Author:
Abstract
Bu çalışmanın amacı Elizabeth Gaskell’in Cranford (1853) romanını inceleyerek, söz konusu eserin kadın karakterlerin yaşamlarıyla ne derece bir ön feminist ses geliştirdiğini ortaya çıkarmaktır. Roman, Viktorya döneminin katı kültürel normlarıyla kendini kısıtlayan bir grup kadının yaşadığı Cranford’da geçmektedir. Roman, kadınların Amazon-vari kasaba yaşamının zıddına, ataerkil bir yaşam biçimi sunmaktadır. Cranfordlu kadınlar, ataerkillikten kurtulmuş bir kadın topluluğu olmaktan uzak olup; aksine, en sonunda erkeklere ve kapitalizmle çatışsalar da, kendilerini kısıtlayarak ve kapitalist etkilerden uzaklaşarak geleneksel yaşamlarındaki ataerkil öğretileriyle kendi aralarında bir bütünlük sürdüren sadece bir kadın topluluğu oluşturmaktadır. Bu kadınlar evlilikleri ya da babaları yüzünden yaşamlarını ataerkil normlara uygun şekilde sürdürürler. Bu yüzden çalışma, birbirlerine baskı kuran ve katı sosyal kurallarıyla kendi hayatlarını zorlaştıranların kadınların kendisi olduğunu ortaya çıkarmaktadır. Böylece, çalışma; romandaki kadın karakterlerin bir ön feminist ses uyandırmadığını, fakat romanın Viktorya dönemi kadınlarının altına girdikleri ataerkil baskıyı ironik biçimde resmederek kadın okuyucuyu feminist hakerete geçirdiğini göstermektedir.
Keywords
Abstract
The aim of the study is to examine Elizabeth Gaskell’s Cranford (1853) to explore to what extent the novel develops a proto-feminist voice through the lives of the female characters. The novel is set in Cranford, inhabited by a group of women limiting themselves into the strict cultural norms of the Victorian period. It presents a patriarchal way of life in contrast to Amazon-like town lives of the women. The Cranfordian ladies are away from being a female community liberated them from patriarchy; conversely, they form just a feminine community that maintains a unity among themselves with patriarchal teachings in their conventional lives by limiting themselves and escaping from capitalist effects even though they end up with interfering with men and capitalism. They lead their lives in accordance with the patriarchal norms because of their marriages or their fathers. Therefore, the study reveals that it is the ladies themselves who oppress each other and make their own lives difficult with their tough social rules. Thus, it indicates that the female characters in the novel do not evoke proto-feminist voice; however, the novel calls the female reader for a feminist action with the ironic portrayal of the patriarchal oppression which the Victorian women put themselves under.