Author :
Abstract
Türkiye’nin değişen ve gelişen toplumsal yapısı içerisinde, öğretmenlere önem verildiği ve onların, toplumu çağdaş uygarlık düzeyine çıkaracak uzmanlar olarak görüldüğü ve bunun da uygulamalara yansıdığı anlaşılmaktadır. Öğrencilerin okulla ilk tanıştıkları dönem olan ilkokul dönemi öğrencilerin tüm eğitim öğretim hayatının temelini oluşturmakla birlikte aynı zamanda da kalıcı beceri ve öğrenmelerin yaşandığı aktif bir süreci tanımlamaktadır. Dolayısıyla bu dönemde ilkokul öğretmenlerine büyük sorumluluk düşmektedir. Öğretmen, en genel tanımıyla, öğrenmeye rehberlik eden kişidir. Ülkemizde 4+4+4 eğitim sistemine geçilmesi ile ilkokullar tekrar bağımsız okul yapısına kavuşmuş, 5 yıl olan ilkokul süresi 4 yıla indirilmiştir. İlkokulların eğitim süresinin 4 yıla indirilmesi sınıf öğretmeni ihtiyacının azalmasına neden olmuştur. Türkiye’de öğretmen yetiştirme sorununun daha iyi anlaşılması için geçmişten günümüze tarihi bir süreç içerisinde öğretmen eğitiminin incelenmesi ve bu konunun önemi hakkında bilgi verilmesi önemli görülmektedir.
Bu çalışmada, Osmanlı’dan günümüze kadar ilkokul öğretmeni yetiştirme süreci kronolojik olarak incelenmiş ve yaşanılan değişimler ortaya konulmuştur. Araştırmada veri kaynağını, birincil veri kaynaklarından olan belgeler oluşturmaktadır. Bu belgeler nitel araştırma yöntemlerinden olan doküman analizi yöntemi ile incelenmiştir. Araştırma sonucunda; Türk eğitim tarihinde öğretmen yetiştirmenin çok önemli ve eski bir tarihi geçmişinin olduğu, öğretmen yetiştirmek için zaman zaman köklü çözümler düşünüldüğü, öğretmen yetiştiren yeni kuruluşların oluşturulduğu, bazen de geçici önlemlere başvurulduğu görülmüştür.
Keywords
Abstract
Turkey's changing and evolving in the social structure, and their attention has been paid to the teachers, the community will take to the level of contemporary civilization is seen as experts and it also seems to be reflected in practice. Which is the period where they met with school students during primary school students form the basis of the entire academic life but also experiencing persistent skills and learning is an active process that defines. In this era of so great a burden rests on the elementary school teacher. The teacher, in the most general definition, is the person who guides learning. In our country, with the 4+4+4 education system, the Primary education has gained its independence again. However, the education period in primary education has been decreased to 4 years from 5 years. This has led to a dicrease in the need for primary school teachers. A better understanding of the problem of teacher training in Turkey investigation of teacher education within a historical process fort he past to the present and to provide information about the importance of this issue is required.
In this study,the process of the training of primary school teachers from the Ottoman Empire has been presented in chronological order and livable examined changes have been introduced. In the study, data source, create documents is one of the primary data source. These documents, which document analysis method of qualitative research methods have been studied by. train teachers, has been seen that sometimes resorting to temporary measures.In conclusion, the Turkish education on teacher education is very important and ancient historical background, which is to train teachers time to time for radical solutions were considered, teacher training of new institutions are created, sometimes temporary measures referenced was observed.
Keywords
- Akar, İ. (1990). Türkiye’de Öğretmen İstihdam Politikası ve Uygulaması, (Yayımlanmamış Doktora Tezi), (Danışman: Prof. Dr. Osman Kazancı) Ankara: Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Akyüz, Y. (1997). Türk Eğitim Sistemi. Ankara: PegemA Yayıncılık.
- Akyüz, Y. (2001). Türk Eğitim Tarihi. İstanbul: Alfa Yayınları.
- Akyüz, Y. (2006). Türkiye’de Öğretmen Yetiştirmenin 160. Yılında Darülmuallimîn’in İlk Yıllarına Toplu ve Yeni Bir Bakış. OTAM-Osmanlı Tarihi Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi, 0(20), 17-58.
- Can, N. (2009). Öğretmen Liderliği. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
- Çoban, A. (1996), Eğitim Fakülteleri ile Eğitim Yüksekokullarının Programları Açısından Bütünleştirilmesi, (Yayımlanmamış Doktora Tezi), (Danışman: Prof. Dr. Tanju Gürkan), Ankara: Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Duman, T. (Temmuz-Ağustos-Eylül 1998). Cumhuriyetimizin 75. Yılında Öğretmen Yetiştirme Sistemimiz ve Sorunları. Ankara: Milli Eğitim.
- Ertan, M. (2002). Öğretmen Yetiştirilmesi ve Atamalarının İncelenmesi (MEB, YÖK ve DPT Uygulamaları 1980-2000), (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), (Danışman: Prof. Dr. Yahya Akyüz), Ankara: Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Ertürk, S. (1972). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Yelkentepe Yayınları.
- Gökalp, M. (2003). Türk Eğitim Sisteminin Kalkınma Planları Doğrultusunda İhtiyaç Duyduğu İnsan Gücü Niteliklerinin Belirlenmesi ve Buna Uygun Öğretmen Yetiştirilmesi, (Yayımlanmamış Doktora Tezi), (Danışman: Yrd. Doç. Dr. Selami Sönmez), Erzurum: Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Hacıoğlu, F. (1990). Öğretmenlik Uygulaması Modeli, (Yayımlanmamış Doktora Tezi), (Danışman: Prof. Dr. Cevat Alkan), Ankara: Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Küçükahmet, L. (1999). Önsöz, Öğretmenlik Mesleğine Giriş. İstanbul: Alkım Yayınevi.
- Tutkun, Ö. F. (2003). Geçmişten Günümüze Türkiye’de İlköğretime Öğretmen Yetiştirme. N.Ü.E.F. Eğitim ve Bilim Dergisi, 2(2), 53-62.
- Tuzcu, G. (2002). Avrupa Birliğine Geçiş Sürecinde Türk Eğitiminin Planlanması. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
- Ülgen, G. (2001). Kavram Geliştirme. Ankara: PegemA Yayıncılık. “COPE-Dergi Editörleri İçin Davranış Kuralları ve En İyi Uygulama İlkeleri” beyanları: Etik Kurul Belgesi: Bu çalışma için etik kurul onayı gerekmemektedir. Çıkar Çatışması Beyanı: Bu makalenin araştırması, yazarlığı veya yayınlanmasıyla ilgili olarak yazarın potansiyel bir çıkar çatışması yoktur. Finansal Destek: Bu çalışmanın araştırma ve yazım aşamasında herhangi kişi/kurum veya kuruluşlar tarafından finansal destek alınmadığı bildirilmiştir. Katkı Oranı Beyanı: 1. yazar: %40 – 2. yazar: %20 – 3. yazar: %20 – 4. yazar: %20 Destek ve Teşekkür Beyanı: Sorumlu Yazar: Öğrt. Erşat Yıldızhan Çifte Kör Hakem Değerlendirmesi: Dış-bağımsız Bu makale, Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır. The following statements are made in the framework of “COPE-Code of Conduct and Best Practices Guidelines for Journal Editors”: Ethics Committee Approval: Ethics committee approval is not required for this article. Declaration of Conflicting Interests: No conflicts of interest were reported for this article. Financial Support: It has been reported that this study did not receive financial support from any person/institution or organization during the research and writing phase. Author Contributions: 1st author: %40 – 2st author: %20 – 3st author: %20 – 4st author: %20 Statement of Support and Acknowledgment:
