Author :
Abstract
Bu makalede, Kürt gettosu diye anılan mahallelerin ne derece getto özelliği gösterdiğine bakılacak ve gettonun nesnel bir durum mu yoksa söylemsel bir inşa mı olduğu anlaşılmaya çalışılacaktır. Bu çalışma yoğun göç almış metropollerde mekân/konut bölgesi ayrışmasının yaşandığı konusunda hemfikirdir. Ancak bu mekânsal ayrışma ne derece bir yeri getto kılmaktadır sorusunu sormaktadır. Bu makalede Adana’nın “getto” olarak tanımlanan mahallelerini de kapsayan bir alan araştırmasının (Nisan- Eylül 2010) verileri kullanılmıştır. Sonuç, kavramın neşet ettiği Amerika’dakine benzer aşırı dışlanma ve kurumsal ayrımcılıkla belirlenmiş ve içe kapanmacı bir gettolaşmanın gözlenmediğidir.
Keywords
Abstract
In this article, we analyze to what extent the neighborhoods called `ghetto` have common characteristic attributable to “ghetto in literature” and try to comprehend whether `ghetto` is a real conduct or a discursive construction. This article agrees that metropolitan cities, which attracted great deal of migration, have residential segregation problem. However we question if this residential segregation makes a place `ghetto`. In this article findings of the field survey carried out in Adana (April /September 2010) has been used. Outcome is that in Adana, American type of ghetto, which is determined by its high degree of institutional discrimination and exclusion and by its inward closure have not been observed.
