Bu araştırmada “Beyer op.101 İlk Piyano Metodu” nun müzik öğretmeni yetiştiren kurumlarda başlangıç piyano eğitiminde gerçekleşmesi beklenen temel piyano teknikleri açısından incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada betimsel model kullanılmıştır. Metotla ilgili ulaşılabilen tüm yazılı ve görsel belgeler incelenmiş, farklı yayınevlerince basılan metotlar arasından Ricordi yayınevinin basımı incelenmek üzere tercih edilmiştir. Metot içerisinde yer alan 106 adet parça, Yüksek Öğretim Kurulu Müzik Öğretmenliği Lisans Programındaki Piyano I ve Piyano II ders tanımlarında yer alan legato çalabilme, staccato çalabilme, paralel yönde hareket edebilme, zıt yönde hareket edebilme, dizi çalışmaları yapabilme, parmak bağımsızlığını sağlayabilme, kol serbestliğini sağlayabilme, iki elde bağımsız hareket edebilme, nüans yapabilme gibi temel teknik konular açısından incelenmiş, elde edilen bulgular frekans ve yüzde değerleri hesaplanarak tablo şeklinde sunulmuştur. Buna göre metotta, legato çalabilme konusuna %100, staccato konusuna % 24.53, paralel yönde hareket edebilme konusuna % 41.51, zıt yönde hareket edebilme konusuna % 26.42, dizi çalışmaları konusuna % 17.92, parmak bağımsızlığını sağlayabilme konusuna %100, kol serbestliği sağlayabilme konusuna % 100, iki elde bağımsız hareket edebilme konusuna %100, nüans konusuna ise % 50 oranında yer verildiği bulgusuna ulaşılmıştır. Bu bağlamda metottaki alıştırma ve parçaların, piyano eğitiminin başlangıç ve ileri düzeylerinde okutulan etüt ve eserlerde bulunan teknik ve müzikal becerileri kapsadığı görülmüştür. Ayrıca metodun, Yüksek Öğretim Kurulu Müzik Öğretmenliği Lisans Programındaki Piyano I ve Piyano II ders tanımlarında yer alan teknik ve müzikal konuları da içermesi bakımından, müzik eğitimi anabilim dalları lisans I. sınıfta okutulabilecek nitelikte yardımcı ya da temel bir ders kitabı olabileceği sonuçlarına ulaşılmıştır.
The research aims to evaluate the “Preparatory Piano School Method” in terms of the fundamental piano techniques expected to be used in beginner piano course in the institutions training music teachers. The research utilized a descriptive model. All of the available written and visual resources on the method were analyzed; however, the edition of Ricordi publishing house was selected among other methods by different publishing houses. 106 pieces in the method were evaluated in terms of fundamental technical issues such as the ability to play legato, to play staccato, to move in the parallel direction, to move in the opposite direction, to play scales, to ensure finger independence, to ensure arm independence, to use both hands independently, to make a tone specified in the course description of Piano I and Piano II in the Undergraduate Music Teaching Program in the the Council of Higher Education. The frequency and percentage values of the findings were calculated and demonstrated in tables. Accordingly, it was found that 100% of the ability to play legato, 24,53% of the ability to play staccato, 41,51% of the ability to move in the parallel direction, 26.42% of the ability to move in the opposite direction, 17.92% of the ability to play scales, 100% of the ability to ensure finger independence, 100% of the ability to ensure arm independence, 100% of the ability to use both hands independently, and 50% of the ability to make a tone were included into the method. In this regard, it was determined that the exercises and pieces of music in the method involved the technical and musical skills in the studies and works of the beginner and advanced levels of piano training. Additionally, the research concluded that the method could be used as an auxiliary or fundamental textbook for freshman students in the departments of music education given that the method includes the technical and musical subjects specified in the course description of Piano I and Piano II in the Undergraduate Music Teaching Program in the Council of Higher Education.