Author :
Abstract
Aydınlanma çağı ile birlikte insanın yönünü bilime çevirmesi, paralelinde gelişen teknolojinin insanoğlunun büyülü, gerçeküstü ve masalsı hayallerini anımsatan yeni buluşları, modern çağın her bir olguya karşı şüpheci bakış açısını beraberinde getirmiştir. Artık hiçbir şeyin kesin olmadığı, zaman ve mekân algısının göreceli bir hale geldiği, anlamın tek bir noktada sabitlenmediği bu süreç, “çoğul” bir ortamı doğurmuştur. Çağın genişleyen ve sürekli çoğalan durumları, çağdaş düşüncenin biçimlendiricisi olan “kimlikler sorununu” da beraberinde getirir. Bu kimlikler, devletlerin, cinsiyetlerin, dinlerin, ırkların, iktidarın, bireylerin kimliğine ilişkin sorularla alanını genişletmeye devam eder. Elbette bu durum sanatın bütün dallarını özellikle de edebiyatı, derinden etkiler ve şekillendirir. Artık modern çağın eserleri, anlamlar, metinler, imgeler ve kimlikler olarak, birbiri ile ilişkili; fakat önceden belirlenmiş bir mesafe olmadan birbiri üzerine yığılırlar. Bu kavramlar, eserlerde, daha önceki alt metinlerle birleşerek hem yeni tarz üst metinler oluştururlar hem de geçmişin eserlerine, gerçeklik değerlerine, “ne” liğe ve kimliğe karşı yeni bakış açıları getirirler. Bütün bu çoğul değerler ve kavramlar sistemi, kesin olmayan gerçeklik, tek anlamlılıktan kaçınma, yapıtın yalnızca tek bir alana hizmet etme şeklini tiyatro metinlerinde de değiştirecektir. 20. yy ile beraber “imge tiyatrosu” kendini göstermeye başlar. Artık tiyatro metinlerinde dilin temel unsurları görsellik ile kesişir, dil sergilenen nesne haline gelir ve diyaloglar yerini çok-sesliliğe bırakır. Sabit bir “anlam” ile çevrilmeyen tiyatro metni, çok katmanlı bir rüya şeklini alır ve rüyada olduğu gibi resimler, hareketler ve kelimeler birbiri üzerine şekillenerek kendi “kimlik” sorununu ortaya çıkarır. Bu çalışmada Turgay Nar’ ın Çöplük adlı oyunu, metinde oluşturulan imgeler ve arkalarında verilmek istenen alt metinler ile incelenecek, bu doğrultuda modern çağın “insan” kimliği aktarılmaya çalışılacaktır.
Keywords
Abstract
The focus of people deflected into science since the Age of Enlightenment, in parallel; new inventions of the advanced technology which evoke magical, surreal and fabulous dreams of human being brought along modern age's skeptical view against every phenomenon. From now on, this process in which nothing is absolute, perception of time-space becomes relative, meaning is not fixed on one single point gives birth to a "plural" environment. This age's expanding and ever-increasing conditions bring along the "problem of identities" being the former of modern thought. These identities keep enlarging its field through questions on states, genders, religions, races, government and in
