Author :
Abstract
16. yüzyıl şairlerinden Bursalı Rahmî (ö.1567/1568)’nin tezkirelerde, iyi bir eğitim aldığından, genç yaşta şiir söylemeye başlayarak Defterdar İskender Çelebi’nin ve Sadrazam İbrahim Paşa’nın himayesinde kaldığından hatta Kanunî Sultan Süleyman’ın da övgüsüne mazhar olduğundan bahsedilmektedir. Ayrıca tezkirelerde sağlam bir kişilik sahibi ve iyi bir şiir üstadı olduğu da söz konusu edilmiştir. Şairin bir Dîvân’ı, İranlı mesnevi şairi Nizamî’nin Mahzenü’l-Esrâr isimli mesnevisine nazîre olarak söylediği Gül-i Sad-berg mesnevisi ile İranlı şair Hilalî’nin aynı adı taşıyan eserinden tercüme yoluyla yazdığı Şâh u Gedâ adlı aşk mesnevisi vardır. Mecmûalar, Türk kültürüne dair pek çok unsuru ihtiva etmektedir. Mecmû’a-i eş’ârlar ise dîvân şairlerinin şiirlerinin kayıt altına alındığı önemli kaynaklardandır. Bu çalışmanın konusunu, İstanbul Araştırmaları Enstitüsü Kütüphanesi ŞR 60 numaraya kayıtlı Mecmû’a-i Eş’ar’da yer alan ve Bursalı Rahmî’ye ait olduğunu tespit ettiğimiz yayımlanmamış 6 gazel oluşturmaktadır. Mecmû’a-i Eş'ar; Bakî, Emrî, Necatî, Rahmî, Ubeydî, Ümidî ve Zatî olmak üzere 16. yüzyıl şairlerinin şiirlerinden müteşekkil bir eserdir. Tertiplenişi bakımından sistematik bir özellik arz eden Mecmû’a-i Eş'ar'da her bir şairin şiirleri için ayrı bir bölümün ayrılmış olduğu izlenimine varılmaktadır. Bursalı Rahmî'nin 24 gazelinin yer aldığı bu mecmuada, başka bir yerde yayımlanmamış olan 6 gazelinin neden kendisine ait olabileceğine dair varsayımlar sunulmuş, söz konusu 6 şiir yeni harflere aktarılarak ve genel itibariyle tanıtılarak verilmiştir.
Keywords
Abstract
Bursalı Rahmî who was a poet of 16th century was mentioned in many aspects in the tezkires. First it was written about him that he was well-educated and started to say poems in his earlier ages. Because of his ability of saying poems he was under the auspices of İskender Çelebi and the Grand Vizier İbrahim Paşa. Furthermore he was also praised by Sultan Süleyman. In the tezkires it was said that he had a strong personality and had a proficiency of poem. He had a diwan and two masnavies. One of them is Gül-i Sad-berg which was a reply to the Iranian poet Nizamî's Mahzenü'l-Esrâr and the second one is Şâh u Gedâ which was translated with the same name from the Iranian poet Hilalî. The collections of poets are the important resources in which the poems of diwan poets were recorded. The subject of this studying is composed of six unpublished odes which were supposed to belong to Rahmî. And these odes were in the Mecmû’a-i Eş’ar in the library of the institution of İstanbul researches and it was registered ŞR 60. Mecmû’a-i Eş’ar is composed of the poems of the poets in 16th century like Bakî, Emrî, Necatî, Rahmî, Ubeydî, Ümidî and Zatî. It was arranged systematicly. In this collection there is a special chapter for poems of each poet. This collection in which there are 24 odes belong to Rahmî and in other place there are 6 unpublished odes which were quessed that they belong to him. In this study the presumptions were illustrated by discussing the reasons. These six odes were introduced with their general features by rewriting them in latin alphabet.
