Author :
Abstract
Hicri yedinci yüzyılda Şam’da yaşamış olan Necmettin b. Sivâr, dönemin önde gelen sufilerinden Şihabüddin Sühreverdi (ö.632/1234’nin halkasında bulunmuş, daha sonra dönemin tartışmalı isimlerinden olan Hariri’den etkilenmiş önemli bir sûfi şairdir. Tasavvufî şiirleri ile şöhrete kavuşmuş olan Sivâr’ın, hacimli bir divanı günümüze kadar ulaşmıştır. Suriye Arap Dil Enstitüsü tarafından 2009 yılında tahkiki yapılarak neşri tamamlanmıştır. Sivâr’ın bu divanı gün yüzüne tekrar çıkması ile birlikte Arap dünyasında akademik araştırmacıların dikkatini çekmiş ve kısa sürede hakkında pek çok araştırma yapılmıştır. Şair divanında çağdaşı olan ünlü sufi şair İbn Fârid’in şiirlerinde kullandığı biçime benzer bir yaklaşımla şiirler söylediği gibi içerik bakımından da onun izinden gittiği düşüncesini uyandırmaktadır. Zira Sivâr’ın şiirleri İbn Farid’in şiirlerinde göründüğü gibi yoğun bir biçimde ilahi aşk, vahdet-i vücut, vecd, istiğrak gibi konuları ele almaktadır. Hatta Sivâr’ın şiirlerinde vahdet-i vücut vurgusunun epey belirgin ve güçlü bir vurgu ile defalarca tekrarlandığı görülmektedir. Bu makale, Sivâr’ın divanını tasavvufi içeriği bakımından inceleyecektir. Tasavvufi literatürde daha ziyade öne çıkan vahdet-kesret; Allah-âlem ilişkisine daha ziyade dikkat edilmiştir. Giriş bölümünde, ülkemizde akademik çevrelerde hakkında herhangi bir çalışma olmadığını gördüğümüz sufi şair Sivâr’ın hayatı hakkında bilgi verilmiş ve Arap dünyasında yapılmış akademik çalışmalara atıfta bulunulmuştur. Daha sonra ise, şairin divanında öne çıkan tasavvufî unsurlar tasnife tabi tutulmuş ve ilgili beyitler bu tasnif çerçevesinde incelenmiştir.
Keywords
Abstract
Necmettin b. Who lived in Damascus in the seventeenth century. Sivâr was a prominent Sufi poet who had been found in the ring of Shihabuddin Suhrawarddi (d.66 / 1234), one of the most prominent Sufis of the period, and who was influenced by Hariri, who was one of the controversial names of the time. The Syrian Arab Language Institute made a survey in 2009 and completed this research with the reappearance of Sivâr's academic journalists in the Arab world and made a lot of research about him in a short time. The poems which he uses in his poems have a similar approach to poetry as he says in his poems, as he shows in his poems, because the poems of Sivâr intensely show divine love, wahdat-i Body, and ecstatic as Ibn Farid's poems. Even in Sivâr's poems, it is seen that the emphasis of wahdat-i vucut has been repeated many times with a very pronounced and strong accent. This article will examine the poet's divan in terms of Sufi content. Vahdet-kesret, which is more prominent in the Sufistic literature; The relation of the God-world has been paid more attention. In the introduction section, we have been informed about the life of the Sufi poet Sivâr, whom we see as not working in academic circles in our country, and the academic studies in the Arab world have been referred. Later on, the mystical elements that stand out in the divan of the poet have been subject to classification
Keywords
- Afîfî, E. (1996). İslam’da Manevî Hayat. trc. Ekrem Demirli-Abdullah Kartal. İstanbul: İz Yayıncılık.
- Câmî, A. (2008). Nakdu’n-Nusûs Fi Nakşi’l-Fusûs. Tahran: Müessese-i Pejûheşî-i Hikmet ü Felsefe-i İran.
- Erol, G. (1996). İslam Tasavvufunun Meseleleri. İstanbul: Ötüken Yayınları.
- Izutsu, T. (2005). İbn Arabî’nin Fusûs’undaki Anahtar Kavramlar. çev: Ahmet Yüksel Özemre, İstanbul: Kaknüs Yayınları.
- İbiş, F. (2015). ‚Kelâmî Ontoloji Açısından Vahdet-i Vücutçu Tevhit Anlayışına Bazı Eleştiriler‛. CÜİF. 15/1.
- İbn K. (1998). el-Bidâye ve’n-nihâye tah: Abdullah b. Abdullah el-Muhsin et-Turkî. Giza: Hicr li’-tıbbâah.
- İbnü’l-A. (2006). Fusûsu’l-hikem, tah: Mahmud Erol Kılıç-Abdurrahim Alkış. İstanbul: Litera Yayıncılık.
- Karaca, H. (2006). Tasavvufta Sefer Kavramı. Yüksek Lisans Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi.
- Kâşânî, A. (2005). Letâifü’l-aʻlâm fî işârâti ehli’l-ilhâm, Beyrut: Dâru’l-kütübi’l-ilmiyye.
- Kâşânî, A. (2011). Şerhu fusûsi’l-hikem. Beyrut: Dâru’l-kütübi’l-ilmiyye.
- Pakiş, Ö. (2002). ‚Tasavvufî Tefsir ve Vahdet-i Vücûdun Sembolik Dili‛. Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi 23/2.
- Poyraz, Y. (2014). ‚Fenâfillâh Mertebesinden Bekâbillâh Makamına Mevlânâ’da İlahî Aşk‛. Turkish Studies 9/9.
- Sivâr, M. (2009). Dîvân. tah: Muhammed Edîb el-Câdir, Şam: Mecmau’l-lugati’l-Arabiyye bi-Dimeşk.
- Tunçbilek, H. (2010). ‚Mevlânâ’da Vahdet-i Vücûd Telâkkisi‛, Uluslararası Mevlâna ve Mevlevilik Sempozyumu Bildirileri I, (Konya: 8-12 Mayıs 2007) ed. Mahmut Erol Kılıç Celil Güngör Mustafa Çiçekler, Birleşmiş Milletler Eğitim Bilim ve Kültür Kurumu.
- Tunçbilek, H. (2008). ‚Muhyiddin İbn Arabî’de Vahdet-i Vücûd Telakkisi‛. Harran Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 19.
- Uludağ, S. (1991). Tasavvuf Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Marifet Yayınları.
- Ziriklî, H. (2006). el-A’lâm. 15. Baskı. Beyrut: Dâru’l-ilm li’l-melâyîn.
