Author:
Abstract
Bu çalışmada ortaç kavramı açıklandıktan sonra Türkçe ve Rusçadaki benzer ve farklı yönleri ele alınmıştır. Türkçedeki ortaçların sadece fiillerin üzerine getirilen eklerle, Rusçada ise hem fiillerin üzerine getirilen eklerle hem de bazı kelimelerle yapıldığı tespit edilmiştir. Türkçe kaynakları bakımından Ural-Altay dil ailesinde, Rusça ise Hint-Avrupa dil ailesinde yer almaktadır. Yapısı bakımından Türkçe ve Rusça eklemeli dillerdir. Türkçe sadece sondan eklemeli bir dildir. Rusçada ise hem son ekler hem de ön ekler bulunmaktadır. Çalışma amaç, yöntem, bulgular, sonuç ve öneriler bölümlerine ayrılarak Türkçe ve Rusçadaki ortaçlar tüm yönleriyle ele alınmıştır. Çalışmanın son bölümünde ana dili Rusça olan bireylerin ortaçlar konusunda yaptıkları yanlışlardan örnekler verilerek bu yanlışları önlemenin yolları üzerinde durulmuştur. Türkçe ve Rusça yapıları bakımından benzer dil ailelerinden olduğu için ortaç yapma yöntemleri benzerlik gösterse de kökenleri bakımından farklı dil ailelerinden olduğu için her iki dilde ortaç yapma yolları genellikle farklıdır. Bu nedenlerden dolayı Türkçe öğrenen ana dili Rusça olan bireyler Türkçe ortaçlarda zorlanmaktadırlar. Türkçe ortaçlarda zaman kaymaları önemlidir. Zaman kipleri bazen aldıkları ekler değişmeden birbirlerinin yerlerine kullanılabilmektedir. Bu durum da Türkçe ortaçların öğrenilmesini zorlaştırmaktadır. Türkçe ortaçların Rusça konuşan bireylere kavratılabilmesi için özellikle zaman kiplerindeki kaymalar üzerinde durulmalı ve konuyla ilgili pekiştirici alıştırmalara yer verilmelidir.
Keywords
Abstract
In this study after explaining the concept of participles they ares discussed in similar and different aspects of Turkish and Russian. İt is determinden than while participles of verbs in Turkish only brought onto the attachment, in Russian it is on the attachment as well as some of the acts in words. Turkish is in the Ural-Altai language family in terms of resources, but the Russian is located in the Indo-European language family. Russian and Turkish are agglutinative languages in terms of structure. Turkish is a language that only the agglutinative, but in Russian prefixes and suffixes are both. Study is