GAİMAN'IN "KAR, CAM, ELMALAR" BAŞLIKLI ÖYKÜSÜNDE İYİNİN VE KÖTÜNÜN BELİRSİZLİĞİ İÇİNDE KADININ DURUMUNUN YENİDEN İNCELENMESİ
Author :
Abstract
Hélène Cixous'un “écriture feminine” (“kadın yazıları”) kavramı, bastırılmış ve susturulmuş kadın bakış açılarına ses veren ve kadın deneyimlerinin belirsizliğini ve karmaşıklığını vurgulayan feminist bir yazı tarzına gönderme yapmaktadır. “Pamuk Prenses” peri masalı, üvey annesi tarafından mağdur edilen, ardından prens tarafından kurtarılan ve onunla sonsuza kadar mutlu yaşayacağı söylenen kadın karakterin etrafında dönmektedir. Postmodern bir kısa öykü olan Neil Gaiman’ın “Kar, Cam, Elmalar” (1994) adlı eseri, çok iyi bilinen bu peri masalını, krallık üzerindeki gücünü ve otoritesini sürdürmek ve onu Pamuk Prenses’in dayattığı tehditten korumak için mücadele eden Pamuk Prenses’in üvey annesinin bakış açısından yeniden anlatmaktadır. Anlatının sesindeki değişim, ataerkil metinlerdeki iyi ve kötü kavramlarına ve bunların cinsiyetçi karakter oluşumu etkili bir yaklaşım sunmaktadır. Bu öykü, klasik masallarda kadın karakterlerin sınırlandırıldığı cinsiyet rollerini alt üst etmektedir. Böylece klasik peri masalı olan “Pamuk Prenses”i feminist düşünce üzerinden yeniden ele almak için zengin bir zemin sunmaktadır. Bu nedenle makale, basmakalıp bir şekilde kesinlikle iyi ya da kötü olarak etiketlenmesi zor olan kadın kimliğinin belirsizliğini tartışmak için Hélène Cixous'un feminist teorisini, özellikle de onun “écriture feminine” kavramını kullanmaktadır. Böylece çalışma, Hélène Cixous'un akışkan ve dinamik bir kadın kimliği düşüncesi üzerinden, üvey annenin failliğine ilişkin yeni tasvirin, etik normların belirsizliği içindeki kadınların durumunu nasıl örneklendirdiğini göstermeyi amaçlamaktadır.
Keywords
Abstract
Hélène Cixous’s concept of “écriture féminine” (“women’s writing”) refers to a feminist style of writing that gives voice to suppressed and silenced female perspectives and highlights the ambiguity and complexity of female experiences. The fairy tale “Snow White” revolves around the title female character, victimized by her stepmother and then rescued by the prince, with whom it is told that she lives happily ever after. As a postmodern short story, Neil Gaiman’s “Snow, Glass, Apples” (1994) retells this widely-known fairy tale from the perspective of Snow White’s stepmother, who struggles to maintain her power and authority over the kingdom and to protect it from the threat imposed by Snow White. The shift in the narrative voice presents an effective approach to the concepts of good and evil and their gendered characterisation in patriarchal texts. It subverts the gendered roles to which female characters are restricted in classical fairy tales. Thus, it provides a rich ground for revisiting the classical fairy tale “Snow White” through feminist thinking. Therefore, the paper employs Hélène Cixous’s feminist theory, particularly her concept of “écriture feminine,” to discuss the ambiguity of female identity which is hard to stereotypically labelled as absolutely good or evil. Thus, the paper intends to indicate how the new portrayal of the stepmother’s agency exemplifies the case of women within the ambiguity of ethical norms through Hélène Cixous’s consideration of a fluid and dynamic female identity.
