Author:
Abstract
Siyasal İslam hakkındaki literatürün çoğunluğu, onun 19 ve 20. yüzyılın reel koşullarının etkisiyle ortaya çıktığını kabul etmektedir. Buna göre siyasal İslam, hem emperyal müdahale ve sorunlara refleks hem de iç sistem sorunlarının çözümü için ortaya konan siyasal bir yorumdur. Son dönem söylemlerinde İslam hakkındaki imgelerin bu siyasal biçim üzerinden oluşturulduğu gözlenmektedir. Bu bağlamda siyasal İslam, kültürel İslam’ın gündelik yaşamı biçimlendiren geniş perspektifine karşıt olarak siyasal mücadele söylemi düzleminde sorgulanmaya değer bir profile sahiptir. İslam üzerine söylem ve yorumların geniş kitlelere yayılabilmesi açısından medya belirleyici olmuş ve bu belirleyici tutum, siyasal İslam lehine olmuştur. Dolayısıyla yazılı ve görsel basının -leh veya aleyhte olsun- siyasal İslam’ı önceleyen tutumu, kültürel İslam yorumlarının geri planda kalmasına neden olmuştur. Lehteki tutum, siyasal İslam’ı yüceltmek ve taraftar bulmak için bu bağlamdaki söylemleri dolaşımda tutarken aleyhteki tutum, İslam’ı sert söylem ve eylemle bir araya getirme olasılığı olan siyasal söylemi öncelemiştir. Böylece siyasal İslam’ın söylem egemenliği söz konusu olmuş ve kültürel İslam hem üretilme, hem dolaşıma girme hem de gündelik yaşam için referans olma bağlamında siyasal İslam’a göre dezavantajlı bir konuma zorlanmıştır. Öte yandan siyasal yorumun başatlığı, birçok otantik İslam kavramının dönüşmesine de neden olmuştur. Bu makalede, modern dönemin bir ürünü olarak siyasal İslam ve onun üzerinde yükseldiği söylemin medya ile olan bağı ve bu bağın getirdiği söylem egemenliği problematik olarak seçilmiştir.
Keywords
Abstract
The majority of the literature on political Islam agrees that it has emerged due to the impact of real conditions of 19th and 20th century. Accordingly political Islam is a political comment which is both a reflex to the imperial interferences and problems and a solution displayed to solve the problems of the inner system. It has been observed that the images of Islam in the discourse of the last period were formed of this political form. In this context, on the contrary cultural Islam’s wide perspective that shapes everyday life, political Islam has a profile that worth to be investigated on the ground of the discourse of political struggle. Media had a decisive role on discourses and interpretations about Islam and this decisive attitude has been favoring political Islam. Therefore, the written and visual media’s the attitude of preceding political Islam -whether favor or against- has caused cultural interpretations of Islam to remain behind the scene. While favorable attitude has been keeping relevant discourses in circulation to glorify political Islam, disfavor attitude has been given political discourse that has the possibility of bringing Islam with harsh rhetoric and action priority. Thus discourse sovereignty of political Islam has been at stake and cultural Islam has been forced in a disadvantaged position in the context of being manufactured, circulated and a reference for everyday life. On the other hand the dominance of political interpretation has led many authentic Islamic concepts to be transformed. In this paper, political Islam as a product of the modern era and the discourse’s -that it has rose on- ties with the media and the discourse sovereignty that this tie has brought is chosen as problematic.