Author :
Abstract
Birinci Dünya Savaşı’nın beklenenden uzun sürmesi Osmanlı Devleti’ni ekonomik, siyasi, askeri ve toplumsal açıdan zor duruma düşürmüştür. Savaşın son yılı İttihat ve Terakki Hükümeti istifa etmiş, üstelik Talat Paşa, Cemal Paşa, Enver Paşa gibi önemli isimler yurtdışına kaçmıştır. Cephelerde Osmanlı askerlerinin mevcutları iyice erimiştir. Bununla birlikte Irak, Suriye cephelerinde olduğu gibi cephelerden yenilgi haberleri artmaya başlamıştır. Bir yanda enflasyonist hareketler artarken diğer yanda toplumsal hayatta değişimler ve dönüşümler yaşanmıştır. Yaşanan bu sorunlar nedeniyle Osmanlı Devleti savaşı sona erdirmek için çareler aramaya başlamıştır. Başlangıç itibariyle doğrudan barış görüşmelerine başlamak yerine bunu müttefikleri aracılığı ile yapmak istemiştir. Bu amaçla öncelikle İspanya aracılığı ile Amerika’yla görüşmeler yapmış sonrasında da Fransa ve İngiltere ile temaslarda bulunmuştur. Uzun süren temaslar neticesinde Osmanlı Devleti’nin neredeyse umudunu kaybetmeye başladığı bir dönemde General Towsend’in yardımları neticesinde İngiltere ile barış görüşmelerine başlanmıştır. Fakat Mütareke görüşmelerine başlanması öncesi ve sonrasıyla Osmanlı Devleti’nde ciddi siyasi krizlere neden olmuştur. Özellikle barış görüşmelerine kimin gideceği hususunda tartışmalar yaşanmıştır. Ahmet İzzet Paşa, Nureddin Paşa, Erkan-ı Harbiye Reisi Sadullah ve Hariciye müsteşarı Reşat Hikmet Bey’i göndermek istediğini söylemiştir. Fakat Padişah, asker göndermenin doğru olmayacağını, birbirinin kanını dökmüş kimselerin barış yapma konusunda başarısız olacağı gerekçesi ile bu isimlerin gönderilmemesini belirtmiştir. Padişah, Damat Ferit Paşa’nın gitmesini önerirken Sadrazam Ahmet İzzet Paşa bu isme kesinlikle karşı çıkmıştır. Damat Ferit Paşa’nın gönderilmesini meclis de istememiştir. Meclis birinci murahhas olarak Bahriye nazırı Rauf Bey’in gönderilmesini istemiştir. Meclisin ve Ahmet İzzet Paşa’nın desteği ile görüşmelere Rauf Bey gitmiştir. Çalışmamızda Mondros Mütarekesi’nin imzalanma sürecinde Osmanlı Devleti’nde yaşanan siyasi gelişmeler, meselenin perde arkası ele alınmıştır.
Keywords
Abstract
The fact that the First World War lasted longer than expected made the Ottoman State economically, politically, militarily and socially difficult. The Union and Progress Government resigned in the last year of the war, and important names such as Talat Pasha, Cemal Pasha and Enver Pasha fled abroad. The presence of Ottoman soldiers on the fronts has been reduced. Nevertheless, as with the Syrian fronts, defeat news started to increase from the fronts. On the one hand, while inflationary movements increased, on the other hand, changes and transformations occurred in social life. Due to these problems, the Ottoman Empire started to look for remedies to end the war. He initially wanted to do this through his allies, rather than directly start peace talks. For this purpose, he made negotiations with America first through Spain and then made contacts with France and England. As a result of the prolonged contacts, peace negotiations with England started as a result of the aid of General Towsend in a period when the Ottoman Empire almost started to lose hope. However, before and after the Armistice negotiations started, it caused serious political crises in the Ottoman State. There have been discussions especially about who will go to peace talks. He said that he wanted to send Ahmet Izzet Pasha, Nureddin Pasha, Erkan-i Harbiye Chief Sadullah and Undersecretary Reşat Hikmet Bey. However, the Sultan stated that sending soldiers would not be correct, and that those who shed each other's blood would fail to make peace, not to send these names. While the Sultan suggested that Damat Ferit Pasha go, Grand Vizier Ahmet Izzet Pasha absolutely opposed this name. The Assembly did not want Damat Ferit Pasha to be sent either. The Assembly requested that the Minister of the Navy, Rauf Bey, be sent as the first executive director. Rauf Bey went to the negotiations with the support of the Assembly and Ahmet Izzet Pasha. In our study, the political developments in the Ottoman State during the signing of the Mondros Armistice and the behind-the-scenes issue were discussed.
