Author :
Abstract
Bu makalede temel alınacak anlamıyla özgünlüğün izleri sanat alanında Antikçağ’dan beri görülebilmektedir. Antikçağ seramik sanatçılarının eserlerine isimlerini yazarak adlarını duyurdukları bilinmektedir. Benzer şekilde Rönesans sanatçıları da eserlerini imzalayarak tanınırlıklarını artırmışlardır. Burada dikkat edilmesi gereken yazılan isimler ve atılan imzalar ile sadece sanat eserinin değil sanatçının da tanınırlık aracılığıyla bireysellik ve özgünlük kazanmasıdır. Bu bağlamda biri sanatçıya diğeri sanat eserine bağlı iki tür özgünlükten bahsedilebilir. Grafik tasarım alanında durum daha karmaşıktır. Grafik tasarımcılar, çalışmalarını çoğunlukla imzalamazlar. Üretilen tasarım tek değildir, pek çok kopyası bulunur. Grafik tasarımcının adı ise neredeyse görünmezdir. Grafik tasarımcının özgün bir kişilik olarak piyasada varolamaması değersizlik duygusu yaratmaktadır. Başlangıcı Sanayi Devrimi’nde bulunabilecek çalışma şartları grafik tasarımcıyı özgünlükten alıkoymuştur. Önce Arts and Crafts, ilerleyen yıllarda First Things First ve Do It Yourself gibi tasarım hareketleri ve manifestolar grafik tasarımcının özgünlüğünü kazanma çabaları olarak yorumlanabilir. Bu çalışmada grafik tasarımcının, çalışmalarının özgünlüğünden ziyade bir birey olarak toplumsal konumu merkeze alınmıştır. Günümüz grafik tasarımcısının özgün olma bağlamındaki beklentileri ile piyasa koşulları arasındaki uyuşmazlık tarihsel sıra ve sebepleriyle anlatılmaya çalışılacaktır. Grafik tasarımcının toplumsal konumu içerisinde eleştirmen Berman’ın tanımladığı anlamıyla özgün bir tutum geliştirme olanakları sorgulanacaktır. Özgün bir kimlik geliştirmek yönünde atılabilecek adımlar tasarımcı örnekleri ve bu konu hakkındaki açıklamaları üzerinden tartışılacaktır. Bu çalışmanının, grafik tasarımcılara özgünlük ile ilgili bir bakış açısı kazandırması ve alan üzerine çalışan araştırmacılara kaynak oluşturması amaçlanmıştır.
Keywords
Abstract
The traces of authenticity have been observed in the field of art since antiquity. It is known that antique ceramic artists have named their works by writing their names on them. Similarly, renaissance artists have increased their personal recognition by signing their works. With the names and the signatures written on the artistic work, not only the work of art but also the artist's' himself have gained individuality and authenticity. In this context, one can talk about two kinds of authenticity, one is related to the work of art and the other is related to artist's' himself. In the field of graphic design, the situation is more complicated. Graphic designers often do not sign their works. The work of design is not unique, there are many copies. The name of the graphic designer is almost invisible. The inability of the graphic designer's existence as an authentic personality in the market creates a feeling of worthlessness. The working conditions that prevented the graphic designer from being authentic can be traced back to the beginning of Industrial Revolution age. The visibility of the artists started to increase with "Arts and Crafts”, and then continued with "First Things First" and "Do It Yourself”, which can be interpreted as efforts to ensure authenticity for graphic designers. In this article, the social position of the graphic designer as an individual was centered rather than the authenticity of his works. The contradiction between the expectations of today's graphic designer and the market conditions will be explained in a historical order and with its reasons. Within the social context, the possibilities of developing an authentic attitude for the graphic designer will be questioned in terms of Berman's definition. The steps that can be taken to develop an authentic identity will be discussed through the examples of designers and their explanations on this subject. This article is intended to provide a perspective on graphic designers' authenticity and to provide a source for researchers working on the field.
