1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı ve sonrasında imzalanan Berlin Antlaşması ile Osmanlı Devleti, Balkanlar'daki topraklarını kaybetmişti. Bu topraklar üzerinde kurulan devletler, Rusya'nın Panislavist politikasının da etkisiyle, milli devletlerini tesis etmek ve işgal ettikleri topraklara tamamen hakim olmak için bünyelerindeki Türk-İslam kültür ve medeniyetinin izlerini yok etmeye yönelik bir politika takip etmişlerdir. Bu sebeple savaş döneminde katliam; barış döneminde siyasi, ekonomik ve sosyal baskılarla Türk ve Müslüman halkı göçe zorlamışlardır. Kara, deniz ve demiryolu ile Osmanlı Devleti'ne akın akın göç eden yüz binlerce muhacir, çoğunluğu Anadolu'da olmak üzere ülkenin muhtelif yerlerinde iskan ettirilmiştir. Bu makalede 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı sonrasında Balkan ülkelerinin zulüm ve baskıları ile yerlerini ve yurtlarını terk ederek Karahisar-ı Sahib Sancağı'na gelen ve burada yerleştirilen muhacirler hakkında bilgi verilmeye çalışılmıştır. Bu cümleden olarak 1884-1904 yılları arasında Bulgaristan, Bosna-Hersek ve Girit muhacirlerinin Karahisar-ı Sahib Sancağı dahilinde iskan edildikleri yerler, nüfusları, iskan esnasında ve sonrasında karşılaşılan bazı sorunlar ile bu muhacirlere yapılan yardımlar, Başbakanlık Osmanlı Arşivi'ndeki ilgili vesikalar çerçevesinde incelenmeye çalışılmıştır.
The Ottoman Empire lost its lands in the Balkans with the Ottoman-Russian War of 1877-1878 and the Berlin Treaty signed after the war. The states established on those lands followed a policy for removing the traces of Turkish-Islamic culture and civilisation within their borders to establish their national states and to command completely to the lands that they occupied with the effect of Panslavist policy of Russia. For this reason, they compelled Turkish and Muslim people to migrate with massacre during the wartime and with political, financial and social repression during the peacetime. Migrating to the Ottoman Empire in crowds through highway, roadway and railway, hundreds of thousands immigrants were settled in various parts of the country and mostly in Anatolia. In this article, information about the immigrants who left their home and country due to oppression and persecution of the Balkan States following the Ottoman-Russian War of 1977-1978, came to the Karahisar-ı Sahib Sanjak and settled there was tried to be provided. In this regard, places where immigrants of Bulgaria, Bosnia-Herzegovina and Crete were settled inside of Karahisar-ı Sahib Sanjak, their population, some problems faced during and after the settlement and help provided for those people between 1884 and 1904 were tried to be investigated within the scope of the related documents in the Ottoman Archives of the Prime Ministry.