Author :
Abstract
Madencilik adını verdiğimiz faaliyetler eskiden beri birçok alana katkıları dolayısı ile ülkelerin daima ilgisini çekmiştir. Ülkelerin kalkınmasında, ilerlemesinde ve ekonomilerinin gelişmesinde önemli görülen bu alan Türkiye Cumhuriyeti Devleti için de aynı önemi taşımıştır. Cumhuriyet’in ilanı ile başlayan dönemde modern, çağdaş ve ileri bir toplum yaratma düşüncesi hükümetlerin temel politikalarını oluşturmuştur. Bu amaçla 17 Şubat 1923’de İzmir’de İktisat Kongresi toplanmıştır. Kongrede; madencilikle ilgili olarak, yeraltı ve yerüstü kaynaklarının en iyi şekilde işlenmesi ve çağdaş medeniyetin sahip olduğu düzeye ulaşılması kararı alınmıştır. Türkiye Cumhuriyeti Devleti madencilik politikalarını, bu temel üzerine oturtmaya çalışmıştır. Bu çerçevede madencilikle ilgili kurum, kuruluş ve işletmeler tesis etmişler, çıkarılan kanun ve nizamnameler ile Türk Madenciliğini ileriye götürmeye çalışmışlardır. Bu çalışmada, Türkiye’de Cumhuriyet’in ilanından sonraki dönemde Türk madenciliğini geliştirmek için açılan okullar ile madenci yetiştirmek üzere açılan kurslar ele alınmıştır. Çalışmanın esas amacı, söz konusu dönemde Türkiye’de madenciliğin geliştirilmesi için yürütülen eğitim boyutlu faaliyetleri ortaya koymaktır. Bu doğrultuda yaptığımız çalışmanın I. kısmında, Cumhuriyet’in ilk yıllarından itibaren ülkemizin madenci ihtiyacını karşılamak amacı ile sırası ile Zonguldak’ta Yüksek Maden Mühendis Mektebi, Maden Teknisyen Mektebi, Maden Başçavuş Mektebi ve İstanbul Üniversitesine bağlı olarak Maden Fakültesinin açılışı hakkında bilgi verilmiştir. Çalışmamızın II. kısmında madencilerin bilgi ve becerisini artıracak meslekî ve yetiştirme kurslarının açılışından söz edilmiştir. Bu çerçevede, Maden Ocaklarında Açılan Meslekî Kurslar ile Barutçu Yetiştirme Kursları hakkında bilgi verilmiştir.
Keywords
Abstract
Mining activities has appealed a great interest for many countries as they contribute to many disciplines for years. This activity is also important for Turkey as it makes contributions for the development, improvement and the economic life of the country. After the Declaration of Turkish Republic, the Goverments’ main goal is to create a modern, contemprary society. For the purpose, Economy Congress was held in İzmir on the 17th February, 1923. In the Congress, it is decided to improve all the sources both underground and on the surface related to the mining and brought it to the desired international level. The Turkish Goverment started to put the mining policies on this basis. For this framework, the Goverments started new institutions and mining plants related to the mining activities and also new laws and regulations were put forward to improve mining . In this study, the schools developing the Turkish mining and the courses training the miners after the declaration of Turkish Republic are examined. The main purpose of the study is to explain the educational activities to improve the mining in Turkey in the mentioned period. In the first section of the study, we mentioned about the schools respectively to meet the needs of the miners within the country such as the Mining Engineering School in Zonguldak, Mining Technician School, Mining Master Sergent School and Mining Faculty in İstanbul University. In the second section, we mentioned about the professional courses which help to improve the knowledge of the miners. In this context, we give information about the occupational courses started at the mine plants and to train experienced people who opened tunnels through explosion underground to reach the coal reserves.
Keywords
- AÇIKGÖZ, BektaĢ- Tuğrul ÜNLÜ. 2007. “Dünden Bugüne Zonguldak’ta Madencilik Eğitimi”, Madencilik Bülteni, Temmuz-Aralık 2007
- AVġAROĞLU, Nadir. 2001. Türkiye’de Maden Mühendisliği Eğitimi. Ankara: TMMOB. Yayını.
- BALCI, Ercüment. 1994. Osmanlı Maden Rejiminde Nizamnameler Dönemi ve İmtiyazlar. (BasılmamıĢ Yüksek Lisans Tezi), Ġstanbul: Ġstanbul Üniversitesi.
- BEKĠġOĞLU, Kıraç A. 1953. Maden İşletmeciliği. C.I, Ankara: Etibank.
- BĠRÖN, Cemal-Suna ATAK. 1986. Maden Mühendisliğine Giriş. Ġstanbul: Çağlayan Kitabevi.
- ERDEM, Kemal. “Madencilikte Nezaretçi YetiĢtirilmesi”, Madencilik Dergisi, Sayı: 02/06, Yıl ġubat 1962
- GÖĞER, Erdoğan. 1979. Maden Hukuku. Ankara: A.Ü Hukuk Fakültesi Yayını.
- ĠNAN, AFET. 1972. Devletçilik İlkesi ve Türkiye Cumhuriyeti’nin Birinci Sanayi Planı, 1933. Ankara: TTK Basımevi.
- Madencilik Bülteni, Temmuz-Aralık 2007, S. 82–83
- MTA Enstitüsü Mecmuası, Ankara 1946, S.2/34
- ÖCAL, Muammer. 1996. “Türkiye’de Madencilik”, Cumhuriyet Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Madencilik Bilim ve Teknolojisi Dergisi, C. I, S. 2,
- OSYM Tercih Kılavuzu ( 2012 )
- SAKAL, Fahri. 2004. “Türkiye’de ÇalıĢma hayatının MillileĢtirilmesi” Atatürk Araştırma Merkezi Dergisi, Sayı 60, C. XX, Kasım 2004.
- TURAN, Murat. 1983. “Madenciliğimizin Tarihi GeliĢimi”, Cumhuriyet Dönemi Türkiye Ansiklopedisi. Ġstanbul: ĠletiĢim Yayınları.
- Türk Ekonomisi, Mart-Mayıs 1947, Sene 5, S. 45–47
- YERSEL, Kadri. 1989. Madencilikte Bir Ömür: Anılar-Görüşler, Ġstanbul: Yurt Madenciliğini GeliĢtirme Vakfı Maden Mühendisleri Odası Ortak Yayını.
- YÜRÜTEN, Akın. 1985. Maden Başçavuşları İçin İş Güvenliği Dersleri, I-II. Zonguldak: T.T.K Yayını.
