Sihirli Flüt, Wolfgang Amadeus Mozart ve Emanuel Schikaneder tarafından 1791 yılında Viyana'da prömiyeri yapılan bir opera eseridir. Eser, sadece olağanüstü müziğiyle değil, aynı zamanda derin sembolizmi ve gizemli ögeleriyle de opera severleri cezbetmektedir. Opera, iki perde ve dört bölüm şeklinde düzenlenmiştir; bu düzenleme, masonik inisiyasyon ritüelinin evrelerini yansıtmaktadır. Hikâye, metaforik bir anlamda karanlıktan aydınlığa, yanılsamadan gerçeğe bir geçişi temsil etmektedir. Müzik, operanın temel unsurlarından biridir ve karakterlerin duygusal durumlarını ve evrimlerini yansıtır. Flüt’teki müzik, sadece duygusal atmosferi oluşturmak için değil, aynı zamanda karakterlerin iç dünyalarını ve esrarengiz ritüelleri ifade etmek için de kullanılır. Operada üç önemli enstrüman belirgin bir şekilde öne çıkar; bunlar, Tamino’nun flütü, Papageno’nun glockenspiel’i ve Sarastro’nun rahiplerinin trompetleridir. Sihirli Flüt'ün hikayesi, birçok açıdan Orpheus efsanesinden ilham almıştır. Orpheus, Yunan mitolojisinde olağanüstü bir müzik yeteneğine sahip olan bir trakyalı ozandır. Eşi Euridice'yi kaybettikten sonra onu yeraltı dünyasından geri getirmek için Hades'e yalvarır. Orpheus, müzikal yeteneği sayesinde Hades’in gözünde değer kazanır; ancak, Euridice’ye kavuşma hakkını elde ederken, yeryüzüne yolculukları sırasında ona bakmaması koşulu getirilir. Orpheus, dayanamaz ve ona dönüp bakması ile Euridice'yi sonsuza dek kaybeder. Sihirli Flüt'te Tamino da Pamina'yı kurtarmak için bir dizi sınavdan geçer. Bu sınavlar, Orpheus'un yeraltı dünyasındaki yolculuğuna benzer şekilde, Tamino'nun cesaretini, sadakatini ve bilgeliğini sınar. Tamino, flütünün yardımıyla sınavları başarıyla tamamlar ve Pamina'yı kurtarır. Bu çalışmada, Mozart’ın ‘Sihirli Flüt’ eserindeki müzikal ve sembolik öğelerin işlevselliği detaylı bir şekilde ele alınmaktadır. Ayrıca flüt ve glockenspiel gibi enstrümanların sembolik anlamlarını ve operadaki rollerini inceler. Bu sembolik öğelerin, Orpheus mitolojisi ile olan ilişkisi ve bu bağlamda yorumlanması, eserin mistik yönlerinin daha derinlemesine anlaşılmasına olanak sağlamaktadır.
The Magic Flute is an opera composed by Wolfgang Amadeus Mozart and Emanuel Schikaneder, which premiered in Vienna in 1791. The work appeals to opera enthusiasts not only for its exceptional music but also for its profound symbolism and enigmatic elements. The opera is structured into two acts and four movements, mirroring the stages of the Masonic initiation ceremony. Metaphorically, the plot depicts a journey from obscurity to enlightenment, from deception to truth. Music plays a fundamental role in opera, reflecting the emotional states and character development. In The Flute, music is used to create emotional atmosphere and express the characters' inner worlds and mysterious rituals. The opera features three important instruments: Tamino's flute, Papageno's glockenspiel, and the trumpets of Sarastro's priests. The story of The Magic Flute is inspired by the legend of Orpheus. According to Greek mythology, Orpheus was a Thracian bard renowned for his exceptional musical talent. Following the loss of his wife, Euridice, he implores Hades to bring her back from the underworld. Orpheus impresses Hades with his musical abilities, and is granted permission to reunite with Euridice on the condition that he does not look at her during their journey to the earth. Unfortunately, Orpheus cannot resist the temptation and glances back at Euridice, resulting in her permanent loss. In 'The Magic Flute', Tamino undergoes a series of trials to rescue Pamina, which test his courage, loyalty, and wisdom, similar to Orpheus' journey through the underworld. With the aid of his flute, Tamino successfully completes the trials and rescues Pamina. This study discusses in detail the functionality of musical and symbolic elements in Mozart's 'The Magic Flute'. The article examines the symbolic meanings of instruments, such as the flute and glockenspiel, and their roles in the opera. The relationship between these symbolic elements and the mythology of Orpheus, as well as their interpretation in this context, allows for a deeper understanding of the mystical aspects of the work.