Author :
Abstract
Bu araştırmanın amacı, Eğitim Programları ve Öğretim alanında öğretim üyesi olarak görev yapmakta olan öğretmen eğitimcilerinin program okuryazarlığı olgusunu nasıl tanımladığını, yorumladığını ve öğretmenlerin program okuryazarlığı yeterliklerine ilişkin görüşlerini ortaya koymaktır. Araştırma yöntemi olarak nitel araştırma yöntemlerinden biri olan fenomenoloji kullanılmıştır. Araştırmanın katılımcı grubunu uygun örnekleme yöntemiyle belirlenen ve yedi farklı üniversitenin Eğitim Programları ve Öğretim alanında görev yapan on üç öğretmen eğitimcisi oluşturmuştur. Veriler derinlemesine görüşme tekniği ile toplanmıştır. Veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından geliştirilmiş yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Görüşmelerden elde edilen nitel verilerin analizinde içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Veri analizi sürecinde önce kodlar belirlenmiş, ardından kodlar belirli kategoriler altında toplanmış ve son olarak temalar belirlenmiştir. Araştırmadan elde edilen veriler, program okuryazarlığının tanımı, program okuryazarlığının bileşenleri, program okuryazarlığının göstergeleri ve öğretmenlerin program okuryazarlığı yetersizliklerinin nedenleri olmak üzere dört tema altında toplanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre program okuryazarlığının tanımı dört kategori altında incelenebilir: programı bilme, programı anlama, programı uygulama ve programı analiz etme. Amaç, içerik, öğrenme deneyimleri, değerlendirme, okuma/yazma, alan yetkinliği program okuryazarlığının bileşenleri olarak düşünülebilir. Müfredat okuryazarlığı göstergeleri, programı bilme, programı anlama, programı uygulama, programı analiz etme ve mesleki gelişim kategorileri altında toplanabilir. Son olarak öğretmenle ilgili, öğretmen yetiştirmeyle ve yönetimle ilgili nedenler, öğretmenlerin müfredat okuryazarlığı konusundaki yetersizliklerinin nedenleri olarak sıralanabilir.
Keywords
Abstract
The aim of this research is to reveal how the teacher educators, who are faculty members in the field of Curriculum and Instruction, define and interpret the curriculum literacy phenomenon and to reveal their views on curriculum literacy competencies of teachers. Phenomenology, one of the qualitative research methods, was used as research method. The participant group of the research consisted of thirteen teacher educators who were determined by convenient sampling method and working in the field of Curriculum and Instruction departments at seven different universities. The data were collected by in-depth interview technique. A semi-structured interview form prepared by researchers was used as data collection tool. Content analysis method was used to analyze the qualitative data obtained from the interviews. In the data analysis process, the codes were identified first, then the codes were collected under certain categories and finally the themes were identified. According to the results of the research, the data were collected under four themes: definition of curriculum literacy, components of curriculum literacy, indicators of curriculum literacy and reasons of teachers’ curriculum literacy incompetency. According to the research results, definition of curriculum literacy could be examined under four categories: knowing the curriculum, understanding the curriculum, implementing the curriculum and analyzing the curriculum. Objective, content, learning experiences, evaluation, reading/writing, field competence could be thought as components of curriculum literacy. Curriculum literacy indicators could be grouped under the categories of knowing the curriculum, understanding the curriculum, implementing the curriculum, analyzing the curriculum and professional development. Finally, teacher-related, teacher-training and management-related reasons could be listed as reasons for teachers' curriculum literacy incompetency.
Keywords
- Acar, H. (2007). Yeni İlköğretim Programlarının Öğretmen Görüşlerine Dayalı Olarak Değerlendirilmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
- Aslan, S. (2019). An Analysis of Prospective Teachers' Curriculum Literacy Levels in Terms of Reading and Writing. Universal Journal of Educational Research, 7(4), 973-979, DOI: 10.13189/ujer.2019.070408
- Aslan, S. (2018). Ortaokul Öğretmenlerinin Program Okuryazarlık Düzeyleri, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Aslan, S. and Gürlen, E. (2019). Ortaokul Öğretmenlerinin Program Okuryazarlık Düzeyleri. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(1), 171-186.
- Aykaç, N. and Ulubey, Ö. (2012). Öğretmen Adaylarının İlköğretim Programının Uygulanma Düzeyine Ilişkin Görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 45(1), 63-82.
- Baş, G. and Şentürk, C. (2019). Teachers’ Voice: Teacher Participation in Curriculum Development Process. Inquiry in Education, 11(1). Erişim tarihi: 15 Şubat 2021, https://digitalcommons.nl.edu/ie/vol11/iss1/5
- Başkan, G. A., Aydın, A. and Madden, T. (2006). Türkiye’deki Öğretmen Yetiştirme Sistemine Karşılaştırmalı Bir Bakış. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(1), 35-42.
- Baştürk, S. and Dönmez, G. (2011). Öğretmen Adaylarının Limit ve Süreklilik Konusuna İlişkin Pedagojik Alan Bilgilerinin Öğretim Programı Bilgisi Bağlamında İncelenmesi. International Online Journal of Educational Sciences, 3(2), 743-775.
- Ben-Peretz, M. (1990). The Teacher Curriculum Encounter: Freeing Teachers from The Tyranny of Texts. Albany: State University of New York Press.
- Bolat, Y. (2017). Eğitim Programı Okuryazarlığı Kavramı ve Eğitim Programı Okuryazarlığı Ölçeği. International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 12(18), 121-138.
- Caena, F. (2011). Teachers’ Core Competences: Requirements and Development. Erişim tarihi: 20 Mart 2021, https://ec.europa.eu/assets/eac/education/experts-groups/2011-2013/teacher/teachercompetences_en.pdf
- Carl, A. (2009). Teacher Empowerment Through Curriculum Development Theory into Practice. Western Cape: Juta&Company Ltd.
- Considine, G. and Zappala, G. (2002), Factors Influencing the Educational Performance of Students From Disadvantaged Backgrounds. T. Eardley and B. Bradbury (Eds), in Competing Visions: Refereed Proceedings of the National Social Policy Conference 2001 (s. 91-107). Sydney: University of New South Wales.
- Darling-Hammond, L. (2017). Teacher Education Around the World: What Can We Learn from International Practice? European Journal of Teacher Education, 40(3), 291-309. http://dx.d)oi.org/10.1080/02619768.2017.1315399
- Department of Education and Training (2004). Competency Framework for Teachers. East Perth/Western Australia. Erişim tarihi: 20 Mart 2021, http://det.wa.edu.au/policies/detcms/policy-planningand-accountability/policies-framework/guidelines/competency-framework-for-teachers.en?catid=3457997
- Eddles-Hirch, K. (2015). Phenomenology and Educational Research. International Journal of Advanced Research, 3(8), 251-260.
- Erdem, C. and Eğmir, E. (2018). Öğretmen Adaylarının Eğitim Programı Okuryazarlığı Düzeyleri. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(2), 123-138.
- European Commission. (2013). Supporting Teacher Competence Development for Better Learning Outcome. Erişim tarihi: 20 Mart 2021, https://ec.europa.eu/assets/eac/education/expertsgroups/2011-2013/teacher/teachercomp_en.pdf
- Fehintola, J.A. (2017). Evaluation ff Educational Input, Process Variables and Learning Outcome As Determinants of Quality Education in Nigeria. European Journal of Education Studies, 3(4), 639
- Fraenkel, J. R. and Wallen, N. E. (2009). How to Design and Evaluate Research in Education. New York: McGraw Hill.
- Gözütok, F. D. (1995). Öğretmenlerin Demokratik Tutumları. Ankara: Ekin Yayıncılık.
- Gözütok, F. D., Akgün, Ö. E. and Karacaoğlu, Ö. C. (2005). İlköğretim Programlarının Öğretmen Yeterlilikleri Açısından Değerlendirilmesi. Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu (Kayseri), 17-40. Ankara: Sim Matbaası.
- Gürkan, T. (1993). İlkokul Öğretmenlerinin Öğretmenlik Tutumları ile Benlik Kavramları Arasındaki İlişki. Ankara: Sevinç Matbaası.
- Kahramanoğlu, R. (2019). Öğretmenlerin Öğretim Programı Okuryazarlığına Yönelik Yeterlik Düzeyleri Üzerine Bir İnceleme. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi / The Journal of International Social Research, 12(65), 827-840.
- Karacaoğlu, Ö. C. (2008). Öğretmenlerin Yeterlilik Algıları. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 70-97.
- Kasapoğlu, K. (2010). Relations Between Classroom Teacher’s Attitudes toward Change, Perception’s Of “Constructivist” Curriculum Change and Implemention of Constructivist Teaching and Learning Activities in Class at Primary School Level, Unpublished Master’s Thesis, Middle East Technical University, Ankara.
- Kauffman, D., Johnson, S. M., Kardos, S. M., Liu, E. and Peske, H. G. (2002). Lost at Sea: New Teachers' Experiences with Curriculum and Assesment. Teachers College Records, 104(2), 273-300.
- Kayadibi, F. (2001). Eğitim Kalitesine Etki Eden Faktörler ve Kaliteli Eğitimin Üretime Katkısı. İstanbul Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 3, 71–94.
- Keskin, A. and Korkmaz, H. (2017). “Öğretmenlerin ‘Program Okuryazarlığı’ Kavramına Yükledikleri Anlam”, 5. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Kongresi, 26-28 Ekim, Muğla.
- MEB. (2017). Öğretmenlik Mesleği Genel Yeterlikleri. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı, Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü. Erişim tarihi: 15 Şubat 2021, https://oygm.meb.gov.tr/www/ogretmenlik-meslegi-genel-yeterlikleri/icerik/39
- MEB (2006). Öğretmenlik Mesleği Genel Yeterlilikleri. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı, Öğretmen Yetiştirme
- MEB (2002). Öğretmen Yeterlilikleri. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
- Mentiş Taş, A. (2004). Sosyal Bilgiler Öğretmenliği Eğitimi Program Standartlarının Belirlenmesi. Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37(1), 28-51.
- Nsibande, R. N. and Modiba, M. M. (2012). ‘I Just Do as Expected’. Teachers’ Implementation of Continuous Assessment and Challenges to Curriculum Literacy. Research Papers in Education, 27(5), 629-645.
- Özdemir, S.M. (2012). Eğitim Program Kavramına İlişkin Öğretmen Adaylarının Metaforik Algıları. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 5(3), 369-393.
- Özpolat, E. T. (2015). Öğretmenlerin Program Uyumluluğu ve Program Uyumluluğunu Etkileyen Faktörlerin Analizi (Ortaokul 5. Sınıf Fen Bilimleri Dersi Örneği), Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gaziantep Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep.
- Sánchez, G. and Valcárcel, M. V. (1999). Science Teachers’ Views and Practices in Planning for Teaching. Journal of Resarch in Science Thinking, 36(4), 493-513.
- Seferoğlu, S. S. (2004). Öğretmen Yeterlilikleri ve Mesleki Gelişim. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim, 58, 40-45.
- Stabback, P. (2016). What Makes a Quality Curriculum? Current and Critical Issues in Curriculum and Learning. Erişim tarihi: 20 Mart 2021, https://eric.ed.gov/?id=ED573609
- Starks, H. and Brown Trinidad, S. (2017). Choose Your Method: Phenomenology, Discourse Analysis and Grounded Theory. Qualitative Health Research, 17(10), 1372-1380.
- TED (2009). Ögretmen Yeterlilikleri Raporu. Erişim tarihi: 1 Nisan 2021, http://portal.ted.org.tr/yayinlar/Ogretmen_Yeterlik_Kitap.pdf
- Williamson McDiarmid, G. and Clevenger-Bright M. (2008). Rethinking Teacher Capacity. Cochran- Smith, M., Feiman-Nemser, S. & Mc Intyre, D. (Eds.), in Handbook of Research on Teacher Education. Enduring Questions in Changing Contexts. New York/Abingdon: Routledge/Taylor & Francis.
- Yar Yıldırım, V. and Dursun, F. (2018). “Okul Yöneticilerinin Program Okuryazarlık Durumlarına Ilişkin Öğretmen Görüşleri Üzerine Nitel Bir Çalışma”, IV. Uluslararası Stratejik Araştırmalar Kongresi, 7 – 11 Kasım, Antalya.
- Yıldırım, İ. (2019). Öğretim Programı Okuryazarlığı Ölçeğinin Geliştirilmesi: Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması. Harran Education Journal, 4(2), 1-28.
- Yıldırım, A. and Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
