Author :
Abstract
Akademik sahtekarlık öğrenciler tarafından ahlaki olmayan bir davranış olarak görülmesine rağmen sürekli yapılan bir eylemdir. Bu bağlamda öğrencilerin akademik sahtekarlığı ahlaki olmayan bir davranış olarak görmelerine rağmen bu davranışı yapmaya neden olan durumu ortaya koymak önemlidir. Bu noktada ahlaki ikilem karşımıza çıkmaktadır. Çünkü öğrenciler akademik sahtekarlık yapmanın yanlış olduğunu kabul etmekte ancak bu davranışı yapıp yapmama noktasında ahlaki ikilemde kaldığında davranışı yapma eğilimindedir. Bu araştırmanın amacı üniversite öğrencilerinin ahlaki ikilemde kalındığında bireylerin kullandığı etik türlerini ortaya çıkaran etik liderlik puanlarının akademik sahtekarlık puanlarını yordama düzeyini belirlemektir. İlişkisel desende tasarlanan araştırmaya kolay ulaşılabilir örnekleme yöntemi ile belirlenmiş 519 öğrenci katılmıştır. Öğrencilerin akademik sahtekarlık düzeylerini ölçmek için Eminoğlu ve Nartgün (2009) tarafından geliştirilen 22 madde ve (i) kopya çekme eğilimi, (ii) ödev, proje gibi çalışmalarda sahtekarlık eğilimi-genel, (iii) araştırma yapma ve raporlaştırma sürecinde sahtekarlık eğilimi ve (iv) atıflara yönelik sahtekarlık eğilimi olmak üzere dört boyuttan oluşan Akademik Sahtekarlık Eğilimi Ölçeği; öğrencilerin ahlaki ikilemde kaldıklarında kullandıkları karar verme stillerini ölçmek için Langlois, Lapointe, Valois ve de Leeuw (2014) tarafından geliştirilen 23 madde ve (i) bireyi önemseme, (ii) eleştiri etiği ve (iii) adalet etiği olmak üzere 3 faktörden oluşan Etik Liderlik Ölçeği kullanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre ahlaki ikilemde kalan öğrencilerin kullandıkları etik türler ile akademik sahtekarlık arasında anlamlı ilişkilerin olduğu ve öğrencilerinin etik liderlik stillerinin akademik sahtekarlığı yordadığı saptanmıştır.
Keywords
Abstract
Although academic dishonesty is seen as an immoral behavior by students, it is an ongoing action. In this context, it is essential to reveal the situation that causes this behavior, although students see academic dishonesty as an immoral behavior. At this point, we encounter with the concept of moral dilemma. Since students actually accept that academic dishonesty is wrong, however they tend to show academic dishonest behavior when they are in a moral dilemma about whether to do this behavior. The aim of this study is to determine the level of regression of ethical leadership points that reveal the types of ethics used by individuals in the ethical dilemma to the academic dishonesty scores of of university students. The study was designed in relational design and 519 students were selected by using random sampling method. Academic Dishonesty Tendency Scale which includes 22 items and four factors as (i) tendency towards cheating, (ii) dishonesty tendency at studies as homework, project, etc.–common, (iii) dishonesty tendency at research and process of write up, and (iv) dishonesty tendency towards reference was developed by Eminoğlu and Nartgün (2009) to measure the level of academic dishonesty of students and Ethical Leadership Scale which includes 23 items and three factors as (i) ethic of care, (ii) ethic of critique, and (iii) ethic of justice developed by Langlois, Lapointe, Valois and de Leeuw (2014) was used to measure the decision-making styles that students use when they are in a moral dilemma. According to the findings, there is a significant relationships between the styles used by the students who are in moral dilemma and academic dishonesty and it is found that ethical leadership is a significant predictor of academic dishonesty tendency.
Keywords
- Ahmed, K. (2018). Student perceptions of academic dishonesty in a private middle eastern university, Higher Learning Research Communications, 8(1).
- Akpınar Dellal, N., Yönet, H., & Akın, E. B. (2017). Üniversite kimliği ve akademik sahtekârlık: Yabancı dil öğretmen adaylarının akademik sahtekârlığa ilişkin tutumları. N. Akpınar Dellal & M. V. Coşkun (Edt.), Bilimde etik ve demokratik eğitim içinde (ss.79-94). Türkiye: Lambert Academic Publishing
- Aluede, O., Omoregie, E. O. & Osa-Edoh, G. I. (2006). Academic dishonesty as a contemporary problem in higher education: How academic advisers can help. Reading Improvement, 43(2), 97-106.
- Baird, J. S., Jr. (1980). Current trends in college cheating. Psychology in the Schools, 17(4), 515-522.
- Bandura, A. (1990). Selective activation and disengagement of moral control. Journal of Social Issues, 46(1), 27–46.
- Bonjean, C. M., & McGee, R. (1965). Scholastic dishonesty among undergraduates in differing systems of social control. Sociology of Education, 38(2), 127-137.
- Brown, B. S. & Weible, R. (2006). Changes in academic dishonesty among MIS majors between 1999 and 2004. Journal of Computing in Higher Education, 18(1):116-134.
- Büyükgöze, H. (2017). Öğretmen adaylarının akademik sahtekarlık eğilimlerinde öz-yeterlik ve akademik kontrol odağının rolü. Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15(1), 801-822.
- Caldwell, C., Shapiro, J. P., & Gross, S. J. (2007). Ethical leadership in higher education admission: Equality vs. equity. Journal of College Admission, 195, 14-19
- Chapman, K. J., Davis, R., Toy, D. & Wright, L. (2004). Academic integrity in the business school environment: I'll get by with a little help from my friends. Journal of Marketing Education, 26(3), 236- 249.
- Colnerud, G. & Rosander, M. (2009). Academic dishonesty, ethical norms and learning. Assessment and Evaluation in Higher Education, 34(5), 505-517.
- Cranston, N., Ehrich, L. C., & Kimber, M. (2006). Ethical dilemmas: the “bread and butter” of educational leaders' lives. Journal of Educational Administration, 44(2), 106-121.
- Crowne, D. P., & Marlowe, D. (1964). The approval motive. New York: Wiley.
- Çankaya, İ. & Çanakçı H. (2011). Sınıf Öğretmenlerinin Karşılaştıkları İstenmeyen Öğrenci Davranışları ve Bu Davranışlarla Başa Çıkma Yolları. Electronic Turkish Studies, 6(2), 307-316.
- Davis, S. F., Grover, C. A., Becker, A. H., & McGregor, L. N. (1992). Academic dishonesty: Prevalence, determinants, techniques, and punishments. Teaching of Psychology, 19(1), 16-20.
- Ehrich, L. C., Cranston, N. & Kimber, M. (2005). Academic managers and ethics: A question of making the right decision. Higher education in a changing world: 28th HERDSA Annual Conference, Sydney, Australia.
- Eminoğlu, E. (2008). Üniversite öğrencilerinin akademik sahtekarlık eğilimlerinin ölçülmesine yönelik bir ölçek geliştirme çalışması. (Unpublished master’s thesis). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
- Eminoğlu, E., & Nartgün, Z. (2009). Üniversite öğrencilerinin akademik sahtekarlık eğilimlerinin ölçülmesine yönelik bir ölçek geliştirme çalışması. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 6(1), 215240.
- Ersoy, A. & Özden M. (2011). Öğretmen adaylarının ödevlerinde internetten intihal yapmalarında öğretim elemanının rolüne ilişkin görüşleri. İlköğretim Online, 10(2), 608-619.
- Festinger, L. (1962). A theory of cognitive dissonance. Stanford, CA: Stanford University Press
- Fosgaard, T. R., Hansen, L. G., & Piovesan, M. (2013). Separating Will from Grace: An experiment on conformity and awareness in cheating. Journal of Economic Behavior & Organization, 93, 279-284.
- Gay, L. R., Mills, G. E. & Airasian, P. (2009). Educational research: competencies for analysis and applications. New Jersey: Pearson.
- Graves, S. M., & Austin, S. F. (2008). Student cheating habits: A predictor of workplace deviance, Journal of Diversity Management, 3(1), 15-22.
- Gross, E. R. (2011). Clashing values: Contemporary views about cheating and plagiarism compared to traditional beliefs and practices. Education, 132(2), 435-440.
- Gümüşgül, O., Üstün, Ü.D., Işık, U. & Demirel, D.H. (2013). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin akademik sahtekarlık eğilim düzeylerinin değerlendirilmesi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 11(2), 131-138.
- Hançer, A. H. (2017). Fen bilgisi öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleğine yönelik tutumlarının akademik sahtekarlık eğilimleri üzerindeki etkisi. Electronic Turkish Studies, 12(6), 387-402.
- Hatcher, W. S. (1998). Love, power, and justice: The dynamics of authentic morality, Wilmette, IL.: Bah{'í Pub. Trust.
- Hetherington, E. M., & Feldman, S. E. (1964). College cheating as a function of subject and situational variables. Journal of Educational Psychology, 55(4), 212-218.
- Houston, J. P. (1976). The assessment and prevention of answer copying on undergraduate multiple- choice examinations. Research in Higher Education, 5(4), 301-3 11.
- Ikupa, J.C.B. (1997). Causes and cure of examination malpractises. The Business Adminstrator, 1 (1):38-39.
- Isserman, M. (2003). Plagiarism: A lie of the mind. Chronicle of Higher Education, 49 (34): B12.
- Johnson, C. D., & Gormly, J. (1971). Achievement, sociability, and task importance in relation to academic cheating. Psychological Reports, 28(1), 302.
- Jones, T. M. (1991). Ethical decision making by individuals in organizations: An issuecontingent model. Academy of Management Review, 16(2), 366-395.
- Kelly, J. A., & Worrell, L. (1978). Personality characteristics, parent behaviors, and sex of the subject in relation to cheating. Journal of Research in Personality, 12, 179- 188.
- Kıral, B & Saracaloğlu, S. (2018). Akademik sahtekarlık eğilimi ile olumsuz değerlendirilme korkusu arasındaki ilişki. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1), 323-359.
- Kolker, R. (2012). Cheating upwards. New York, 45(30), 34-99.
- Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
- Küçüktepe E. S. & Küçüktepe C. (2012). Tarih öğretmeni adaylarının kopya çekme eğilimlerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(1), 115-125.
- Langlois, L. (2011). The anatomy of ethical leadership: To lead our organizations in a conscientious and authentic manner. Edmonton: Athabasca University Press.
- Langlois, L., & Lapointe, C. (2010). Can ethics be learned? Results from a three-year action-research Project. Journal of Educational Administration, 48(2), 147-163.
- Langlois, L., Lapointe, C., Valois, P., & de Leeuw, A. (2014). Development and validity of the ethical leadership questionnaire. Journal of Educational Administration, 52(3), 310-331.
- Lapointe, C., Langlois, L., Valois, P., Aksu, M., Arar, K. H., Bezzina, C., ... & Oplatka, I. (2016). An ınternational cross-cultural validation of the Ethical Leadership Questionnaire (ELQ), International Studies in Educational Administration (Commonwealth Council for Educational Administration & Management (CCEAM)), 44(2), 55-76.
- McCabe, D. L., & Trevino, L. K. (1997). Individual and contextual influences on academic dishonesty: A multicampus investigation. Research in Higher Education, 38(3), 379-396.
- McCabe, D. L.,Trevino, L. K. & Butterfield, K. D. (2001). Cheating in academic institutions: A decade of research. Ethics ve Behavior, 11(3), 219-232.
- McMillan, J. H., & Schumacher, S. (2006). Research in education: Evidence-based inquiry, Pearson Higher Ed.
- Memduhoğlu, H. B., & Tayiz, V. (2016). Eğitim fakültesi öğrencilerinin akademik sahtekarlık eğilimlerinin değerlendirilmesi. 15. Uluslararası Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu Tam Metin Bildiriler Kitabı, 629-639.
- Odabaşı, H. F., Birinci, G., Kılıçer, K., Şahin, M.C., Akbulut, Y., Şendağ, S. (2007). Bilgi iletişim teknolojileri ve internetle kolaylaşan akademik usulsüzlük. Sosyal Bilimler Dergisi, 7(1), 503-518.
- Ömür, Y. E., Aydın, R., & Argon, T. (2014). Olumsuz değerlendirilme korkusu ve akademik sahtekarlık. Eğitim ve İnsani Bilimler Dergisi: Teori ve Uygulama, 5(9), 131-149.
- Park, C. (2003). In other (people’s) words: plagiarism by university students—literature and lessons. Assessment & Evaluation in Higher Education, 28(5), 471-488.
- Pavela, G. (1978). Judicial review of academic decisionmaking after Horowitz. NOLPE School Law Journal, 8(1), 55-75.
- Shapiro, J. P. & Hassinger, R. E. (2007). Using case studies of ethical dilemmas for the development of moral literacy: Towards educating for social justice. Journal of Educational Administration, 45(4), 451-470.
- Starratt, R.J. (1991). Building an ethical school. Educational Administration Quarterly, 27(2), 185-202.
- Stephens, J. M. (2017). How to cheat and not feel guilty: Cognitive dissonance and its amelioration in the domain of academic dishonesty. Theory Into Practice, 56(2), 111-120.
- Stephens, J. M., Young, M. F., & Calabrese, T. (2007). Does moral judgment go offline when students are online? A comparative analysis of undergraduates’ beliefs and behaviors related to conventional and digital cheating. Ethics & Behavior, 17(3), 233-254.
- Strike, K. A., Haller, E. J. & Soltis, J. F. (1998). The ethics of school administration. NewYork: Teachers College Press.
- Sykes, G. M., & Matza, D. (1957). Techniques of neutralization: A theory of delinquency. American Sociological Review, 6(22), 664–670.
- Taşgın, A., Kıncal, R. Y., Küçükoğlu, A., & Ozan, C. (2019). Öğretmen adaylarının kopya çekmeye ilişkin tutumları ile akademik sahtekarlık eğilimleri arasındaki ilişki. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 9(2), 608-639.
- Treviño, L. K. (1986). Ethical decision making in organizations: A person-situation interactionist model. Academy of Management Review, 11(3), 601-617.
- Vartiainen, T. & Siponen, M. T. (2002). A study of moral problems in computer usage and its implications for computer ethics education. In Proceedings of the Sixth Pacific Asia Conference on Information Systems (PACIS‐ 2002) http://www.pacis-net.org (Erişim Tarihi: 11.07.2019).
- Weiner, B. (1985). An attributional theory of achievement motivation and emotion. Psychological Review, 92(4), 548-573.
