Bu araştırmanın amacı kültüre duyarlı farklılaştırılmış öğretim yaklaşımının ilkokul 4. sınıf öğrencilerinin empati becerilerinin geliştirilme sürecine etkisini incelemektir. Karma yöntem araştırmalarından açımlayıcı sıralı desene göre tasarlanan bu araştırmanın nicel boyutu denkleştirilmemiş ön test-son test kontrol gruplu yarı deneysel desene göre tasarlanmıştır. Araştırmanın nitel boyutunda ise durum çalışması kullanılmıştır. Araştırma 2018-2019 eğitim-öğretim yılında Adana ili merkez ilçesinde iki devlet ilkokulunda gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın çalışma grubu, ölçüt örnekleme yoluyla seçilen 51 deney grubunda, 48 kontrol grubunda olmak üzere toplam 99 öğrenciden oluşmaktadır. Araştırmanın nicel verileri, araştırmacı tarafından geliştirilen ''Empatik Eğilim Ölçeği'' ve kişisel bilgi formu ile toplanmıştır. Nitel veriler ise, yarı yapılandırılmış öğrenci görüşme formu, öğrenci günlükleri ve gözlem formu ile toplanmıştır. Nicel verilerin analizinde, parametrik testlerden tekrarlı ölçümler için iki faktörlü ANOVA kullanılmıştır. Deney grubunda yer alan öğrencilerin uygulamaya ve empati becerisine ilişkin görüşlerinin belirlenmesi amacı ile içerik analizi tekniği kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen nicel bulgulara göre deney grubu öğrencilerinin empatik eğilim ön test ve son test puanlarının arasında son test lehine anlamlı farklılık olduğu tespit edilmiştir. Araştırmadan elde edilen nitel bulgularda, uygulamadan sonra öğrencilerin farklı kültürden öğrencilerle arkadaşlık kurma, farklı kültürlerdeki insanlara saygı duyma ve empati becerisi ile ilgili bakış açılarında olumlu yönde değişiklik olduğu belirtilmiştir. Bunun yanı sıra, kültüre duyarlı farklılaştırılmış öğretim uygulamasının öğrencilerin arkadaşlarının düşüncelerine saygı duyma, farklılıklara saygı duyma, ayrımcılık yapmama ve arkadaşları ile yakınlaşma gibi duyuşsal boyutta değer gelişimlerine katkı sağladığı sonucuna ulaşılmıştır. Sonuç olarak araştırmanın nicel ve nitel bulguları birlikte değerlendirildiğinde, kültüre duyarlı farklılaştırılmış öğretimin öğrencilerin empati becerilerinin gelişmesinde olumlu yönde katkı sağladığını göstermiştir.
The aim of this study is to examine the effect of culturally responsive differentiated instruction approach on primary school 4th grade students' empathy skills. The quantitative dimension of this research, which was designed in an exploratory pattern with a mixed research method, was designed according to the semi-experimental design with non-equivalent pretest-posttest control group. In the qualitative dimension of the research, the case study was used. The research was carried out in two public primary school in the central district of Adana in the spring semester of the 2018-2019 academic year. The study group of the study consists of a total of 99 students, 51 in the experimental group and 48 in the control group, selected by criterion sampling. Quantitative data of the study were collected with the "Empathic Tendency Scale'' and personal information form" which was developed by the researcher. Qualitative data was also collected using a semi-structured student interview form, student diaries, and observation form. Two-way ANOVA for Repeated Measures from parametric tests was used in the analysis of quantitative data. Content analysis was used to determine the opinions of students, who participated in experimental group, about the application process and empathy skills. According to the quantitative findings obtained from the research, it was determined that there was a significant difference between the empathic tendency pre-test and post-test scores of the experimental group students in favor of the post-test. In the qualitative findings obtained from the study, it was stated that there was a positive change in the students' perspectives on making friends with students from different cultures, respecting people from different cultures and empathy skills after the application. In addition, it has been concluded that the culturally responsive differentiated teaching practice contributes to students' value development in affective dimensions such as respecting the thoughts of their friends, respecting differences, non-discrimination and getting closer to their friends. As a result, when the quantitative and qualitative findings of the research are evaluated together, it was been shown that culturally responsive differentiated instruction contributes positively to the development of students' empathy skills.