Author:
Abstract
Teacher nonverbal immediacy and student learning in foreign languages have always been the focus of several researches, whose results indicate that teacher immediacy is an effective strategy to enhance learning. These studies are generally based on functions, effects, cognitive and effective learning, and confidence testing; however, no research has been encountered on teacher nonverbal immediacy in Turkish as a Foreign Language (TFL) classrooms and also in different institutions where students learn TFL. Therefore, this study aims to investigate teachers’ nonverbal immediacy behaviours that affect student motivation in TFL classes in three different universities: Çukurova University, Fatih University-TÖMER, Turkey, and London University, England. The study was conducted with 55 participants who learned Turkish as a foreign language, and the ten-item Nonverbal Immediacy Behaviour Scale by Thomas, Richmond and McCroskey (1994) was utilized. The findings reveal that student motivation increases when the teacher uses certain nonverbal behaviours such as smiling and eye contact.
Keywords
Abstract
Yabancı dil öğreniminin gerçekleşmesinde, öğretmenin öğrenciye söz içermeyen yakınlığı stratejisinin etkili olduğunu gösteren birçok araştırma yapılmıştır. Bu çalışmalar genellikle işlevler, etkiler, bilişim ve etkili öğrenme ile güvenirlik testleri üzerinedir. Ancak yabancı dil Türkçe öğretiminin gerçekleştiği sınıflarda ya da Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenen öğrencilerin bulunduğu farklı kurumlarda bu alanda yapılmış çalışmalarla karşılaşılmamıştır. Bu yüzden bu çalışma üç farklı üniversitede (Çukurova Üniversitesi, Fatih Üniversitesi, TÖMER, Londra Üniversitesi) yabancı dil olarak Türkçe öğrenen öğrencilerin öğretmenlerin sözel olmayan yakınlık davranışlarından nasıl etkilendiklerini araştırmak için yapılmıştır. Çalışma Türkçe öğrenen 55 denekle yapılmış olup Thomas, Richmond ve McCroskey (1994)’in on maddelik Sözel Olmayan Yakınlık Tutum Ölçeği kullanılmıştır. Sonuçlar öğrenci isteklendirmesinin gülümseme ve göz teması gibi belirli sözsüz davranışlarla artış gösterdiğini ortaya çıkarmıştır.