Osmanlı Devleti’nin ilk resmi gazetesi 1831 yılında yayınlanan Takvim-i Vekâyi’dir. Tanzimat ve I. Meşrutiyet dönemlerinde birçok gazetenin yayın hayatına başlaması nedeniyle devlet çeşitli kanun ve düzenlemelerle basını kontrol altına almak istemiştir. Bu durum II. Meşrutiyet dönemine kadar sürmüştür. Nitekim II. Meşrutiyetin ilan edilmesiyle birlikte birçok alanda olduğu gibi basın alanında da önemli gelişmeler meydana gelmiştir. Meşrutiyetin yeniden ilan edildiği günün hemen ertesinde gazeteler sansürsüz olarak yayınlanmıştır. Bu dönemde özellikle mizah gazetelerinin sayısında önemli bir artış olduğu da görülmüştür. Falaka, pazartesi ve perşembe günleri çıkan bir mizah gazetesidir. İmtiyaz sahibi ve başyazarı Mahmut Nedim’dir. Haftada iki kere Bâb-ı Âli Caddesindeki Manzume-i Efkâr Matbaasında 4 sayfa olarak neşredilmiştir. Toplam 19 sayı çıkabilen gazete, II. Meşrutiyet dönemindeki mizah basının tipik bir üyesidir. Yayın politikası olarak daha çok siyasi ve sosyal konulara değinen Falaka, özellikle Trablusgarp Savaşı ile kolera salgını üzerinde durmayı yeğlemiştir. Buna ilaveten muhavere tarzında yazılara da sıkça yer verilmiştir.
The first official newspaper of Ottoman Empire, which was published in 1831, is Takvim-i Vekayi. Since a great deal of newspapers began during Reorganisation and First Constitutional Periods, the government desired to control the media by means of various laws and regulations. This condition continued until Second Constitutional Era. Thus, there were many important developments occurred in media likewise in other areas with the announcement of Second Constitution. Following the announcement day of Second Constitution, newspapers were published without censorship. It was also observed that especially the number of humour newspapers dramatically increased. Falaka is a humour newspaper that was pressed on Mondays and Thursdays. The publisher and the editor was Mahmut Nedim. It was published as 4 pages in Manzume-i Efkâr Press in Bâb-ı Âli Avenue. It was a typical member of humour press during Second Constitutional Period, which released 19 volumes in total. Falaka, which referred mainly political and social topics as press policy, preferred to emphasize particularly Italy-Turkish War and cholera outbreak. Additionally, articles in dialogue style were frequently taken in part.