ÇOCUK ADALET SİSTEMİNDEKİ KORUYUCU-ÖNLEYİCİ VE İYİLEŞTİRİCİ UYGULAMALARIN SOSYAL HİZMET AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ
Author:
Abstract
İnsanların toplumda sağlıklı ve düzenli yaşayabilmeleri için sahip olmak istedikleri temel ihtiyaçlardan bir tanesi de güvenlik ve korunmadır. Her toplumda başkalarına bağımlı yaşayan ve kendi ihtiyaçlarını karşılamakta yetersiz olan çocukların kendilerini güvende hissedecekleri bir ana mekanizma gereklidir. Bu mekanizmalar oluşmadığında ve otorite boşluğu olduğunda suç ortamları oluşmakta ve bireylerin suç işleme eğilimleri artarak toplumsal bir tehdit oluşturmaktadır. Burada en riskli grubu henüz kimlik ve kişiliği oluşum aşamasında olup farklı fraksiyonlara kolay meyleden ve yönlendirilmeye daha müsait olan çocuklar oluşturmaktadır. Çocukların suça sürüklenmesi beraberinde birçok mağduriyeti yaşamalarına sebep olmaktadır. Bir şekilde suça sürüklenen ve mağduriyet yaşayan bu çocuklar korunmaya ihtiyaç duymaktadır. Çocukların korunma altına alınmasındaki en sağlıklı yapı ve otorite devlettir. Türkiye Cumhuriyeti Devleti çocukları koruma altına almak ve mağduriyetlerini önlemek için çocuk adalet sistemini geliştirmiştir. Bu sistem çocuklara yönelik çalışmalar yaparak çocukların iyileştirilmesini ve toplumsal entegrasyonlarını sağlamaktadır.
Çocuk adalet sisteminin temel amacı, çocuğun cezalandırılması değil topluma yeniden entegrasyonunun sağlanmasıdır. Bu kapsamda çocuk adalet sistemi suça sürüklenen ve mağdur çocuklar için koruyucu-önleyici ve iyileştirici uygulamalar sunmaktadır. Koruyucu-önleyici hizmetler mağduriyetin yaşanmaması için önceden alınan tedbirleri; iyileştirici hizmetler ise mağduriyet yaşandıktan sonra yapılacak uygulamaları içermektedir. Çocuklar mağduriyet yaşadıktan sonra sorunlarının çözümü oldukça zor olduğu için sorun meydana gelmeden önce tedbir alınması çok önemlidir. Bu alanda yapılan çalışmaların ve uygulamaların yürütülmesinde sosyal hizmet önemli bir mesleki disiplindir.
Bu çalışmada, Türkiye’deki suça sürüklenen veya suç mağduru olan çocuklara yönelik çocuk adalet sistemi tarafından yürütülen koruyucu-önleyici ve iyileştirici hizmetlerin bu çocuklar için yeterliliğinin sosyal hizmet perspektifinde değerlendirilmesi hedeflenmektedir.
Keywords
Abstract
One of the basic needs that people want to have in order to live healthy and orderly in society is security and protection. In every society, a main mechanism is required where children who are dependent on others and inadequate to meet their own needs feel safe. When these mechanisms do not develop and there is an authority gap, criminal environments and individuals' tendency to commit crimes pose a threat. Here, the most risky group is children, who are still at the stage of identity and personality formation, and more easily inclined to different factions and more suitable to be directed. Pushing children into crime causes them to experience many victimizations. These children, who are somehow pushed to crime and suffer from victimization, need protection. The healthiest structure and authority in the protection of children is the state. The Republic of Turkiye has developed a system of juvenile justice to protect children and prevent their victimization. This system enables the improvement and social integration of children by carrying out studies for children.
The main purpose of the juvenile justice system is not to punish the child but to ensure his/her reintegration into society. In this context, the juvenile justice system offers preventive-preventive and rehabilitative practices for children who are driven to crime and victims. Protective-preventive practices include measures taken in advance to prevent victimization; rehabilitative practices include practices to be performed after victimization. It is very important to take measures before the problem occurs, as it is very difficult to solve the problems of children after they experience victimization. The studies and practices carried out in this field are carried out by the social work field.
In this study, it is aimed to evaluate the level of sufficiency of preventive-preventive and rehabilitative practices carried out by the juvenile justice system for children who are dragged into crime or victims of crime in Turkiye from the social work perspective.