Author :
Abstract
Yaşlanma, çeşitli boyutları içeren karmaşık bir terimdir: sosyal, kültürel, psikolojik ve biyolojik. Düz yazı veya dize şeklinde,eski veya yeni, fantastik veya gerçekçi, hayali anlatılar, yaşlı adam ve kadınları hep irrasyonel, geçmişi özleyen, intihara meyilli, dar görüşlü ve bunu benzer özelliklere sahip olarak betimler. Shakespeare'in Macbeth'indeki Kral Duncan dar görüşe sahiptir ve hainler ile kötü akrabalarının arasında hayatta kalmalak için gereken ihtiyatlıktan yoksundur. Shakespeare'in Kral Lear'ındaki Kral Lear, akılsız bir şekilde sadakatsiz kızları ve yakınlarına servetini ve krallığını yedirir ve bu durum trajik bir sona sebep olur. Aynı şekilde, Zola'nın La Terre'indeki yaşlı Fouan'a daima kötü davranılır ikinci oğlu Butea ona güçten düşmesi sebebiyle kötü davranır, onu boğar hatta yakar. Arthur Miller'ın, Bir Satışçının Ölümü’nde Willy Loman ileri bir yaşta kendine zarar veren duygusal ve geçmişe özlem duyan biri olarak gösterilir ve neticede doğru şeyi yaptığını zannederek kendini öldürür. Kurgu, yaşlıların hayatlarının sonlarında yaşadıkları acıyı yansıtır. Çoğu edebi metinde yaşlılık, zeka ve fiziksel yeteneklerde azalma ile ilişkilendirilir. Bu azalma kendini ya kişinin öz saygısında azalmayla veya Yaşlı Adam ve Deniz'de Santiago'ya ve Odise Destanı'nda Odysseus'a olduğu gibi intihar eğiliminde olan birinin abartılı öz saygısı ile eşleştirilir
Keywords
Abstract
Aging is a complex term that involves various dimensions: social, cultural, psychological, and biological. A lot of fictitious narratives, in verse and prose, ancient and modern, fantastical and realistic, depict aged men and women as mostly irrational, nostalgic, suicidal, and shortsighted, among many other traits. King Duncan in Shakespeare’s Macbeth, is shortsighted and lacks the prudence needed to survive among traitors and evil kinsmen. King Lear, in Shakespeare’s King Lear, foolishly squanders his wealth and kingdom among unfaithful daughters and kinsmen with a tragic outcome. Likewise, the aging Fouan, in Zola’s La- Terre, is mistreated, smothered and burnt by Butea, his second son, because of miscalculation and diminished capabilities. Willy Loman, in Arthur Miller’s the Death of a Salesman, is shown, at a senior age, as self-destructive, nostalgic and over emotional. He ends killing himself, thinking mistakenly he is doing the right thing. Fiction echoes the bitterness the aged encounter late in their lives. In most literary texts, old age is associated with reduction in wit and physical capabilities. This reduction is either matched by lack of self-esteem or pathetically exaggerated self-esteem that verges on the suicidal as is the case with Santiago in the Old Man and the Sea, and Odysseus in the Odyssey.
