DANIŞAN VE PSİKOLOJİK DANIŞMANIN PENCERESİNDEN TERAPÖTİK İŞBİRLİĞİ: ÇEVRİMİÇİ, YÜZ YÜZE VE PLASEBO GRUPLARININ KARŞILAŞTIRILMASI

Author :  

Year-Number: 2020-Year: 13 - Number: 81
Language : Türkçe
Konu : Eğitim Bilimleri/Psikolojik Danışmanlık ve Rehberlik
Number of pages: 139-152
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Bu araştırmada yüz yüze ve çevrimiçi psikolojik danışma sürecinde, danışanların ve psikolojik danışmanların terapötik işbirliği düzeyleri incelenmiştir. Araştırmaya, 61 birey (25 danışan yüz yüze, 21 danışan çevrimiçi ve 15 katılımcı plasebo grubundadır) ve altı psikolojik danışman katılmıştır. Psikolojik danışmanlar her bir gruba hizmet vermiştir. Veri toplama aracı olarak Terapötik İttifak Ölçeği ve Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Danışanlar ile psikolojik danışmanların terapötik işbirliği düzeyleri arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla Spearman Brown korelasyon analizi ve grupların terapötik işbirliği düzeylerini karşılaştırmak için Kruskal Wallis testi kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda yüz yüze ve çevrimiçi danışanlar ile psikolojik danışmanların terapötik işbirliği (amaç, görev ve bağ boyutları) düzeyleri arasında pozitif yönde ilişki bulunmuştur. Plasebo grubunda ise katılımcılar ile psikolojik danışmanların terapötik işbirliği düzeyleri arasında ilişki bulunmamıştır. Ayrıca yüz yüze ve çevrimiçi gruplarda danışanların ve psikolojik danışmanların terapötik işbirliği düzeylerinde gruplar arasında farklılık bulunmamıştır. Plasebo grubunda ise psikolojik danışmanların terapötik işbirliği (amaç, görev ve bağ boyutları) düzeyleri yüz yüze ve çevrimiçi gruplara göre anlamlı olarak daha düşük bulunmuşken, plasebo grubundaki katılımcılar için terapötik işbirliğinde sadece amaç alt boyutu anlamlı olarak daha düşük bulunmuştur.

Keywords

Abstract

In this research clients and psychological counselors’ therapeutic alliance levels during face to face and online counseling process were examined. 61 individuals (25 clients at face to face group, 21 clients at online group, and 15 participants at placebo group) and six psychological counselors were participated in the study. Psychological counselors offered service to each group. Working Alliance Inventory and Personal Information Form were used as data collection tools. Spearman Brown correlation analysis was used to examine correlations between clients and psychological counselors’ therapeutic alliance levels and Kruskal Wallis test was used to compare therapeutic alliance levels among the groups. As a result of the study there were positive relationships between clients and psychological counselors’ therapeutic alliance (goal, task, and bond factors) at face to face and online group. There was no relationship between participants and psychological counselors’ therapeutic alliance at placebo group. The result of the study revealed no significant differences among face to face and online groups in terms of clients and psychological counselors’ therapeutic alliance. Besides psychological counselors’ therapeutic alliance (goal, task, and bond factors) level in placebo group found significantly lower than face to face and online groups but participants’ goal factors found significantly lower.

Keywords


  • Alleman, J. R. (2002). Online counseling: The internet and mental health treatment. Psychotherapy: Theory, Research, Practice, Training, 39(2), 199- 209.

  • Andersson, G., Paxling, B., Wiwe, M., Vernmark, K., Felix, C. B., Lundborg, L., Furmark, T., Cuijpers, P., and Carlbring, P. (2012). Therapeutic alliance in guided ınternet-relivered cognitive behavioural treatment of depression. Generalized Anxiety Disorder and Social Anxiety Disorder. Behaviour Research and Therapy, 50, 544-550.

  • Aygün Cengiz, S. (2007). İnternet ve etik: Örnek uygulama alanı olarak sağlık iletişimi. Yeni Medya Çalışmaları, 347-383.

  • Barak, A. and Grohol, J. M. (2011). Current and future trends in internet-supported mental health ınterventions. Journal of Technology in Human Services, 29(3), 155-196.

  • Barak, A., Klein, B., and Proudfoot, J. G. (2009). Defining Internet-supported therapeutic interventions. Annals of Behavioural Medicine, 38(1), 4-17.

  • Başak, B. E., Uysal, Ö. ve Aşıcı, N. (2010). Rehber öğretmenlerin (okul psikolojik danışmanlarının) rehberlik ve psikolojik danışma hizmetlerinde bilgisayar ve Interneti kullanma durumları. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 3(1), 148- 163.

  • Berry, R. M., Ashby, J. S., Gnilka, P. B., and Matheny, K. B. (2011). A comparison of face-to-face and distance coaching practices: Coaches' perceptions of the role of the working alliance in problem resolution. Consulting Psychology Journal: Practice and Research, 63(4), 243–253.

  • Bloom, J. (1998). The ethical practice of web counselling. British Journal of Guidance and Counselling, 23, 53-59.

  • Bordin, E. S. (1979). The generalizability of the psychoanalytic concept of the working alliance. Psychotherapy: Theory, research & practice, 16(3), 252-260.

  • Bozkurt, İ. (2013). The new trend in psychological support practices: Online therapies. International Journal of Human Sciences, 10(2), 130-146.

  • Brown, C. (2012). The working alliance in online counselling for crisis ıntervention and youth. Unpublished master thesis, University of Alberta, Alberta.

  • Bucci, S., Seymour‐Hyde, A., Harris, A., and Berry, K. (2016). Client and therapist attachment styles and working alliance. Clinical psychology & psychotherapy, 23(2), 155-165.

  • Chester, A. and Glass, C. A. (2006). Online counselling: A descriptive analysis of therapy services on the Internet. British Journal of Guidance & Counselling, 34(2), 145-160.

  • Cook, J. E. and Doyle, C. (2002). Working alliance in online therapy as compared to face-to-face therapy: Preliminary results. Cyberpsychology & Behavior, 5(2), 95- 105.

  • Dryden, W. (2014). Terapötik işbirliği: İntegratif bakış açısından. W. Dryden and A. Reeves (Ed.), Psikolojik danışma uygulamalarında temel konular (s. 2-20) içinde (Çev. F. Akkoyun). Ankara: Nobel Kitap.

  • Gelso, C. J. and Carter, J. A. (1994). Components of the psychotherapy relationship: Their interaction and unfolding during treatment. Journal of counseling psychology, 41(3), 296.

  • Gülüm, İ. V., Uluç, S. ve Soygüt, G. (2018). Terapötik ittifak ölçeği- kısa formun psikometrik özelliklerinin incelenmesi, Türk Psikiyatri Dergisi, 29(1):47-53.

  • Hackney, H. and Cormier, S. (2008). Psikolojik danışma ilke ve teknikleri: Psikolojik yardım süreci el kitabı (Çev. T. Ergene ve S. S. Aydemir). Ankara: Mentis Yayıncılık

  • Horvath, A. O. and Greenberg, L. S. (1989). Development and validation of the Working Alliance Inventory. Journal of Counseling Psychology, 36(2), 223–233.

  • Horvath, A. O., Del Re, A. C., Flückiger, C., and Symonds, D. (2011). Alliance in individual therapy. Pschotherapy, 48(1), 9-16.

  • Joinson, A. N. and Paine, C. B. (2007). Self-disclosure, privacy and the Internet. The Oxford handbook of Internet psychology, 2374252. Retrieved January 22, 2013, from http://www.york.ac.uk/res/esociety/projects/15/PRISD_report2.pdf

  • Joyce, N. ( 2012). An empirical examination of the ınfluence of personality, gender role conflict, and self-stigma on attitudes and ıntentions to seek online counselling in college students. Unpublished Doctoral Thesis. The University of Akron, Ohio.

  • Kilroe, C. (2010). A need assessment of potential online counseling service clients. Unpublished doctoral dissertation, University of Calgary, Canada.

  • Kivlighan, D. M. and Shaughnessy, P. (1995). Analysis of the development of the working alliance using hierarchical linear modeling. Journal of Counseling Psychology, 42(3), 338-349.

  • Nath, S. B., Alexander, L. B. and Solomon, P. L. (2012). Case managers’ perspectives on the therapeutic alliance: A qualitative study. Social psychiatry and psychiatric epidemiology, 47(11), 1815-1826.

  • Owen, D. and Korkut Owen, F. (2013). Psikolojik danıs ̧manların bilgi ve iletis ̧im teknolojilerini kullanmaları üzerine bir pilot çalışma. Western Anatolia Journal of Educational Sciences, 3(5), 51- 67.

  • Richards, D. and Viganò, N. (2012). Online counseling. Encyclopedia of Cyber Behavior, 3(1), 699-713.

  • Richards, D. and Viganó, N. (2013). Online counseling: A narrative and critical review of the literature. Journal of Clinical Psychology, 69(9), 994-1011.

  • Safran, J. D. and Muran, J. C. (2000). Resolving therapeutic alliance ruptures: Diversity and integration. Journal of Clinical Psychology, 56(2), 233-243.

  • Savaş, A. C. ve Hamamcı, Z. (2010). Okullarda rehberlik hizmetlerinin İnternet üzerinden yürütülmesine ilişkin veli, öğrenci ve psikolojik danışmanların görüşlerinin incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 147- 148.

  • Shaw, H. E. and Shaw, S. F. (2006). Critical ethical issues in online counseling: Assessing current practices with an ethical intent checklist. Journal of Counseling & Development, 84(1), 41-53.

  • Simpson, S. (2001). The provision of a telepsychology service to Shetland: Client and therapist satisfaction and the ability to develop a therapeutic alliance. Journal of Telemedicine and Telecare, 7(1_suppl), 34-36.

  • Soygüt, G. (2004). Bir düzeltici bağlanma ilişkisi olarak psikoterapi: Psikoterapi süreçlerinde bağlanma ve terapötik ittifak. Türk Psikoloji Yazıları, 7(13), 63-77.

  • Soygüt, G. ve Gülüm, İ. V. (2016). A thematic analysis of therapists’ perspectives on therapeutic alliance rupture moments. Research in Psychotherapy: Psychopathology, Process and Outcome, 19(2), 113-123.

  • Soygüt, G. ve Işıklı, S. (2008). Terapötik ittifakın değerlendirilmesi: Terapötik İttifak Ölçeği'nin güvenilirlik ve geçerlik çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi, 19(4), 398-408.

  • Soygüt, G. ve Uluç, S. (2009). Psychometric properties of the Turkish Working Alliance Inventory-Observer Form. Türk Psikiyatri Dergisi, 20(4), 367-375.

  • Summers, R. F. and Barber, J. P. (2003). Therapeutic alliance as a measurable psychotherapy skill. Academic Psychiatry, 27(3), 160-165.

  • Tanrıkulu, İ. (2009). Counselors-in-training students’ attitudes towards online counseling. Procedia Social and Behavioral Sciences, 1, 785- 788.

  • Tryon, G. S., Blackwell, S., C., and Hammel, E. F. (2007). A meta-analytic examination of client–therapist perspectives of the working alliance. Psychotherapy Research, 17(6), 629-642.

  • Wagner, B., Horn, A. B., and Maercker, A. (2014). Internet-based versus face-to-face cognitive-behavioral intervention for depression: A randomized controlled non-inferiority trial. Journal of Affective Disorders, 152, 113–121.

  • Westerman, M. A. and Muran, J. C. (2017). Investigating an approach to the alliance based on interpersonal defense theory. Psychotherapy Research, 27(5), 620-641.

  • Zeren, Ş. G. (2014). Information and communication technology in education of psychological counselors in training. International Online Journal of Educational Sciences, 6(2), 494-509.

  • Zeren, Ş. G. (2015). Yüz yüze ve çevrimiçi psikolojik danışma: Danışanların sorunları ve memnuniyetleri. Eğitim ve Bilim, 40(182), 127- 141.

  • Zeren, Ş. G. (2017). Yüz yüze ve çevrimiçi psikolojik danışmada terapötik işbirliği: psikolojik danışman adaylarının görüşleri. Journal of Human Sciences, 14(3), 2278-2307.

  • Zilcha-Mano, S., Dinger, U., McCarthy, K. S., and Barber, J. P. (2014). Does alliance predict symptoms throughout treatment, or is it the other way around?. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 82(6), 931.

  • Zilcha-Mano, S. and Errázuriz, P. (2015). One size does not fit all: Examining heterogeneity and identifying moderators of the alliance–outcome association. Journal of counseling psychology, 62(4), 579-591.

  • Zilcha-Mano, S., Muran, J. C., Hungr, C., Eubanks, C. F., Safran, J. D., and Winston, A. (2016). The relationship between alliance and outcome: Analysis of a two-person perspective on alliance and session outcome. Journal of consulting and clinical psychology, 84(6), 484-496.

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics