“Zeka” kavramının sadece Entelektüel Zeka (IQ) olarak ele alınamayacağı ve bu kavramın aynı zamanda Duygusal Zekayı da içermesi gerektiği son araştırmalarda da ortaya konulmuştur. Duyguların farkındalığı, duyguları yönetebilme, bireysel motivasyon, empati kurabilme ve ilişki yönetimi duygusal Zeka tarafından belirlenmektedir. Bireylerin hem iş hem de sosyal yaşamlarında tatmin ve mutluluk elde etmeleri açısından çok önemli olan duygusal zeka işletme de olduğu kadar eğitimde de büyük öneme sahiptir. Duygusal zekanın önemini artırması ile birlikte nasıl ölçüleceği ve hangi alanlara uygulanabileceği konusu her geçen gün önemini artırmaktadır. 2000’li yıllarla birlikte duygusal zekanın eğitim alanında uygulanmasına yönelik araştırmaların arttığı gözlenmiştir. Yapılan çalışmaların genellikle ilköğretim ya da üniversitelerde olduğu görülmüştür. Bu araştırmada ise Silifke’de Milli Eğitim Bakanlığına bağlı ilköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerinin ve Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi, Eğitim Fakültesi ve Mühendislik Fakültesi öğretmenlerinin aynı araştırmaya dahil edilerek, sahip oldukları duygusal zeka düzeylerinin, sınıf yönetimi becerilerine etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu kapsamda 115 eğitmen örneklem büyüklüğünü oluşturmuştur. Öğretmenlerin sınıf becerileri ve duygusal zekalarında çeşitli demografik etkenlerin etkisi ayrı ayrı incelenmiştir. Araştırmada Pearson Korelasyon, Ki-Kare, Student-t testi, Tek Yönlü ANOVA, Cronbach’s Alpha testleri uygulanmıştır. Araştırma sonuçları incelendiğinde öğretmenlerinin yaş, eğitim durumu, mesleki tecrübe, çalışılan okul türü, konu hakkında eğitim alma değişkenlerine göre duygusal zeka düzeylerinde farklılaşma oluştuğu tespit edilmiştir.
Recent researches have put forward that “intelligence” is not only considered as Intelligence Quotient (IQ), the term also refers to Emotional Quotient (EQ). Awareness of emotions, managing emotions, establishing personal motivation and empathy are both dteermined by EQ. It is also of vital importance in terms of constituting personal satisfaction and happiness not only in personal level but also in educational level. Increasing importance of Emotional Quotient also brings about the fact regarding the implementation and measuring of EQ. The 2000s witnessed an increase on researches focusing on the relationship between Emotional Quotient and education. However, it has been observed that most of the researches have been implemented either on primary schools or at unversities. The aim of this research is to identify the impacts of EQ on teaching class managerial skillls. Therefore 80 primary school teacher working for Ministry of Education and 35 University teaching staff from Mersin University, Faculty of Medicine, Faculty of Education and Faculty of Engineering have been involved in research survey. Demographic features of educational staff and their impacts on managerial skills and EQ have been determined. Pearson Correlation, Chi-Square, Student-t Test, One-Way ANOVA, Cronbach’s Alpha tests have been used in the research. According to research results, there is a statistically significant difference between teachnig staff’s age, education level, working experience, type of institution.