Author :
Abstract
Bu araştırmanın amacı, coğrafî bakış açısıyla, toprakların mülkiyet bakımından ülkelere göre nasıl bir dağılım gösterdiğini belirlemek ve söz konusu dağılımın sonuçları kapsamında önerilerde bulunmaktır. Bu amaç kapsamında ILC, FAO, RRI gibi küresel kurumların verileri incelenerek tablo, grafik haline dönüştürülmüş ve toprak mülkiyetinin mekânsal dağılışını gösteren haritalar hazırlanmıştır. Çalışmada betimsel yöntem kullanılmıştır. Bu çalışmada geçmişten günümüze toprak mülkiyetinin evrimi genel olarak ele alınmış, özellikle Gini Toprak Endeksine göre küresel ölçekte toprak mülkiyeti değerlendirilmiş, Gini Toprak Endeksi ile İnsani Gelişmişlik Endeksi karşılaştırılmıştır. Bunlar yanında küçük çiftçilerin ve küçük çiftliklerin küresel olarak dağılımı ve yerli halkın-yerel toplulukların mülkiyet durumu irdelenmiştir. Devamında Türkiye’de toprak mülkiyet yapısı genel olarak değerlendirilmiş, çalışmanın bütününü desteklemesi açısından Dünyada ve Türkiye’de toprak reformu uygulamalarına örnekler verilmiştir. Yerleşik yaşamdan günümüze, iktidarı ve hiyerarşik sistemi elinde tutan yerel ve küresel güçler, yeniden üretilemeyen en önemli doğal kaynak olan toprakları sahiplenmiş ve rant kaynağı olarak görmüştür. Günümüzde toprak mülkiyeti gelirden de daha eşitsiz bir şekilde dağılmıştır. Toplam 110 ülkeden elde edilen veriler, toprak mülkiyetinin genellikle zenginlerin elinde olduğunu göstermektedir. Yeryüzünde açlıkla mücadele eden hanelerin yarısı küçük toprak sahibi iken, % 20’si ise topraksızdır. 64 ülkede yürütülen bir çalışmada, toplam arazilerin % 82’sinin hükümetler ve özel girişimcilerin hâkimiyetinde olduğu ifade edilmektedir. Özellikle Latin Amerika’da milyonlarca küçük çiftçi, büyük toprak sahiplerinin gücü yüzünden mağdur olmakta ve bazen arazileri işgal etmektedirler. Bu göstergeler, küresel-yerel hegemonik güçlerin toprakları adeta zapt ettiğini ifade etmektedir. Üzerinde yaşayan yerel toplulukları dikkate almayan bu toprak mülkiyet düzeni, gıda, orman, su vb. krizlerinin tetiklenmesine ve etki alanlarının genişlemesine neden olabilecektir. Küresel ölçekte, toprakların % 25’inin degrade olması da söz konusu toprak mülkiyet düzeninin ivedilikle değişmesi gerektiğini ifade etmektedir. Bu çerçevede toprağı işleyen yerel halklar ve topluluklar arasında küresel işbirliği geliştirilmeli, yerel kaynakların potansiyeline uygun şekilde kullanılabilmesi için gerekli sübvansiyonlar yapılmalı, küçük çiftçiler korunmalıdır. Bunun yanında, ülkeler kendi bağımsız tarım ve gıda politikalarını oluşturmalarıdır. Özetle bütüncül bakış açısına sahip tarım reformları çerçevesinde toprakların adil ve eşit bir biçimde dağıtılmasına, toplulaştırılmasına (belirli ellerde değil) özen gösterilmeli, küresel ve ulusal örgütlenmelerle küresel şirketlerin küçük çiftçileri ve yerli üretimi yok etmesinin önüne geçilmelidir. Bu çalışmanın eleştirel coğrafya ve siyasi coğrafya literatürüne katkı sağlaması temennimizdir.
Keywords
Abstract
Aim of this study is to determine, in geographical perspective, how lands show distribution according to countries in property and make suggestions within scope of results of this distribution. Data of global organizations such as ILC, FAO and RRI were examined, converted into table, plotted and maps which showed spatial distribution of land property were prepared. We used descriptive method in the study. In this study, the evolution of land ownership from the past to the present has been discussed in general, especially the land ownership was evaluated on a global scale according to the Land Gini Index (LGI), and the LGI was compared with the Human Development Index. In addition, the global distribution of small farmers-small farms and the ownership status of indigenous people-local communities were examined. Later on, land ownership structure in Turkey was considered, in general, and examples of land reform implementations in Turkey and in the world were given in terms of supporting the whole of the work. Local&global forces that have held the power and hierarchical system, from the settled life to the present, laid claims to lands in the position of the most important natural resource which is irreproducible, and they saw lands as source of the unearned income. Today, land property has distributed in a more unequal way than income. Data from 110 countries show it is at hands of the rich in general. While half of households struggling with starvation are smallholder farmers, 20% have no land. A study conducted in 64 countries states 82% of total lands are at hands of governments and private entrepreneurs. Particularly, millions of small farmers in Latin America suffer from large landowners and sometimes they occupy lands. These results show global-local hegemonic powers virtually seized lands. This land property order disregarding local communities can cause crises of food, forest, water to be triggered and their spheres of influence to expand. On global scale, that 25% of lands become degraded states the said land property order should change urgently. Within this scope, global collaboration between local people and communities cultivating the land should be developed; the needed subsidies should be provided so that local resources can be used in a suitable way for their potential and small farmers be protected. In addition, countries should establish their own independent agricultural&food policies. In summary, within the framework of agricultural reforms with a holistic perspective, attention should be paid to the fair and equal distribution and consolidation of lands (not in certain hands), and through global and national organizations, small farmers-domestic production should be prevented from destroying by global companies. We hope that this study will contribute to the critical geography and political geography literature.
Keywords
- Akova, S.B. (2014). Tarım Coğrafyası. İstanbul: İ.Ü. AUZEF Yayınları.
- Albertus, M., Brambor, T. and Ceneviva, R. (2018). Land Inequality and Rural Unrest: Theory and Evidence from Brazil. Journal of Conflict Resolution, 62(3): 557-596.
- Altun, M.N. (2019). Eski FARC liderleri yeniden silahlanıyor. Erişim Tarihi: 11.09.2019, https://www.aa.com.tr/tr/dunya/eski-farc-liderleri-yeniden-silahlaniyor/1568402
- Arias, L.G. (2018). Planning Limitations, Contradictions and New Perspectives for Rural and Territorial Development in Colombia, Unpublished PhD Thesis, DAStU - Dipartimento Architettura e Studi Urbani Politecnico di Milano, Urban Planning, Design and Policy XIXth cycle, Milano.
- Atalay, İ. (2004). Doğa Bilimleri Sözlüğü. İzmir: Meta Basımevi.
- Atauhene, B. (2011). South Africa’s Land Reform Crisis: Eliminating The Legacy of Apartheid. Foreign Affairs, 90 (4): 121-129.
- Avcı, M. ve Aşık, Ş. (1999). Arazi Toplulaştırması. İzmir: E.Ü. Ziraat Fak. Yay. Ders Notları: 60/1, E.Ü. Ziraat Fakültesi Ofset Basımevi.
- Avcıoğlu, D. (1969). Türkiye’nin Düzeni (Dün, Bugün, Yarın). Ankara: Bilgi Yayınevi.
- Ayaz, H. ve Gümüş, C. (2016). Türkiye’de Orman Mülkiyeti, Yaşanan Sorunlar ve Çözüm Önerileri. KAREN Karadeniz Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 2 (2): 212-236.
- Bai, Z.G, Dent, D.L., Olsson, L. and Schaepman, M.E. (2008). Proxy Global Assessment of Land Degradation, Soil Use and Management. British Society of Soil Science, 24: 223-234.
- Bandyopadhyay, R. (1996). Global Review of Land Reform: A Critical Perspective. Economic and Political Weekly, 31 (11): 679-691.
- Barkan, Ö.L. (1980). Türkiye’de Toprak Meselesi-Toplu Eserler 1. İstanbul: Gözlem Yayınları.
- Başkaya, F. (2016). Başka Bir Uygarlık İçin Manifesto, Nasıl Üretmeli, Nasıl Tüketmeli, Nasıl Yaşamalı? İstanbul: Yordam Kitap.
- Bayar, R. (2004). Cumhuriyet Döneminde Türkiye’nin Arazi Bölünüşü ve Tarım Alanlarındaki Değişmeler. Coğrafi Bilimler Dergisi, 2 (1): 41-55.
- Birgün (2019). Marinaleda. Erişim Tarihi: 11.09.2019, https://www.birgun.net/haber/marinaleda-251053
- Bookchin, M. (2013a). Toplumsal Ekoloji ve Komünalizm (Çeviren Fuat Dara Elhüseyni). İstanbul: Sümer Yayıncılık.
- Bookchin, M. (2013b). Ekolojik Bir Topluma Doğru (Çeviren Abdullah Yılmaz). İstanbul: Sümer
- BRITANNICA (2020). History of Land Reform. Erişim Tarihi: 25.06.2020, https://www.britannica.com/topic/land-reform/History-of-land-reform
- Bulut, İ. (2006). Genel Tarım Bilgileri ve Tarımın Coğrafi Esasları (Ziraat Coğrafyası). Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
- Burkett, P. (2011). Marksizm ve Ekolojik İktisat (Çeviren Ertan Günçiner). İstanbul: Yordam Kitap.
- Cem, İ. (2009). Türkiye’de Geri Kalmışlığın Tarihi. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
- Challaye, F. (1969). Mülkiyetin Tarihi (Çeviren Turgut Aytuğ). İstanbul: Remzi Kitabevi.
- Citypopulation (2020). Marinaleda Population. Erişim Tarihi: 06.10.2020, https://www.citypopulation.de/php/spain-andalucia.php?cityid=41061
- CNNTÜRK (2016). Kolombiya'da silah bırakan FARC'ın yarım asırlık öyküsü. Erişim Tarihi: 13.03.2017, https://www.cnnturk.com/dunya/kolombiyada-silah-birakan-farcin-yarim-asirlikoykusu?page=2
- Crosby, A.W. (2004). Dünya Benimdir! Avrupa Ekolojik Emperyalizmi 900-1900 (Çeviren Bilgi Altınok). İstanbul: Kitap Yayınevi.
- Çaşkurlu, S. (2012). Küresel Gıda Krizi: Üçüncü Gıda Rejimi, Küresel Sermaye ve Gelişmekte Olan Ülkeler, Ekonomik Yaklaşım, 23 (Özel Sayı): 161-194.
- Çelik, M.A. ve Gülersoy, A.E. (2016). Kaos Ortamında (Çağında) Mekân-İnsan Etkileşimine Bütüncül Bir Bakış: Ekolojik Toplum Paradigması. FLSF (Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi), 22: 163-183.
- Davis, J. C. (2009). Taş Devrinden Bugüne Tarihimiz İnsanın Hikâyesi (Çeviren Barış Bıçakçı). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
- Deininger, K. and Brescani, F. (2001). “Mexico’s Ejido Reforms: Their Impact on The Functioning of Factor Markets and Land Access”, American Agricultural Economics Annual Meeting Chicago, II, August 5-August 8, 2001, Chicago.
- Dinler, E. ve Çalışkan, Z. (2019). Mülkiyetin Tarihsel Gelişimi Üzerine Bir Deneme, Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, 77: 421-452.
- Dinler, Z. (2008). Tarım Ekonomisi. Bursa: Ekin Kitabevi Yayınları.
- Doğan, M. (2016). Türkiye'de Tarım, Hayvancılık ve Ormancılık, Türkiye Beşeri ve Ekonomik Coğrafyası (s. 111-165) içinde. Ankara: Pegem Yayıncılık.
- Doğanay, H. (2007). Ziraat Coğrafyası. İstanbul: Aktif Yayınevi.
- Durmuş, E. ve Yiğit, A. (2014). Türkiye’nin Tarım Yöreleri ve Bölgeleri. Ankara: Nobel Akademik
- Engels, F. (2015). Ailenin, Özel Mülkiyetin ve Devletin Kökeni (Çeviren Kenan Somer). Ankara: Sol
- European Environment Agency (EEA) (2020). Proportion of Forest Land. Erişim Tarihi: 26.05.2020, https://www.eea.europa.eu/data-and-maps/figures/proportion-of-forest-land-in
- FAO (2018). FAO Data. Erişim Tarihi: 13.10.2018, www.fao.org/fileadmin/templates/ess/.../FAO.../f05.xls
- Frankema, E. (2009). The Colonial Roots of Land Inequality: Geography, Factor Endowments, or İnstitutions? Economic History Review. Oxford: Blackwell Publishing.
- Goudie, A. (2006). The Human Impact on The Natural Environment. Oxford: Blackwell Publishers.
- Gökbilgin, T. (2012). Fatih’in yaptığı toprak reformu. Erişim Tarihi: 14.10.2019, http://tayyibgokbilgin.info/wp-content/uploads/2012/12/Article-208-Text.pdf
- GRAIN (2018). GRAIN Data. Erişim Tarihi: 13.10.2018, https://www.grain.org/attachments/3014/download
- Gülersoy, A.E. (2008). Bakırçay Havzası’nda Doğal Ortam Koşulları ile Arazi Kullanımı Arasındaki İlişkiler. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
- Gülersoy, A.E. (2014). Yanlış Arazi Kullanımı. Elektronik Sosyal Bilgiler Eğitimi Dergisi, 1 (2): 49-128.
- Gülersoy, A.E. ve Girgin, M. (2017). Toprak Sömürüsünün Değişen Yüzü: Azgelişmiş ve Gelişmekte Olan Ülkelerde Arazi Kapatmaları (Arazi Satın Alımı / Kiralanması). Doğu Coğrafya Dergisi, 22 (37): 147-158.
- Gülersoy, A.E. (2019a). İnsan-Doğa İlişkiselliğinde Sürdürülebilirliğin Yeniden Düşünülmesi, Sürdürülebilir Kalkınma (s. 301-338) İçinde. İstanbul: Pegem Akademi Yayınları.
- Gülersoy, A.E. (2019b). Değişen Dünya Düzeni İçinde Türkiye. geoCED Herkes İçin Coğrafya, 2: 1-4.
- Gün, S., Dellal, İ. ve Ünüvar, İ. (2012). Türkiye’de Toprak Politikası ve Kırsal Yoksulluk. 10. Ulusal Tarım Ekonomisi Kongresi 5-7 Eylül 2012, Selçuk Üniversitesi, Konya.
- Güner, İ. ve Ertürk, M. (2005). Kıtalar ve Ülkeler Coğrafyası. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Hancox, D. (2016). Dünyaya Kafa Tutan Köy (Çeviren Ali Karatay). İstanbul: Metis Yayınları.
- Harari, Y.N. (2015). Hayvanlardan Tanrılara Sapiens İnsan Türünün Kısa Bir Tarihi (Çeviren Ertuğrul Genç). İstanbul: Kolektif Kitap.
- Harari, Y.N. (2018). 21. Yüzyıl İçin 21 Ders (Çeviren Selin Siral). İstanbul: Kolektif Kitap.
- Harvey, D. (2004). Yeni Emperyalizm: Mülksüzleştirme Yoluyla Birikim (Çeviren: Evren Mehmet Dinçer). Praksis Dergisi, 11: 23-48.
- İlin, M. ve Segal, E. (1998). İnsan Nasıl İnsan Oldu (Çeviren Ahmet Zekerya). İstanbul: Say Yayınları.
- Kanbir, Ö. (2017). Osmanlı’dan Günümüze Türkiye’de Tarım Sektörü. Beau Bassin, Mauritius: Lap Lambert Academic Publishing.
- Kaplan, A. (1997). Küresel Çevre Sorunları ve Politikaları. Ankara: Mülkiyeliler Birliği Vakfı Yayınları.
- Keyder, Ç. ve Yenal, Z. (2018). Bildiğimiz Tarımın Sonu, Küresel İktidar ve Köylülük. İstanbul: İletişim
- King, R. (2018). Land Reform a World Survey. London and New York: Routledge Taylor & Francis Group.
- Kovel, J. (2017). Doğanın Düşmanı Kapitalizmin Sonu mu, Dünyanın Sonu mu? (Çeviren Gürol Koca). İstanbul: Metis Yayınları.
- Köymen, O. (2017). Kapitalizm ve Köylülük-Ağalar, Üretenler, Patronlar (3. Baskı). İstanbul: Yordam Kitap.
- Kurmuş, O. (2012). Emperyalizmin Türkiye’ye Girişi. İstanbul: Yordam Kitap.
- Kutluay, Z.C. ve Turhan, E. (2012). Dört Nala Krize: Arazi Kapatmaları Artıyor. Express, 128: 34-35.
- Landmatrix (2017). The Online Public Database on Land Deals. Erişim Tarihi: 13.03.2017, http://www.landmatrix.org
- Loughrey, J. and Donnellan, T. (2017). Inequality and concentration in farmland size: a regional analysis for Western Europe. XV EAAE Congress, “Towards Sustainable Agri-Food Systems: Balancing Between Markets and Society” August 29th-September 1st, 2017, Parma, Italy.
- Maalouf, A. (2011). Çivisi Çıkmış Dünya, Uygarlıklarımız Tükendiğinde (Çeviren Orçun Türkay). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
- Mcglynn, M. (2016). Measuring Income Inequality in Farm States: Weaknesses of The Gini Coefficient. Omaha: Creighton University, Heider College of Business.
- McNally, D. (2013). Başka Bir Dünya Mümkün, Küreselleşme ve Antikapitalizm (Çeviren Oya Köymen).
- McNeill, W.H. (2008). Dünya Tarihi (Çeviren Alâeddin Şenel). Ankara: İmge Kitabevi.
- Montgomery, D. R. (2010). Toprak: Uygarlıkların Erozyonu (Çeviren Emel Anıl). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
- Olhan, E. (2019). Uluslararası Tarımsal Sistemler. Erişim Tarihi: 13.09.2019, https://acikders.ankara.edu.tr/pluginfile.php/16569/mod_resource/content/0/UTI%202.hafta.pdf
- Oral, N. (2013a). Türkiye’de Toprak Dağılımındaki Eşitsizlikler. Türkiye Tarımının Ekonomi-Politiği 1923- 2013 (s. 249-262) İçinde. Ankara: TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası Bursa Şubesi&NotaBene
- Oral, N. (2013b). Tarım ve Gıdada Çokuluslu Şirketlerin Egemenliği. Türkiye Tarımının Ekonomi-Politiği 1923-2013 (s. 159-200) İçinde. Ankara: TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası Bursa Şubesi&NotaBene Yayınları.
- Oran, B. (2000). Küreselleşme ve Azınlıklar. Ankara: İmaj Yayınevi.
- Önal, N.E. (2012). Anadolu Tarımının 150 Yıllık Öyküsü. İstanbul: Yazılama Yayınevi.
- Özuğurlu, M. (2013). Küçük Köylülüğe Sermaye Kapanı, Türkiye’de Tarım Çalışmaları ve Köylülük Üzerine Gözlemler. Ankara: NotaBene Yayınları.
- Reyhan, H. (2012). Ekolojik Emperyalizm. Ankara: Alter Yayıncılık.
- Reyhan, H. (2014). Ekolojik Emperyalizm Kuramına Giriş: Biyopolitik Bir Kavramsallaştırma. Sosyal Çevre Bilimleri (s. 491-525) İçinde. Ankara: Siyasal Kitabevi.
- RIGHTS and RESOURCE (2018). Rights and Sources Data. Erişim Tarihi: 13.10.2018, https://rightsandresources.org/en/#.XGS0KlUzbIU
- Ritzer, G. (2010). Küresel Dünya (Çeviren Melih Pekdemir). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- SOIL ATLAS. (2015). Soil Atlas: Facts and Figures About Earth, Land and Fields. Potsdam-Germany: Heinrich-Böll-Stiftung, Institute for Advanced Sustainability Studies.
- Sunar, L. (2018). Sosyal Tabakalaşma: Kavramlar, Kuramlar ve Temel Meseleler. Ankara: Nobel Akademik
- Tekeli, İ. (2018). İzmir İli/Kenti İçin Bir Tarımsal Gelişme ve Yerleşme Stratejisi. İzmir: İzmir Büyükşehir Belediyesi Akdeniz Akademisi-İzmir Büyükşehir Belediyesi, Dinç Ofset Matbaa.
- TNI (2013). The Global Land Grab. Amsterdam: Transnational Institute.
- Tunçdilek, N. (1980). Türkiye’de Kır Yerleşmesinin Gelişimi ve Evrimi. İ.Ü. Coğrafya Enstitüsü Dergisi, 23: 1-27.
- Turan, M. ve Bayram, M. (2010). Toprağın Menkulleştirilmesi. Memleket Siyaset Yönetim (MSY), 5 (12): 90-101.
- TÜİK (2006). Tarımsal İşletme Yapısı Araştırması 2006. Ankara: TÜİK.
- Tümertekin, E. ve Özgüç, N. (2011). Beşeri Coğrafya-İnsan, Kültür, Mekân. İstanbul: Çantay Kitabevi.
- Tümertekin, E. ve Özgüç, N. (2012). Ekonomik Coğrafya, Küreselleşme ve Kalkınma. İstanbul: Çantay Kitabevi.
- Türker, M. (2010). Dünya’da ve Ülkemizde Toprak ve Tarım Reformu Uygulamaları, Üçüncü Sektör Kooperatifçilik, 45 (3): 38-57.
- T.C. Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsü (2001). 2001 Genel Tarım Sayımı Köy Genel Bilgileri, Ankara: Devlet İstatistik Enstitüsü Matbaası.
- Usta, M. (2017). Tarım Reformu ile Toplulaştırma Hukuku ve Uygulamaları. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Ünal, E. (2017). Toprak Biterken, Küresel Oligarşi ve Yaşamın Gaspı. İstanbul: Asi Kitap.
- Ünal, F.G. (2012). The Impact of Land Ownership Inequality on Rural Factor Markets. New York: Palgrave Macmillan.
- Vollrath, D. and Erickson, L. (2006). Land Distribution and Financial System Development. Washington: International Monetary Fund (IMF) Working Paper.
- VOXDEV (2020). Voxdev Data. Erişim Tarihi: 25.06.2020, https://voxdev.org/topic/agriculture/effects- land-reforms-farm-size-and-agricultural-productivity
- Wallerstein, I. (2016). Bildiğimiz Dünyanın Sonu, Yirmi Birinci Yüzyıl İçin Sosyal Bilim (Çeviren Tuncay Birkan). İstanbul: Metis Yayınları.
- Wikipedia (2020). Land Reforms by Country. Erişim Tarihi: 09.06.2020, https://en.wikipedia.org/wiki/Land_reforms_by_country
- Wikiwand (2019). Human Development Index. Erişim Tarihi: 09.06.2020, https://www.wikiwand.com/en/Human_Development_Index
- World Bank (2018). Employment in Agriculture (% of total employment). Erişim Tarihi: 16.09.2019, https://data.worldbank.org/indicator/SL.AGR.EMPL.ZS
- WORLD RESOURCES INSTITUTE (2018). World Resources Institute Data. Erişim Tarihi: 13.10.2018, https://www.wri.org/resource/status-land-tenure-and-property-rights-2008
- Yeğin, M. (2004). Topraksızlar, Brezilya'da Topraksız Köylü Hareketi: MST. İstanbul: İletişim Yayınları.
- Yeşildağ, G. (2009). Dünyada Bazı Ülkelerde Özel Orman Mülkiyetinin Gelişimi, I. Ormancılıkta Sosyo- Ekonomik Sorunlar Kongresi 19-21 Şubat 2009, Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta.
- Yırtıcı, H. (2011). Türkiye’de Bir Sermaye Birikim Aracı Olarak Toprak Rantı ve Kent Mekânının Dönüşümü, Mimarlık Dergisi, 362, Erişim Tarihi: 13.02.2019, http://www.mimarlikdergisi.com/index.cfm?sayfa=mimarlik&dergisayi=376&recıd=280
- Zheng, X., Xia, T., Yang, X., Yuan, T. and Hu, Y. (2013). The Land Gini Coefficient and Its Application for Land Use Structure Analysis in China, Plos One, 8 (10): 1-10.
