37–82.
- Güçlü, N. (2003). Stratejik Yönetim. G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23 (2): 61-85.
- Güngör, S. ve Arslan, M. (2004). Turizm ve Rekreasyon Stratejileri İçin SWOT Analizi, Görsel Kalite Değerlendirmesi, Turizm Tesislerinin Beğenilirliği ve Turizm Tesisleri Durum Analizi Uygulaması: Beyşehir İlçesi Örneği. Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 18(33):68 – 72.
- Güner, S. (2005). Stratejik Yönetim Anlayışı ve Kamu Yönetimi. İdari Dergisi, 61–78.
- Güvenç, B. (2010). İnsan ve Kültür. İstanbul: Boyut Yayıncılık, 12. Basım, 536 s.
- Hammer, M. ve Stanton, S. (2000). Değişim Mühendisliği Devrimi: Ne Yapmalı? – Ne Yapmamalı?, (Çev. Gül, S). İstanbul: Sabah Kitapları Yayınları, 224 s.
- Harris, B.F. (2009). America, Technology and Strategic Culture. Routledge. 220 p., New York.
- Hofstede, G., (2001). Difference and Danger: Cultural Profiles of Nations and Limits to Tolerance. Toplum Kültürünün Kurum Kültürüne Yansıması. Sosyal ve Beşerî Bilimler Dergisi, (3): 39–40.
- Ireland, M. ve Hitt, A. (2005). Achieving and Maintaning Strategic Competitiveness in the 21st Century: The Role of Strategic Leadership. Academy of Management Executive, 19(4): 72 – 74.
- Kayalı, C. A. ve Aktaş, H. (2003). Türkiye’de Küçük ve Orta Ölçekli İşletmelerde Yönetim Krizi ve Toplam Kalite Yönetimi. Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 10(2): 31-49.
- Keleş, R. (2012). Yerinden Yönetim ve Siyaset. İstanbul: Cem Yayınevi, 481 s.
- Kılıç, M. (2010). Stratejik Yönetim Sürecinde Değerler, Vizyon ve Misyon Kavramları Arasındaki İlişki. Sosyo–Ekonomi Dergisi, 81- 98.
- Kılıç, M. ve Erkan, V. (2006). Stratejik Planlama ve Dengeli Performans Yöntemi Yaklaşımı Bir Arada Olabilir Mi?. Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 2: 77-93.
- Küçüksüleymanoğlu, R. (2008). Stratejik Planlama Süreci. Kastamonu Eğitim Dergisi, 16(2): 403- 412.
- Lee, H. L. ve Billington, C. (1992). Managing Supply Chain Inventory: Pitfalls and Opportunities. Sloan E – Management Review, 33(3): 65-73.
- McCaskill, K. (2003). Vision, Mission, Goals and Objectives...Oh My!. Web Sitesi: http://www. umext.maine.edu/onlinepubs/PDFpubs/6107.pdf. Erişim Tarihi: 13.01.2017.
- Oğuz, E.S. (2011). Toplum Bilimlerinde Kültür Kavramı. Edebiyat Fakültesi Dergisi, (28): 123-139.
- Özberk, Y. (2007). Belediyelerde Stratejik Planlama Süreci, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, 114 s., İstanbul.
- Öztekin, A. (2012). Yönetim Bilimi. Ankara: Siyasal Kitabevi, 672 s.
- Öztop, S. (2007). Stratejik Planlamanın Belediyelerde Uygulanması, Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, 234 s., Kocaeli.
- Püsküllüoğlu, A. (2012). Türkçe Sözlük. Ankara: Arkadaş Yayınevi, 1. Baskı, 2120 s.
- Renkal, S. (2012). Büyükşehir Belediyelerinin Stratejik Planlarındaki Misyon, Vizyon ve Stratejik Amaçların İçerik Analizi, Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı, 115 s., Adana.
- Sağır, M. (2010). Stratejik Yönetim Sürecinde Ürün Stratejilerinin Kullanımı ve Önemi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (24):311-321.
- Saraç, O. (2005). Benchmarking ve Stratejik Yönetim. Sayıştay Dergisi, (56): 54-55.
- Schoemaker, P.J.H. (1991). When and How to Use Scenario Planning: A Heuristic Approach with Illustration. Journal of Forecasting, 549-564.
- Snyder, J.L. (1977). The Soviet Strategic Culture: Implications for Limited Nuclear Operations. Rand R – 2154 – AF. Web Sitesi: https://www.rand.org/content /dam/rand/pubs/ reports/2005/R2154.pdf. Erişim Tarihi: 13.01.2017.
- Stone, E.L. Twomey, C.P. and Lavoy, P.R., (2005). Comparative Strategic Cultures Work shop-Phase I, Defense Threat Reduction Agency, Fort Belvoir. https://www.files.ethz. ch/isn/129010/comparativestrategicculturesworkshop.pdf. Erişim Tarihi: 13.01. 2017.
- Şahin, A. (2006). Kilim İşletmelerinde SWOT Analizi, Uşak ve Eşme Uygulaması, Yüksek Lisans Tezi, Afyonkarahisar Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, 118 s., Afyonkarahisar.
- Şahin, A. (2010). Örgüt Kültürü- Yönetim İlişkisi ve Yönetsel Etkinlik. Maliye Dergisi, (159): 21-35.
- Şimşek, M. Ş., Akgemci T. ve Çelik A. (2001). Davranış Bilimlerine Giriş ve Örgütlerde Davranış. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım, 2. Basım, 412 s.
- Tan, K. C. (2001). A Framework of Supply Chain Maangement Literature. European Journal of Purchasing & Supply Management, 7: 39-48.
- Tarakçı, N. (2010). Stratejik Karar Verme ve Senaryo Oluşturma. İstanbul: Truva Yayınları, 160 s.
- Tekin, M. (2004). Toplam Kalite Yönetimi. Ankara: Seçkin Kitabevi, 204 s.
- Turan, Ş. (2010). Türk Kültür Tarihi. Ankara: Bilgi Yayınevi, 6. Basım, 406 s.
- Uçar, D., Doğru, A.Ö. (2005). CBS Projelerinin Stratejik Planlaması ve SWOT Analizinin Yeri. TMMOB Harita ve Kadastro Mühendisleri Odası 10. Türkiye Harita Bilimsel ve Teknik Kurultayı. Web Sitesi:https://web.itu.edu.tr/~dogruahm/DUcar_CBSrojelerininStratejik Planlamasi Ve SwotAna lizinin Yeri.pdf. Erişim Tarihi: 13. 01.2017.
- Ülgen, E. (2006). Isıtma Sektöründe Yer Alan Bir Firmada ISO-14.000 ÇYS Performansının Dengelenmiş Skor Kartı Aracılığıyla Değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 135., İstanbul.
- Ülgen, H.ve Mirze, S. K.(2014). İşletmelerde Stratejik Yönetim. İstanbul: Beta Yayınları, 702 s.
- Williams, C. (2000). Stratejik Yönetim ve Halkla İlişkiler. İzmir: Dokuz Eylül Yayınları.
- Yılmaz, K. (2003). Kamu Kuruluşları İçin Stratejik Planlama Uygulaması. Sayıştay Dergisi, (50-51): 67-86.
