Author :
Abstract
Yapılan çok sayıda araştırmada, şiddet ve suça yönelik içeriklerin görsel medya araçları ile alındığını göstermektedir. Bu nedenle izleyicilerin şiddet içerikli bir medyaya maruz kalmasının saldırgan, şiddet içeren bir davranışa neden olup olmadığı kamuoyunda tartışma konusu olmaktadır. Zira gündemi belirleyen haberlerden, çizgi filmlere, dizilere, video oyunlarına, hatta reklamlara kadar her alanda şiddetle karşılaşılmaktadır. Bir anlamda şiddet ve sonucu suç olan eylemler bu programlar aracılığıyla öğretilmektedir. Sadece şiddetin magazinleştirildiği ve ayrıntılı olarak tartışıldığı saatlerce süren televizyon programları mevcuttur. Bu çalışmanın amacı, internet haberciliğinin cinayet suçları üzerindeki etkisini analiz etmektir. Çalışmanın veri seti, 1 Ocak 2020- 31 Aralık 2020 tarihleri arasında Hürriyet, Sözcü ve Sabah gazetelerinin internet sayfalarında yer alan cinayet haberleridir. Köşe yazısı, yorum vb. metinler analiz dışı tutulmuştur. Tekrarlanan haberler elendikten sonra araştırma konusunu içeren 544 haber metni içerik, anlatım şekli, mağdurun ve failin yaşı ve cinsiyeti, görsellik, failin mağdura yakınlık derecesi, haber başlığının sunumu gibi temalar üzerinden incelenmiştir. Araştırma yöntemi olarak içerik analizi kullanılmıştır. Araştırmada ilk aşamada metinlerden ve görsellerden elde edilen veriler, tanımlayıcı istatistiksel yöntemler kullanılarak (frekans dağılımı) sayılabilen ve ölçülebilen oranlara dönüştürülmüştür. Ardından nicel analiz ile betimlenen ve sınıflanan kavram ve temalar nitel içerik analiz ile derinlemesine incelenerek yorumlanmıştır. Dijital gazetelerde yer alan haberlerin, cinayet suçuna neden olabileceğine yönelik tam bir bulguya rastlanmamıştır. Ancak haberlerin sunumunda; kişisel yoruma yer verilmesi, abartılı ifadelerin kullanımı, olayın ayrıntılı anlatımı, mağduru güçsüz gösteren tanımlayıcı unsurlara yer verilmesi, olayın gerekçelendirilmesi, cinayet suçunu normalleştirerek suça teşvik edici bir etkiye sahip olabileceği sonucuna varılmıştır.
Keywords
Abstract
Several studies reported that violent and criminal content is frequently broadcasted on visual media networks. Thus, the public debate whether the exposure of the audience to violent media content leads to aggressive, violent behavior has been prevalent. Because violence could be observed in current news reports, as well as in cartoons, TV series, video games, and even commercials. In a sense, these shows instruct violent criminal acts. Hours of television programs where violence is tabloidized and discussed in detail are on the air every day. The purpose of this study is to analyze the impact of internet journalism on the rate of murders. The data set of the study is constituted of news about murder on the internet pages newspapers in Turkey, Hürriyet, Sözcü, and Sabah, between January 1, 2020 and December 31, 2020. Columns, comments, and similar texts were left outside the scope of the analysis. After eliminating repetitions, 544 news texts that covered the research subject were examined with respect to the context, the narration form, the ages and genders of the victim and offender, the visual element, the connection of the offender to the victim, the presentation of the headline, and similar themes. Content analysis was used as the research method. In the first stage of the research, data obtained from texts and images were converted into countable and measurable ratios by using descriptive statistical methods (frequency distribution). Afterwards, the concepts and themes depicted and classified with quantitative analysis were interpreted by a more in-depth qualitative content analysis. The conclusion that news on digital newspapers could cause the crime of murder was not reached. However, it was concluded that including personal interpretation in the presentation of news, using exaggerated expressions, giving a detailed account of the event, and using descriptive particulars that cause the victim to be seen as weak create a justification of the event that can normalize the murder and can have the impact of promoting the crime.
Keywords
- Ajans Press. (2021). Türkiye’de En Çok Ziyaret Edilen İnternet Siteleri. https://ajanspr.com.tr/ turkiyede-en-cok- ziyaret-edilen-internet-siteleri/
- Akdemir, K. (2020). Türk Medyasında Kadın Cinayetleri. Ankara: SETA Vakfı Yayınları.
- Anderson , C.; Berkowitz, L.; Donnerstein, E.; Huesmann, L.; Johnson, J. and Linz , D. (2003). The Influence of Media Violence on Youth. Psychol Sci Public Interest, 4(3): 81-110.
- Burton, G. (1995). Medya Analizlerine Giriş: Görünenden Fazlası (çev. N. Dinç). İstanbul: Alan Yayıncılık.
- Bülbül, A. (2001). Haber Anatomisi ve Temel Yaklaşımlar. Ankara: Nobel Yayınları.
- Callanan, V. (2012). Media Consumption, Perceptions of Crime Risk and Fear of Crime: Examining Race/Ethnic Differences. Sociological Perspectives, 55(1): 93-115.
- Carnagey, N. and Anderson, C. (2014). Theory in The Study of Media Violence: The General Aggression Model. In D. Gentile (Ed.), Media Violence and Children: A Complete Guide for Parents and Professionals (pp. 87-106). Westport: Praeger Publishing.
- Carter, C. and Weaver, C. (2003). Violence and The Media. Philadelphia, PA: Open University Press.
- Centerwall, B. (1992). Television and Violence: The Scale of The Problem and Where to go From Here. JAMA, 267(22): 3059-3063.
- Ceyhan, S. (2014.). Yazılı Medyada Kadına Yönelik Şiddet Haberlerinde Kullanılan Dilin ve Görsellerin İncelenmesi [Uzmanlık Tezi]. T.C. Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü, Ankara.
- Choe, J. (2008). Income Inequality and Crime in The United States. Economic Letters,101(1): 31-33.
- Clarke, R.V. and Eck, J. E. (2009). Crime Analysis for Problem Solvers in 60 Small Steps. Office of Community Oriented Policing Services.
- Cohen, L.; Manion, L. and Morrison, K. (2007). Research Methods in Education. Routledge.
- Corbin, J. and Strauss, A. (2008). Basics of Qualitative Research. Techniques and Procedures for Developing Grounded Theory. Thousand Oaks, CA: Sage Publications, Inc.
- Çiçek, H. (2015, 15 Mart). Nefret Suçların Oluşumunda Medyanın Etkisi. https://hasanbasrici- ciwak.blogspot.com/2015/03/nefret-suclari-ve-nefret-suclarinin.html
- Donnerstein, E. and Linz, D. (1995). The Media. In J. Wilson and J. Petersilia (Eds.), Crime (pp. 237-266). San Francisco, CA: Institute for Contemporary Studies Press.
- DW.COM. (2021, 8 Nisan). Nüfusa Göre Tutuklu Oranında Türkiye Avrupa Birincisi. https://www.dw.com/tr/n%C3%BCfusa-g%C3%B6re-tutuklu-oran%C4%B1nda-t%C3%BCrkiyeavrupa-birincisi/a-57133469
- Erdoğan, İ. (2006). Türkiye’de Ulusal ve Yerel Gazetelerin Habercilik Anlayışları: Deprem Haberlerinin Karşılaştırmalı Analizi. Selçuk İletişim, 4(3): 52-64.
- Ericson, R. (1991). Mass Media, Crime, Law, and Justice: An Institutional Approach. The British Journal of Criminology, 31(3): 219-249.
- Ferguson, C. (2010). Media Violence Effects and Violent Crime: Good Science or Moral Panic? In
- Gökulu, G. (2020). İnternet Gazete Haberciliğinde Kadın Cinayetlerinin Sunumu: Hürriyet, Sabah, Sözcü Gazeteleri Örneği. International Social Mentality and Researcher Thinkers Journal, 6(37): 2070-2080.
- Huesmann, L. (2007). The Impact of Electronic Media Violence: Scientific Theory and Research. Journal of Adolescent Health, 41(1): 6-13.
- Independent. (2021, 11 Kasım). Türkiye'de Televizyon İzleme Süresi Dünya Ortalamasının Üzerine Çıktı, 4,5 Saati Aştı. https://www.indyturk.com/node/434741/haber/t%C3%BCrkiyede-televizyon-izlemes%C3%BCresi-d%C3%BCnya-ortalamas%C4%B1n%C4%B1n
- Ishikawa, S. and Raine, A. (2002). Behavioral Genetics and Crime. In J. Glicksohn(Ed.), The Neurobiology of Criminal Behavior (pp. 81-110). Kluwer Academic Publishers.
- Jensen, G. (2001). The Invention of Television as a Cause of Homicide: The Reification of Aspurious Relationship. Homicide Studies, 5(2): 114-130.
- Kadın Cinayetlerini Durduracağız Platformu 2020 Raporu (KCDP). (2021). http://kadıncinayet lerinidurduracagiz. net/veriler/2947/kadin-cinayetlerini-durduracağız-platformu-2020-raporu.
- Kelly, M. (2000). Inequality and Crime. Review of Economics and Statistics, 82(4): 530-539.
- Kutlu, A. (2021, 11 Ağustos). Haber Toplama ve Yazma Teknikleri. http://adnankutlu.com/radyove televizyon/Haber_Toplama_ve_Yazma_Teknikleri.pdf
- Le Bon, G. (2016). Kitleler Psikolojisi (çev. H. Can). Ankara: Tutku Yayınevi.
- Medya Takip Merkezi. (2021). Pandemi Döneminde Kadına Yönelik Şiddet Haberleri Artarken, Kadın İstihdamı Haberleri Azaldı! https://medyatakip.com.tr/nd/pandemi-doneminde-kadina-yonelik-siddet-haberleriartarken-kadin-istihdami-haberleri-azaldi-17.html
- Morley, K. and Hall, W. (2003). Is There a Genetic Susceptibility to Engage in Criminal Acts? Trends and Issues in Crime and Criminal Justice No. 263. Australian Institute of Criminology.
- Murray, J. (2008). Media Violence: The Effects Are Both Real and Strong. American Behavioral Scientist, 51(8): 1212-1230.
- Nar. M. Ş. (2014). The Effect of Media as a Tool of Popular Culture on Crime. Journal of Studies in Social Sciences, 9(1): 1-21.
- Nar, M. and Nar, M. Ş. (2019). An Updated Assessment of The OECD’s Quality of Life İndex. Problemy Ekorozwoju-Problems of Sustainable Development, 14(1): 7-18.
- Olson, C. (2004). Media Violence Research and Youth Violence Data: Why Do They Conflict? Academic Psychiatry, 28(2): 144-150.
- Palmen, R. ve diğerleri. (2020). WAVE: Kadına Yönelik Şiddet Karşılaştırmalı Raporu: İtalya, İspanya ve Türkiye. Women Against Violence Europe, Notus Applied Social Research.
- Reiner, R. (2007). Media Made Criminality: The Representation of Crime in The Mass Media. In M. Maguire, M. Morgan and R. Reiner (Eds.),The Oxford Handbook of Criminology (pp.376-416).Oxford University Press.
- RTÜK. (2018). Televizyon İzleme Eğilimleri Araştırması. https://www.rtuk.gov.tr/televizyon_ izleme_egilimleri_arastirmasi_2018/335
- SaferSpaces. (2020, June 6). What Is Violence? Saferspaces.org: https//www.saferspaces.org.za/ understand/entry/
- Savage, J. (2004). Does Viewing Violent Media Really Cause Criminal Violence? A Methodological Review. Aggression and Violent Behavior, 10(1): 99-128.
- Sözcü. (2020, 25 Ağustos). İşte Türkiye’nin İnternet Karnesi. https:www.sozcu.com.tr/2020/ ekonomi/iste- turkiyenin-internet-karnesi-6005798/
- Surette, R. (2010). Media, Crime, and Criminal Justice: Images, Realities, and Policies. Wadsworth Publishing.
- Taylan, H. H. (2011). Televizyon Programlarındaki Şiddetin Yetiştirme Etkisi: Konya Lise Öğrencileri Üzerine Bir Araştırma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 26: 355-367.
- Timisi, N. ve Dursun, Ç. (2003). Medya ve Deprem: 17 Aǧustos 1999 Depreminin Medyada Temsili. Ankara: Radyo ve Televizyon Üst Kurulu yayınları.
- Tokgöz, O. (2019). Temel Gazetecilik. Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
- Turkedebiyati. (2021, 5 Mart). Doğrudan Anlatım, Dolaylı Anlatım Nedir? https://www. turkedebiyati.org/dogrudan-ve-dolayli-anlatim/
- UNODC. (2019). Global Study on Homicide. United Nations Office on Drugs and Crime.
- Uysal, M. (2006). Medya ve Şiddet. Toplumsal Bir Sorun Olarak Şiddet Sempozyumu. Ankara.
- Vito, G. and Maahs, J. (2015). Criminology: Theory, Research, and Policy. jones & Bartlett Learning.
- Warburton, W. (2014). Apples, Oranges, and the Burden of Proof – Putting Media Violence Findings into Context. European Psychologist, 19(1): 60-67.
- Wertz, J.; Caspi, A. and Belsky, D. (2018). Genetics and Crime: Integrating New Genomic Discoveries into Psychological Research About Antisocial Behavior. Psychological Science, 29(5): 791-803.
- Wikipedia. (2021, March 6). Türkiye'de Kadın Cinayeti. https://tr./wiki/Türkiye%27de_kadın_ cinayeti
- World Health Organization. (2002). World Report on Violence and Health. Geneva: WHO publications.
- World Health Organization. (2021, March 9). Violence Against Women. https://www.who.int/news-room/fact- sheets/detail
- Yıldırım, S. (2018). Türkiye’de Son On Yılda İşlenen Kadın Cinayetleri Üzerine: Sebep, Sonuç ve Öneriler. Mecmua, 3(6): 1-12.
- Yurdigül, Y. ve Zinderen, İ. (2012). Yeni Medyada Haber Dili: Ayşe Paşalı Olayı Üzerinden Geleneksel Medya ve İnternet Haberciliği Karşılaştırması. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication, 2(3): 81-91.
- Zimring, F. and Hawkins, G. (1996). Is American Violence a Crime Problem? Duke Law Journal, 46(1): 43-72.
