İnsanın, tarih boyunca doğruyu yanlıştan ayırt etmek için kullandığı yöntemlerden birisi de tenkittir. Tenkit; Bir insanı, bir eseri, bir konuyu doğru ve yanlış yanlarını bulup göstermek amacıyla yapılan eylem olarak tarif edilmiştir. Her şeyden önce onun insan ve topluma olumlu katkı sunabilmesi için amacına uygun bir şekilde ifade edilmesi gerekmektedir. Zira amacına uygun olmaktan uzak bir tenkidin fayda yerine zararlı bir hale dönüştüğü ve netice itibariyle toplumda kargaşaya sebebiyet verdiği açık bir şekilde görülmektedir. Dolayısıyla tenkidin anlam ve amacını ortaya koymak son derece önemlidir. Çalışmamız, pek çok alanla ilgili tenkidi kapsamakla birlikte özelde dinî sahayla ilgili tenkidi ele almaktadır. Bu konuda başta Kur’ân'ı Kerîm olmak üzere sünnetten ve ihtiyaç halinde bu konuda yapılan bilimsel çalışmalardan istifâde edilmiştir. Yöntem olarak nitel yöntemlerden, kaynak taramasıyla elde edilen bilgiler analize tâbî tutularak sentez yapılmaya çalışılmıştır. Bununla birlikte tenkit eylemi, üç aşmalı olarak incelenmiştir. Bunlar: Tenkit öncesinde, tenkit sırasında ve tenkit sonrası kurallardan oluşmaktadır. Sonuç olarak ortaya konulan verilerden tenkit konusunun ifrât ve tefritten uzak bir şekilde ele alınması gerektiği açık bir şekilde görülmüştür. Tenkit gibi ciddi bir edimdeki bir konuyla ilgili çalışma yapmak her dönemde ve özellikle modern çağda insan ilişkileri açısından çok önemli olduğu kanaatindeyiz.
Criticism is one of the methods that people have used throughout history to distinguish right from wrong. Criticism is defined as the action taken to find and show the right and wrong sides of a person, a work, a subject. First of all, it must be expressed in accordance with its purpose in order to make a positive contribution to human and society. Because it is clearly seen that a criticism that is far from being appropriate for its purpose turns into a harmful instead of beneficial and as a result, it causes turmoil in society. Therefore, it is extremely important to reveal the meaning and purpose of criticism. Although our study covers criticism in many fields, it deals specifically with criticism in the religious field. In this regard, both the Qur'an and the Sunnah and scientific studies on this subject have been utilized. As a method, the information obtained from the qualitative methods by scanning the sources is subjected to analysis and synthesis is tried to be made. However, the act of criticism was analyzed in three stages. These are: Before criticism, during criticism and after criticism. As a result, it has been clearly seen from the data put forward that the subject of criticism should be handled in a way that is far from ifrāt and tfrit. We believe that it is very important to study a serious act such as criticism in terms of human relations in every period, especially in the modern age.