KUZEY KIBRIS TÜRK CUMHURİYETİ EĞİTİM DENETİMİNDE YAŞANAN PROBLEMLERE İLİŞKİN EMEKLİ YÖNETİCİ ve DENETMEN GÖRÜŞLERİ
Author :
Abstract
Bu araştırmanın temel amacı, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti eğitim denetiminde yaşanan problemleri emekli yönetici ve denetmen görüşleriyle belirlemektir. Araştırma nitel bir araştırma olup fenomenoloji modelindedir. Çalışma grubunu, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Milli Eğitim ve Kültür Bakanlığı’na bağlı olarak çalışıp emekli olan dört yönetici ve altı denetmen oluşturmaktadır. Veriler standartlaştırılmış açık uçlu görüşme aracılığıyla toplanmıştır. Görüşmede yer alacak sorular kapsamlı literatür taraması sonucunda ve eğitim yönetimi ve denetimi alanında uzman görüşleri alınarak hazırlanmıştır. Elde edilen verilerin çözümlenmesinde betimsel analiz yöntemi kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nde eğitim denetimi yapısının yetersiz bulunarak, beklenen yararı sağlamamakta, denetimin mevcut haliyle eğitim süreçlerini destekleyici bir niteliğine sahip değil; eğitim denetiminde belirli bir kriterlerden yoksun; var olan uygulamaların şeffaflık ilkesine aykırı bir biçimde paydaşlardan ve araştırmacılardan gizleniyor oluşu denetlenen öğretmen ve yöneticilerde yalnızca kontrol ediliyor algısı uyandırmakta; denetmen yetersizliğinden dolayı denetimler yalnızca aday ve yeni atanmış öğretmenlerle kısıtlı kalmakta; uzun yıllar görev yapmakta olan öğretmenler, bakanlık soruşturmaları dışında gözlem yapılıp denetlenememektedir. Dolayısıyla, mevcut uygulamalarla eğitim denetiminden beklenen pozitif etki elde edilememekte ve bunun sonucunda denetim, eğitim–öğretim süreçlerine gereken katkıyı sağlayamamaktadır. Bu araştırmada denetmenler ve yöneticiler ortak olarak eğitim ve denetim sisteminin ivedilikle güncellenerek, denetim sisteminin çoklu denetim yapısına uyarlanması gerektiğini belirtmişler ancak beklenen değişikliklerin olacağına inanmadıkları görüşüne ulaşılmıştır.
Keywords
Abstract
The main purpose of this research is to specify the existing problems on educational supervision in Turkish Republic of Northern Cyprus with views of the retired administrators and supervisors. This is a qualitative research in the phenomenology style. The participants of the research are four retired administrators and six retired supervisors who have worked within the Ministry of Education and Culture in Turkish Republic of Northern Cyprus. Standardized open-ended interview questions was conducted as the data collection tool. The questions asked in the interview have been prepared as a result of comprehensive literature review and views of specialists in educational administration and supervision. Interpretive analysis technique was used in analysis of data obtained in research. According to the research results, the positive effect expected from education supervision has not been obtained due to the present implementations in Turkish Republic of Northern Cyprus and as a result of this supervision cannot provide the necessary contribution to the education-instruction process. In this research supervisors and administrators collectively indicated the necessity of urgent update in education and supervision system and the requirement of to multiple-supervision in the education supervision system. However, the study reached to the conclusion of discredit of supervisors and administrators towards the expected alteration.
Keywords
- Aküzüm, C. ve Özmen, F. (2013). Eğitim Denetmenlerinin Rollerini Gerçekleştirme Yeterlikleri Bir Meta-Sentez Çalışması. Ekev Akademi Dergisi, 17 (56), 97-120.
- Ateş, A. (2014). Milli Eğitim Müfettişlerinin Rehberlik Rollerini Gerçekleştirme Düzeylerine Ilişkin Ilkokul ve Ortaokul Öğretmenlerinin Algıları. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Fatih Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eğitim Yönetimi, Teftişi, Planlaması ve Ekonomisi Anabilim Dalı. İstanbul.
- Aypay, A. (2015). Eğitim Politikası. (1. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
- Bayraktar, B. (2014). Meslek Liselerindeki Yöneticilerin Eğitim Denetimi Uygulamalarına Ilişkin Görüşleri. Yüksek Lisans Tezi. Zirve Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Yönetimi, Teftişi, Planlaması ve Ekonomisi Bilim Dalı. Gaziantep.
- Bilge, E. (2014). İlkokul Müdürlerinin Ders Denetimleri ile Ilgili Öğretmen Görüşleri. Yüksek Lisans Tezi. Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Aydın.
- Büyüköztürk, Ş.; Çakmak, E.K.; Akgün, O.E.; Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2011). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. (10. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
- Can, N. (2004). İlköğretim Kurumlarının Denetimi ve Sorunları. Milli Eğitim Dergisi, 31 (161), 112-122.
- Davut, B. (2017). İlkokul Müdürlerinin Ders Denetimlerine İlişkin Öğretmen Görüşleri (KKTC örneği). Yayınlanmamıs ̧ yüksek lisans tezi. Girne Amerikan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitu ̈sü Eğitim Yönetimi ve Denetimi Yüksek Lisans Programı. KKTC, Girne.
- Denizer, N. (2016). Okul Müdürlerinin Kişisel İnisiyatif Alma Düzeylerinin Algılanan Örgüt Sağlığı ile İlişkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Girne Amerikan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitu ̈su Eğitim Yönetimi ve Denetimi Yüksek Lisans Programı. KKTC, Girne.
- Deveci, A. (2011). Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti, Türkiye ve İngiltere’deki Eğitim Denetim Sistemlerinin Karşılaştırılması. Yayınlanmamış yükseklisans tezi. Girne Amerikan Üniversitesi, Sosyal ve Fen BilimleriEnstitüsü, Eğitim Yönetimi ve Denetimi Anabilim Dalı. KKTC, Girne.
- Ehren, M.C.M. and Visscher, A. J. (2006), Towards A Theory On The Impact Of School Inspections. British Journal of Educational Studies Volume 54(1), 51-72.
- Ekinci, Z. (2012). İlköğretim Okullarının Kurum Denetiminde Karşılaşılan Sorunlara Ilişkin Denetmen ve Yönetici Görüşleri. Yüksek lisans tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Yönetimi ve Denetimi Anabilim Dalı. Bolu.
- Eren, E. (2015). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi. (15. Baskı). İstanbul: Beta Yayın.
- Hatipoğlu, G. ve Ordu, A. (2019). Singapur, Litvanya, Dominik Cumhuriyeti İle Türkiye Eğitim Denetimi Sistemlerinin Karşılaştırılması. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (49), 102-129.
- Jaffer, K. (2010). School İnspection and Supervision in Pakistan: approaches and issues. Prospects Journal, 40(3), 375-392.
- Johnson, B. and Christensen, L. (2014). Eğitim Araştırmaları – Educational Research. (Çev. Akdag ̆ ve ark.). (4. Baskı). Ankara: Eğiten Kitap Yayınları.
- İnal, A. (2008). İlköğretim Okullarında Yapılan Denetimlerde Müfettişlerin Tutum ve Davranışlarının Öğretmenler Tarafından Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi. Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul.
- Karahanoğlu, S. (2015). KKTC Eğitim Sistemindeki Güncel Sorunların Öğretmen Go ̧lerine Göre Deg ̆erlendirilmesi. Tezsiz yüksek lisans bitirme projesi. Yakın Doğu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Yönetimi Denetimi Ekonomisi ve Planlaması Anabilim Dalı. KKTC, Lefkoşa.
- Kılıç, A.; Aslanargun, E. ve Arseven, Z. (2013). Eg ̆itim Denetmenlerinin Rehberlik, Denetim, İnceleme ve Soruşturma Görevlerine Yönelik Bir Olgubilim Araştırması. Milli Eğitim Dergisi, 197, 5-24.
- Koşar, S. ve Buran, K. (2019). Okul Müdürlerinin Ders Denetim Faaliyetlerinin Öğretimsel Liderlik Bağlamında İncelenmesi. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, 7(3), 1232-1265.
- Kurt, S. (2009). İlköğretim Kurumlarındaki Yöneticilerin Denetleme Faaliyetlerine İlişkin Yönetici Görüşlerinin Değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, Trakya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Edirne.
- Manolova, O. (2011). Mesleki Etik İlkelere İlişkin Türkiye ve Moldova’daki İlkög ̆retim Okulu
- Manolova Yalçın, O. ve Ayan, M. (2020). KKTC, Türkiye ve İsveç Eğitim Denetimi Sistemlerinin Karşılaştırılmalı Olarak İncelemesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 9(1), 12-26.
- Maya, İ. ve Yılmaz, A. (2017). Eğitim Denetimi Sistemleri Bakımından PISA’da Başarı Gösteren Bazı Ülkeler ile Türkiye’nin Karşılaştırılması. Turkish Studies, 12(3) (Sosyal Bilimler), 467-492.
- Memduhoğlu, H. B. (2012). Öğretmen, Yönetici, Denetmen ve Öğretim Üyelerinin Görüs ̧lerine Göre Türkiye’de Eg ̆itim Denetimi Sorunsalı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi 12(1), 135156.
- Özten, İ. ve Hoşgörür, V. (2019). Çek Cumhuriyeti, İngiltere, Finlandiya ile Türkiye Eğitim Denetimi Sistemlerinin Karşılaştırılması. Milli Eğitim Dergisi, 48(222), 59-81.
- Pandey, S.C. and Patnaik, S. (2014). Establishing Reliability and Validity in Qualitative Inquiry: A Critical Examination. Jharkhand Journal of Development and Management Studies XISS, 12(1), 57435753.
- Pastırmacıoğlu, Ö. (2005). Öğretmen Teftişine Yönelik Karşılaştırmalı Değerlendirme. Yüksek lisans tezi. Yakındoğu Üniversitesi, Eg ̆itim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Yönetimi Denetimi Planlaması ve Ekonomisi Anabilim Dalı. KKTC, Lefkoşa.
- Plowright, D. (2007). Self – Evaluation and OFSTED İnspection: Developing an İntegrative Model of School İmprovement. Educational Management Administration & Leadership, 35(3), 373-393.
- Taymaz, H. (2015). Eğitim Sisteminde Teftiş: Kavramlar – İlkeler – Yöntemler. (11. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
- Tonbul, Y. ve Baysülen, E. (2017). Ders Denetimi ile İlgili Yönetmelik Değişikliğinin Maarif Müfettişlerinin, Okul Müdürlerinin ve Öğretmenlerin Görüşleri Açısından Değerlendirilmesi. İlköğretim Online, 16(1), 299-311.
- Yıldırım, A. ve S ̧ek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (8. Baskı). Ankara: Sec Yayıncılık.
- Weis, L. (1985). Excellence and Student Class, Race and Gender Cultures, Excellence in Education. Altbach, P.G., Kelly, P.G ve Weis, L. (Ed.). New York: Prometheus Books.
