Bu çalışma dergi reklamlarında kadının toplumsal açıdan nasıl temsil edildiğini ve bu temsil ediliş biçiminin zamanla nasıl değiştiğini ortaya koymayı amaçlamaktadır. Ayrıca, reklamlarda çizilen kadın portresinin hangi toplumsal bağlamda ne gibi etkenler tarafından belirlendiği de dikkate alınmaktadır. Bir söylem çözümlemesi örneği olan çalışmada, nitel ve nicel araştırmalara uygunluğu nedeniyle, bütünce-temelli çözümleme yöntemi kullanılmıştır. Bu amaçla 1960 yılının Hayat Mecmuası dergilerinde ve 2013 yılının Tempo dergisinde yer alan tüm reklamlar incelenerek kadının toplumdaki yeri ve rolüne ilişkin reklam metinlerinden bir bütünce oluşturulmuştur. Bütünceyi oluşturan reklam metinlerinde yapılan dilsel seçimler incelenerek söz konusu reklamlarda kadının nasıl bir toplumsal bağlama oturtulup hangi rolleri üstlendiği saptanarak bu bağlam ve rollerin zamanla nasıl bir değişikliğe uğradığı gösterilmeye çalışılmıştır. Karşılaştırmaya katkıda bulunması amacıyla her iki döneme ait reklamların konusal dağılımına ve incelenen reklamların tüm reklamlara olan oranına ilişkin sayısal bulgular bir tabloda gösterilmiştir. Elde edilen sonuçlar, 1960’larda kadının toplumdaki rolünün geleneksel aile bağlamı içerisinde eş, anne ve ev kadını olarak belirlendiğini, toplumsal kimliğinin diğer aile bireylerine göre tanımlandığını, 2013 kadınının ise toplumda kendi seçimlerini yapan, ev dışında çalışma hayatı olan, başkalarını memnun etme zorunluluğunu hissetmeyen, özgür bir birey olarak resmedildiğini göstermektedir. Kadının farklı dönemlere ait bu farklı toplumsal temsillerinin toplumsal gerçekleri yansıtmanın yanı sıra, reklamcılık sektörü tarafından pazar gerekliliklerine koşut olarak kurgulanmış olduğu düşünülmektedir.
This study aims to show the social representation of woman in magazine advertisements and how this representation has changed through time. Besides, it is also taken into consideration in what social context and by what factors the portrait of woman is drawn in advertisements. The study, which is an example for a discourse analysis, adopts corpus-based method because of its convenience for qualitative and quantitative research. With this design, all the advertisements in the 1960 issues of Hayat Mecmuası and 2013 issues of Tempo were studied and a corpus was composed from the ones functioning to convey the social status and role of women. By analyzing the linguistic choices in the surface structure of the advertisement texts, it was attempted to show into what context the woman was put and what social roles were assigned to her in magazine advertisements, and how this context and roles have changed through time. Besides, the distribution of the advertisement topics and the rate of the advertisements related to women in the two periods were shown numerically in a table for a better comparison. The findings show that in 1960s the woman was put in the traditional family context and characterized as a wife, mother, and housewife by being defined according to her relation to other family members. However, the woman of 2013 is depicted as a free in