Author :
Abstract
Zygmunt Bauman günümüz dünyasını kritik eden yapıtlarıyla tanınmaktadır. Bu çalışmada Bauman'ın yabancı tipolojisi, akışkan modernite dönemselleştirmesi üzerinden değerlendirilmiştir. Bauman’ın eserlerinde yabancı, toplumsal yaşamda fiziksel olarak yakın zihinsel olarak uzak olarak tanımlanmaktadır. Akışkan modernite ise, günümüz toplumlarının esnek, kırılgan ve bireyselleşmiş yaşam deneyimlerini ifade emektedir. Çalışmada toplumsal yaşamda yabancı kategorisinin silikleştiği ve hiç kimseleşme sürecine girdiği ileri sürülmüştür. Hiç kimseleşme sürecinde ilk olarak küreselleşme ile birlikte coğrafi sınırların silikleşmesine ve küresel çapta insan etkileşimlerinin niceliğinin ve niteliğinin artışına paralel olarak yabancı tipolojisinin kayboluşuna vurgu yapılmıştır. İkinci olarak, kentsel yaşamda fiziksel mekân sınırlamaları (kamp ve getto) ile sınırlanan, fiziksel olarak uzak tutulan kişilerin durumu incelenirken, üçüncü olarak, şehirlerde yabancıdan kaçışı simgeleyen özel güvenlikli kameralı duvarlarla örülmüş sitelerde yaşama eğilimi ön plana çıkarılmıştır. Son olarak ise, iletişim araçlarının ve internetin sosyal mesafeye ve birlikteli biçimlerine olan etkisi değerlendirilmiştir. Sonuç bölümünde hiç kimseleşme süreci ahlaki çerçevede tartışılmıştır.
Keywords
Abstract
Zygmunt Bauman is known with his critical works towards our contemporary world. In this study, Bauman’s typology of stranger is evaluated through periodization of liquid modernity. In Bauman’s works, stranger is described as a person, who is physically close and mentally distant, encountered in our social life. . Liquid modernity, on the other hand, refers to societies’ flexible, fragile and in
