Bu araştırmanın amacı 5-6 yaş grubu çocukların sosyal beceri puanları ile annelerinin sosyal sorun çözme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesidir.Betimsel araştırma türlerinden tarama modeliyle yapılan araştırma, 148 anne ve çocuk üzerinde yürütülmüştür. Araştırmada veri toplama aracı olarak D’Zurilla ve Nezu (1990) tarafından insanların sosyal sorun çözme becerilerini ölçmek amacıyla geliştirilen, Duyan ve Gelbal (2008) tarafından Türkçeye uyarlanan Sosyal Sorun Çözme Envanteri ve Gresham ve Elliot(2008) tarafından revize çalışmaları yapılan Neslitürk ve Deniz (2014) tarafından Türkçeye uyarlanan Sosyal Beceri Geliştirme Sistemi Aile Formu kullanılmıştır. Araştırmada verilerin istatistiksel analizi için SPSS 20.00 programından yararlanılmıştır. Annelerin sosyal sorun çözme puanları ve çocukların sosyal beceri puanları anne eğitim düzeyine ve mesleklerine göre farklılık gösterip göstermediğini incelemek amacıyla tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Araştırmanın sonuçları; çocukların sosyal beceri puanları anne eğitim ve meslek durumuna göre anlamlı farklılık göstermemiştir. Annelerin sosyal sorun çözme puanları eğitim durumuna göre anlamlı farklılık gösterirken, annelerin mesleği ve sosyal sorun çözme puanları arasında anlamlı farklılık söz konusu değildir. Annelerin sorun yönelim ve sorun çözme becerileri çocukların kendini ifade etme, iletişim, grupla birlikte hareket etme puanlarını yordamaktadır. Annelerin sorun yönelim ve sorun çözme becerileri çocukların işbirliği, empati ve kendini kontrol etme puanlarını yordamamaktadır. Annelerin sorun yönelim becerileri sorumluluk puanlarını yordarken, sorun çözüm becerileri sorumluluk puanlarını yordamamaktadır.
The purpose of this study is to examine the relation between the social skill scores of the children in the age group of 5-6 years. The research was done by descriptive survey model and included 148 mothers and children. The data collection toolsthat wereused in the research was the Social Problem Solving Inventory which was developed by D’Zurilla and Nezu (1990) in order to measure the social problem solution skills of people and adapted to Turkish by Duyan and Gelbal (2008) and the Social Skill Development System Family Form which was revised by Gresham and Elliot (2008) and adapted to Turkish by Neslitürk and Deniz (2014). The study used the SPSS 20.00 for the statistical analysis of data. One-way analysis of variance(ANOVA) was used to examine whether the social problem solving skills of mothers and social skill scores of children vary on the basis of education levels and professions of mothers. The results of the study showed that the social skill scores of children didn’t have significant difference according to the education levels and professions of mothers. While social problem solving skills of mothers varied on the basis of education levels, there wasn’t any significant difference between the professions and social problem skills of mothers. Problem orientation and problem solving skills of mothers predict the scores of children for self-explanation, communication, joint action with group. Problem orientation and problem solving skills of mothers predict don’t predict the scores of children for cooperation, empathy and self-control. Problem orientation skills of mothers predict the responsibility scores while their problem solving skills don’t predict the responsibility scores.