Author :
Abstract
Türkiye Selçuklu Devleti (1075-1318) sultanlarından; I. Rükneddin Süleyman-şâh (467-478/1075-1086), I. Rükneddin Kılıç Arslan (485-500/1093-1107), Şahinşâh (1110-1116) ve I. Rükneddin Mesud (510-550/1116-1155) ömürlerini; Anadolu topraklarının fethi, Haçlılar ve Bizanslılar'la, Büyük Selçuklular'la ve diğer Türk Beylikleri'yle savaşlar ile devletin kurulup teşkilâtlandırılması yolunda feda etmişlerdir. Bu sultanlara kurucu sultanlar da diyebiliriz. Türkiye Selçuklu Devleti (1075-1318), I. Rükneddin Mesud'un (510-550/1116-1155) son yılları ile II. Rükneddin Kılıç Arslan'dan (550-588/1156-1192) itibaren siyasî, askerî, iktisadî, ticarî, harsi ve mimarî açılardan hızlı bir kalkınma devresine girmiştir. Türkiye Selçuklu Devleti (1075-1318), bugün de jeopolitik ve stratejik öneminde hiçbir azalmaya uğramamış, hatta bir kat daha artmış olan Türkiye'de kurulduğu için, tarih boyunca üç kıt'a arasında önemli bir ticarî köprü rolünü üslenen bu coğrafyanın tüm avantajlarından başarıyla faydalanmasını bilmiştir. Bu başarıda coğrafî avantajlar kadar, hatta daha çok takip edilen siyasetlerin önemi yadsınamaz. Dünya tarihinde - bugün de olduğu gibi— ticaret insanların geçimi, devletlerin kalkınması için büyük bir önem taşımıştır. Türkiye Selçuklu Sultanları da bunu çok iyi bildiklerinden, Anadolu’nun gelişmesi için ticari faaliyetlerin gelişmesine büyük çaba harcamışlardır. Özellikle Anadolu üzerinden geçen ticaret yollarının güvenliğini sağladıkları gibi, Anadolu ile bağlantılı olan deniz ticaret yollarının da güvenliğini sağlamaya çalışmışlardır. Bunun en önemli örneği I. Alaaddin Keykubad zamanında (1220/ 1237) Kırım’a yapılan seferdir. Karadeniz ticaret yolu vasıtasıyla Orta Asya bozkırlarının ticaretini elinde tutmaya çalışan Türkiye Selçuklu sultanı I. Alaaddin Keykubad, Kırımı ele geçirmiş ve böylece Karadeniz ticaret yollarının güvenliğini sağlamıştır.
Keywords
Abstract
Among the Turkey Seljuk State’s (1075-1318) sultans; I. Rukneddin Suleyman-shâh (467-478/1075-1086), I. Rukneddin Kilic Arslan (485-500/1093-1107), Sahinsâh (1110-1116) ve I. Rukneddin Mesud (510-550/1116-1155) devoted their life to conquer Anatolian lands, to found and organize the state by wars against The Crusaders, The Great Seljuks, and the other Turkish Tribes. These sultans are also called as founder sultans. Turkey Seljuk State’s(1075-1318) went under a rapid development period in political, military, economic, commercial, cultural and architectural aspects drom the late years of I. Rukneddin Mesud (510-550/1116-1155), and II. Rukneddin Kilic Arslan'dan (550-588/1156-1192). Founded in today’s Turkish Republic lands that have never lost its geopolitical and strategic importance but gains, Turkey Seljuk State (1075-1318) knew how to get benefit from these lands that is commercial bridge in the middle of three continents for ages. In this success, as much as geographical advantages followed policy’s importance could not be denied. In the world history- as today- trading has been of a great importance in order to develop a state. As the Turkey Seljuk Sultans knew it very well, to make progress in Anatolia they labored so much to develop commercial activities. Especially, they ensured the safety of trade routes passing through Anatolia, and they also tried to ensure sea trade routes that had connections with Anatolia. The most important sample of this was the expedition to Kirim done in the time of I. Alaaddin Keykubad. In order to handle Midle Asia Trade via Black Sea trade route, Turkey Seljuk State’s sultan I. Alaaddin Keykubad conquered Kirim, and ensured the safety of Blacksea trade route.
